ดินสอโดมวาดกระดาษฟ้า คมค่าความหวังสังคมสวย ขีดก่อทอทองส่องอำนวย ชุบช่วยชีพชนพ้นโสมม ตุลาฯ ถนนคนวาดฟ้า รุ้งพาดพร่างตาเพียงสั่งสม รุ่นแล้ว รุ่นเล่า คลายคลี่ปม สังคมลดเลี้ยวถูกเยียวยา ศาสตร์ศิลป์ถ่ายทอดบอกตำนาน ผูกพันเพื่อผ่านสานคุณค่า "ธรรมศาสตร์" ที่รักประจักษ์ตา ผ่านมาเยี่ยมเยือนเรือนกฎธรรม ดินสอโดมยังตระหง่านฟ้า แหลมคมกริบกล้าแม้พลบค่ำ สะท้อนแดดหลบร่มกงกรรม เลื่อมล้ำสูงค่า ... ความเที่ยงตรง โดมยังสถิตมั่นสรรค์ฟ้า แดนหล้าย่อมงามตามประสงค์ วาดค่า วาดหวัง ดั่งจำนง สูงส่งอุดมการณ์ ชาวโดม.
2146
4
0
8 มิถุนายน 2549 22:10 น. - comment id 582778
เคยไปเดินท่าพระจันทร์เหมือนกัน ครับ วันนี้ เดินผ่านป้อมมหากาฬ เห็นพี่สาวคนสวย ใช่พี่หรื่อป่าว ตั้งกล้อง แถวๆ ๆ นั้น ถ่ายรูป ประมาณ 5-6 โมงเย็น ผมว่าจะทักอยู่ครับ แต่ไม่กล้า
9 มิถุนายน 2549 00:44 น. - comment id 582799
จับ \'ดินสอ\' จดบันทึกอย่างฮึกโหม หวังจะเป็นลูกแม่ \'โดม\' ได้ดั่งฝัน เฝ้าพากเพียรเรียนรู้อยู่นานวัน สุดท้ายนั้นเป็นได้เพียงลูกเลี้ยงโดม เพราะเอนทรานซ์ไม่ติดธรรมศาสตร์ ช่วงนั้นพลาดจนน้ำตามันถาโถม ทุกๆ คราที่ข้าจ้องมองเห็นโดม อึกทึกครึกโครมโครมกระโจมใจ ข้ามองเห็นเพียงฝันอันว่างเปล่า มิเหมือนเจ้าอีกคราวคราที่ฟ้าใส พอมองโดมก็เห็นโดมประโลมใจ แต่ข้าไม่ในทุกครั้งยังเหมือนเดิม
9 มิถุนายน 2549 16:41 น. - comment id 582883
..... เลาะเรียบรั้วเหลืองแดงกำแพงสูง หางนกยูงยังเด่นเป็นศักดิ์ศรี โดมเด่นฟ้าท้าทายความหมายมี จารึกหนี้เลือดข้นวีรชนไทย ท่าพระจันทร์แจ่มแจ้งด้วยแสงธรรม เลอเลิศล้ำอุดมการณ์คำขานไข สำนักแห่งธรรมศาสตร์องอาจชัย ผูกหัวใจแนบแน่นกับแผ่นดิน... แวะมาเยี่ยมครับ..
9 มิถุนายน 2549 19:30 น. - comment id 582894
9 มิถุนายน 2549 20:10 น. - comment id 582898
ดินสอโดมเศร้าหมองไม่ผ่องใส ยุคสมัยแปรเปลี่ยนเวียนจนหลง ทำเสื่อสาดและการเรือนก็เลยงง ลานโพธิ์คงเงื่องหงอยรอคอยใคร
9 มิถุนายน 2549 21:01 น. - comment id 582902
ถ่ายภาพได้เก่งจริงๆครับ หากมองเห็นโดมเหมือนเห็นหลวงปรีดี พนมยงค์ยกมือชี้ฟ้าจริงๆครับ
แก้วประเสริฐ.
