ฝนกระหน่ำฉ่ำชื่นระรื้นผิว.. แทบปลิดปลิวพลิ้วร่าง..อยู่กลางฝน ช่างหนาวเหน็บเจ็บชาศรัทธาคน.. เหตุและผลสับสน..ต้องค้นเอง.. เพราะเลือนลางกลางป่า..ศรัทธายิ่ง จำยืนนิ่งค้นเหตุ..เขาเสกเก่ง.. โลกมนุษย์หยุดก่อน..ละครเพลง.. ขอบรรเลงบทจริง..มิอิงใคร.. เป็นศรัทธาก่อเกิดบรรเจิดฝัน.. เป็นผูกพันสานต่อที่พ่อให้.. เป็นสายฝนหม่นเศร้า..ปวดร้าวใจ.. อยากร่ำไห้ซบอก.. พ่อปกป้อง.. อัปยศตราตรึง..เพียงหนึ่งใกล้.. สะท้านไหวหม่นเศร้า..เงาที่สอง.. ขยับปีกกระชากร่างหวังครอบครอง.. ปีศาจจ้องอสูรร้าย..กลับกลายเป็น.. .... แบบเรนหัดเขียน.. พล๊อตเรื่องที่แตกต่างจากที่เรนเคยเขียนด้วยดิคะ .. เรนอยากได้คำแนะนำจากพี่ๆนะคะ.. สิ่งที่ทำให้เรน..อยากเขียน.. ก็คงเพราะบทกวีฝนกระหน่ำของพี่นกตะวัน.. เรนขอบคุณนะคะ.. ....
18 มิถุนายน 2549 17:04 น. - comment id 584561
ที่บ้านพี่ชัยวันนี้ช่วงค่ำฝนกระหน่ำลงเหมือนกัน ตั้งแต่ดึกตี ๓ ก็เทมา หลังจากอดกลั้นมาเกือบสองอาทิตย์ สายฝนที่หลั่งลงช่วยทำให้ธรรมชาติสดชื่นแจ่มใสเสมอ
18 มิถุนายน 2549 17:24 น. - comment id 584562
..โห้ยย.... แบบเรนอยากได้คำแนะนำจากพี่ชัยจริงๆนะคะ.. น่า..นะ เรนสัญญา..เรนจะไม่โป้งพี่ชัย.... เก๊าะเพราะเรนรู้นะดิคะว่า....คำติชมของพี่ชัยเป็นสิ่งที่ดีที่เรนสัมผัสได้.. และเรนก็ยอมรับ.. เรนขอบคุณ..พี่ชัยนะคะ.. บ้านเรนฝนไม่ตก.. ร้อนตับแล้บบ..แบบที่พี่ชัยเคยบอกเรน... ..
18 มิถุนายน 2549 17:47 น. - comment id 584566
ฝนกระทบผิวกายจนหายง่วง ยืนประท้วงกลางฝนดั่งคนบ้า คนที่เคยเชิดชู..หลงบูชา กลายเป็นคนแปลกหน้า..พาเศร้าตรม คนเคยรักเคยห่วงดั่งดวงแก้ว ไม่มีแล้ววันนี้..ที่ขื่นขม ทุกสิ่งอย่าง..ที่แท้..แค่สายลม ฝนพร่างพรม..แลร้าง..จางหายไป
18 มิถุนายน 2549 19:11 น. - comment id 584579
ฝนกระหน่ำครั่นครืนใจฝืนช้ำ สุดระกำรักไกลเกินใฝ่ฝัน มองสายฝนหลั่งน้ำตาต้องจาบัลย์ นึกถึงวันเคยอยู่กับคู่ครอง......ฯ พี่สาว...มาอยู่เป็นเพือน..น้องเรนจัง..นะคะ...ไม่เหงานะคนดี.... ...อยากบอกว่า...แต่งกลอนเพราะจัง...พี่มาชื่นชมด้วยใจจริงนะจ๊ะ...เรนจัง...
