. นวลปรางนางนั่งตู้ ต้องตา แขกหรื่อเสือหิวหา หอบหิ้ว เรือนร่างแลกเงินตรา ตีค่า ตัวเอย เพียงเพื่อลบรอยริ้ว กิ่วท้องต้องทน ทางออกอื่นยื่นให้ ไหนมี ลงอ่างล้างกายี ที่ได้ ทำชอบมอบสุขขี ครบเครื่อง เฟื่องเอย แขกชื่นรื่นรมย์ไซร้ ท่านให้เงินตรา ขมขื่นฝืนอดกลั้น อาการ ใครใคร่ไม่เกี่ยงงาน แง่แย้ง แม้แย่แก่แทบคลาน โคเฒ่า ถึกเอย หนังย่นยานอย่างแร้ง รับล้างโลมกาย ปลดเปลือยปล่อยร่างเปลื้อง ปลดกาม เปลือยเปล่าเปลื้องร่างงาม เปรียบแก้ว ปลอดโปร่งโล่งเมื่อยาม ปลดปล่อย ปลดปลุกเปลื้องปลื้มแล้ว เลิกร้างรับเงิน เรือนร่างรองรับผู้ กำหนัด แนบนาบทาบทบรัด ร่วมด้วย แบบไหนไม่มีขัด ความใคร่ ได้เอย ซ้ำซากอยากมอดม้วย มากครั้งขื่นใจ ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง เขาเล่ากล่าวกันฟัง ฝากไว้ เธอไปไม่มาหวัง นั่งรับ แขกเลย สมเพชติดเอดส์ร้าย โรคเชื้อรอตาย
14 มิถุนายน 2549 13:14 น. - comment id 583579
น้ำตานอง อาบสองแก้ม สายลมแย้ม พัดผ่านมา นาฬิกา บอกเวลา ดังเตือนว่า เลยเวลานอน ทอดถอนใจ ให้คำนึง วันๆหนึ่ง ให้ผ่านไป ร่างของเธอ ปรนเปรอชาย ด้วยดวงใจ แหลกเหลวระบม สังคมทราม ทรามเพราะคน ความยากจน ใครทนได้ พ่อก็แก่ แม่ไม่สบาย น้องหญิงชาย วัยกำลังหม่ำ ช้ำเพราะความ ที่เธอจน นี่หรือคน สังคมรังเกียจ ช่วยผู้ชาย ระบายความเครียด สิบร้อยพัน ยันรัฐมนตรี เป็นนวลนาง ในอ่างน้ำ เป็นนางงาม ตู้กระจก น้ำตาตก หัวอก เธอล้มเหลว ใครจะรู้ ใครจะเห็น ใครจะเป็น ผู้เห็นใจ ใครจะมา คิดจริงใจ ผ่านเลยไป ไม่จริงจัง น้ำตานอง อาบสองแก้ม สายลมแย้ม พัดผ่านมา นาฬิกา บอกเวลา ดังเตือนว่า เลยเวลานอน ทอดถอนใจ ไม่คำนึง วันๆหนึ่ง ให้ผ่านไป เพื่อพ่อแม่ เป็นอยู่สบาย น้องหญิงชาย ได้เล่าเรียน เป็นนวลนาง ในอ่างน้ำ เป็นนางงาม ตู้กระจก น้ำตาตก หัวอก เธอล้มเหลว ใครจะรู้ ใครจะเห็น ใครจะเป็น ผู้เห็นใจ ใครจะมา คิดจริงใจ ผ่านเลยไป ไม่จริงจัง น้ำตานอง อาบสองแก้ม สายลมแย้ม พัดผ่านมา นาฬิกา บอกเวลา ดังเตือนว่า เลยเวลานอน ทอดถอนใจ ไม่คำนึง วันๆหนึ่ง ให้ผ่านไป เพื่อพ่อแม่ เป็นอยู่สบาย น้องหญิงชาย ได้เล่าเรียน เพื่อพ่อแม่ เป็นอยู่สบาย น้องหญิงชาย ได้เล่าเรียน... แวะมาร้องเพลงให้ฟังค่ะวันนี้
14 มิถุนายน 2549 14:55 น. - comment id 583607
ความต้องการไมรู้สิ้น แม้มันไม่ได้สืบพันธ์โดยตรง เกิดขึ้นมา โดยสัญชาตญาณของ สัตว์โลกจริงๆ ๆ ครับ
14 มิถุนายน 2549 15:47 น. - comment id 583619
สวัสดีค่ะ คุณโฉบเฉี่ยว บัวคิดว่าถ้าไม่หวังความสบายจนเกินไป เขาคงคิดว่ามันได้เงินเยอะ งานที่ใช้แรงกายที่ดีกว่านี้มีตั้งเยอะนะค่ะ ไม่ทำนี่แหละคน คงเป็นเพราะได้เงินง่ายด้วยแหละค่ะ แต่คุณสื่อได้ดีมากๆด้วยสิค่ะ
14 มิถุนายน 2549 16:50 น. - comment id 583627
อิๆๆ...รู้ดี..รู้ลึก...รู้จริง....สงสัยจะไปบ่อยเน๊อะ....
16 มิถุนายน 2549 14:31 น. - comment id 584099
คุณเพียงพลิ้ว เนตรหมองนองอาบแก้ม นวลนาง ลมโบกโบยโชย ผ่านพลิ้ว เสียงนาฬิกาวาง แว่วแว่ว แผ่วเอย คิดว่าถ้าแขกหิ้ว แหลกเนื้อเหลือเกิน เรือนกายชายลุกล้ำ บำเรอ พลีร่างลงปรนเปรอ แปดเปื้อน สังคมเกลียดเหยียดเธอ ทุกอย่าง นางเอย ใครเล่าเขาจะเอื้อน เอ่ยด้วยปรานี เป็นนางงามนั่งตู้ กระจก เหลวแหลกคอยแขกกก กอดเกี้ยว หวังเก็บเหน็บเข้าพก เงินพอก งอกเอย ชีวิตคิดแค่เสี้ยว เสาะคว้าค่าตัว
16 มิถุนายน 2549 14:34 น. - comment id 584102
คุณอัสสุ ที่เห็นเป็นเช่นนั้น อัสสุ กำหนัดมัดจิตยุ ยั่วเย้า ยากจะละบรรลุ หลุดล่วง บ่วงเอย สัญชาติญาณเข้า ครอบไว้ในวน
16 มิถุนายน 2549 14:36 น. - comment id 584105
คุณดอกบัว ใจคนนี้แหละล้วน ต้องการ เงินง่ายสบายบาน เยอะด้วย ล่อจิตคิดไม่นาน โน้มนอบ ชอบเอย อย่างว่าได้มากล้วย กอบเข้าเป๋าเต็ม
16 มิถุนายน 2549 14:51 น. - comment id 584117
คุณ Silky นึกนึกก็เกือบแล้ว ตอนเรียน เป็นนิสิตใหม่เนียน หนึ่งนั้น พวกรุ่นพี่พากเพียร พาพราก ลากเอย ก็รับน้องเข้าชั้น ชอบให้ขึ้นครู