10 มิถุนายน 2549 08:06 น. - comment id 582929
มาเยี่ยมชาวท่าพระจันทร์ค่ะ เคยไปที่นั่นไม่กี่ครั้งค่ะ
10 มิถุนายน 2549 22:02 น. - comment id 583031
ธรรมศาสตร์ประกาศธรรมสร้างคนดี เพียงหนึ่งคนคนนี้ยังซึ้งใจ
11 มิถุนายน 2549 07:33 น. - comment id 583075
ขอบคุณค่ะ ... น้องอัสสุ ไม่ใช่พี่หรอกมั้ง ... เพราะภาพนี้ถ่ายตอนประมาณสี่โมงกว่าๆ คุณดิษฐเมธา ข้าก็ใช่ลูกโดมอย่างเจ้าคิด แต่เป็นมิตรใกล้ใกล้ที่ใฝ่ฝัน ในรั้ว \"ศิลปากร\" ไม่ไกลกัน จึงผูกพัน \"ธรรมศาสตร์\" ดั่งพี่น้อง เดินเล่นเข้าเมืองโดมชมลานโพธิ์ แล้วไปโผล่สนามหลวงพบชนผอง เก็บเกี่ยวชีวิต \"ศิริราช\" ตามครรลอง เพราะพวกพ้องพักที่นั่นอยู่หลายปี ใช้ชีวิตติดแม่น้ำชื่นฉ่ำจิต ข้ามฟากอยู่เป็นนิตย์ ณ ที่นี่ ยามพลบค่ำ ยามฟ้าสาง ยังยินดี ชื่นชมสีแสงตะวันสรรค์ฟากฟ้า จึ่งทุกทางของการเดินย่อมงามนัก เจ้าจงตั้งมั่นหลักให้เห็นค่า ใช่หม่นมัวสลัวลางอย่างเป็นมา มองข้างหน้าอย่างสดใส ... นะ มิ่งมิตร. คุณดาร์ก ยินดีต้อนรับ มิตรธรรมศาสตร์ ร่วมกอบชาติก่อรัฐจัดทางพร่าง สนองสังคม เสนอแนวคิด มาวาดวาง กล้าถากทางสู่โลกใหม่ด้วยใจธรรม. พี่มอมแมม ขอบคุณค่ะคุณ ดอน ลำจวน กาลเปลี่ยนไปหัวใจใครไม่เปลี่ยน หลักสูตรเรียนยังแปรเวลาผัน หากอุดมการณ์ ลานโพธิ์ ยังยืนยัน จะสร้างสรรค์สังคมได้ด้วยเรี่ยวแรง. ลุงแก้ว ขอบคุณค่ะ ... พอดีวันนั้นฟ้าเป็นใจ เพราะมืดเมฆฝนตั้งเค้ามาเลย เมฆหนาๆ ทำให้โดมเด่นอย่างอัศจรรย์ ยังต้องฝึกอีกเยอะค่ะ ... ถ้าอีกหน่อยฝึกถ่ายภาพได้สวยๆ มุมดีๆ กว่านี้ จะได้มีบทกลอนอ่านกันอีกนะคะ คุณเพียงพลิ้ว ไม่ได้เป็นชาวธรรมศาสตร์เหมือนกันค่ะ แต่ใช้ชีวิตอยู่แถบนั้นมาประมาณ 7 ปี ค่อนข้างจะรู้สึกคุ้นเคยไม่ต่างกับบ้านเกิดตัวเอง คุณดอกฝัน ขอบคุณค่ะ ... ธรรมศาสตร์สร้างคนดี และหลายคนที่เป็นลูกแม่โดม ก็มักจะมีความตรงไปตรงมา รักความจริงและความถูกต้อง เมื่อพบกับคนประเภทรักความจริง แล้วอดหลงรักพวกเขาไม่ได้จริงๆ ความจริงเป็นสิ่งดีงามสูงสุด ... ถ้าเราไม่กลัวความจริง เราก็ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้วในโลกนี้ เราจะใช้ชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างองอาจผ่าเผยด้วยความจริงที่เป็นเกราะคุ้มครองเรา \"ความจริง ความงาม และความรัก จักทำให้เกิดการสร้างสรรค์\" - กฤษณมูรติ เคยเขียนไว้ในหนังสือ \"แด่หนุ่มสาว\" ค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานด้วยใจจริง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