18 มิถุนายน 2549 19:45 น. - comment id 584588
ฝนกระน่ำตอน ๔ โมงเย็นทุกวัน ไม่ได้กวาดกุฏิเลย แย่จัง กลอนแต่งได้ดีของรับ
18 มิถุนายน 2549 21:56 น. - comment id 584619
ฝนตกแดดออก นกกระจอกเข้ารัง ไปโน้น ไปนี่ ฉันจะตีก้นเธอ ไชโย โฮ ฮิ้ววววววววววววววววว อิอิ
18 มิถุนายน 2549 22:43 น. - comment id 584630
น้องสายฝนหล่นโปรยปราย ของพี่เอ๋ย น้องคงเคยผ่านพบสบสิ่งหมอง น้องคงเคยผ่านเจอความสุขครอง น้องคงต้องเรียนรู้ ทั้งสุขทุกข์ เป็นสายฝนโปรยปรายเป็นสายฝัน ล้างหม่นอันหมักหมม พร้อมปลอบปลุก ให้คนร้อนแล้งนักได้คืนลุก ให้ความสุขความงอกงามตามชีวิต น้องสายฝนหล่นโปรยปรายของพี่เอ๋ย พี่มาเปรยความรักความศักดิ์สิทธิ์ หากพรคำพร่ำบันดาลสานความคิด ขอให้น้องได้ดวงจิตที่งดงาม เป็นสายฝนของใครใครในโลกกว้าง พร้อมชะล้างโศกมัวทุกทั่วท่าม กับทางเดินน้องเลือกเอง น้องนิยาม ทุกคำถามพบคำตอบ ... ปลอบผู้คน
19 มิถุนายน 2549 08:05 น. - comment id 584650
ฝนที่นี่ไม่ค่อยตกเลยค่ะน้องเรน ตกนิดเดียวพอกล่อมให้นอนกลางวันดีๆนี่เอง พี่กานต์ชอบฝนมากเลยนะคะ วันนี้คิดเจ้าตัวร้ายจัง ไม่รู้เป็นไงบ้าง
19 มิถุนายน 2549 09:32 น. - comment id 584667
สวัสดีค่ะ น้องเรน.. สวัสดีวันเหงา... วันนี้ฝนตกหนักมาก *ฟ้าร้องไห้เหรอ? ใครรังแกฟ้า...* นั่นเป็นคำถามที่ฉันแอบถามอยู่ภายในหัวใจของฉัน เพราะถ้าฟ้าร้องไห้จริง.. คงจะเจ็บปวดมากที่น้ำตาได้พรั่งพรูออกมามากมายขนาดนั้น...หรือจะจริง... อันนี้เป็นข้อความในสมุดบันทึก ที่พี่คัดลอกมาให้น้องเรน อ่าน... เจ้าสายฝน (เรน) แต่ฝนตกทีไร ต้มไม้ใบหญ้าก็สดชื่น เมื่อได้รับน้ำฝน ฟ้าหลังฝนก็สดใสด้วยสิคะ.. คิดถึงน้องเรน...รักษาสุขภาพนะค่ะ คนดี..
19 มิถุนายน 2549 09:50 น. - comment id 584673
โลกชั่งสวยงามจริงๆ แต่ใจคนเลวร้ายยิ่งกว่า ความศรัธาของฉันยังเหมือนเดิม โลกนี้มีชีวิตเพื่อฉัน ฉันรักเธอโลกจ๋า....
19 มิถุนายน 2549 13:24 น. - comment id 584727
ความรักพ่อเป็นรักที่ยิ่งใหญ่ เราก็เก็บไว้ในใจไม่อาจถอน ความรู้สึกเพ้อเหงาอ้อนเว้าวอน เขียนเป็นกลอนให้งดงามตามอารมณ์ แยกกันซะบ้างก็ได้เนอะจะได้อ้อนได้ไม่เกรงใจพ่อ อิอิ
19 มิถุนายน 2549 14:41 น. - comment id 584748
ความรู้สึกในความรักของพ่อแม่ คงฝังลึกไม่มีวันถ่ายถอนไปได้หลอก ชีวิตคนเราก็มีทั้งสุขทุกข์เข้ามา ถ้าสุขตลอดเวลาเจอทุกข์ก็จะทนไม่ได้ ก็เหมือนที่เราได้รับน้ำฝนเย็นกาย พอฝนไม่ตกลงมาก็ร้อนไปหมด เหมือนชีวิตมีดีมีร้ายปะปนกันไป บัวเป็นห่วงเรนเสมอน๊ะ
19 มิถุนายน 2549 21:37 น. - comment id 584811
อิอิ....เขียนได้รสความสะเทือนใจแท้ขอรับ
21 มิถุนายน 2549 18:09 น. - comment id 585200
เรนขอบคุณนะคะ..
23 มิถุนายน 2549 10:42 น. - comment id 585569
ระวังเป็นหวัดเด้อน้องเรนนนน อ้าว........ชื่อฝนอยู่แล้วนี่นา