ความอำมหิตโหดร้ายในโลกนี้

เกรียงไกร หัวบุญศาล

๑
ความอำมหิตโหดร้ายในโลกนี้......................ยังคงมี		
ทุกหย่อมหญ้า
ผู้ทมิฬหื่นกระหายหมายชีวา	........................ขู่เข่นฆ่า		
ชีวิตคน
เห็นชีวิตมวลมนุษย์สุดไร้ค่า	........................ช่างบอดบ้า
ตามือหม่น
แสงแห่งธรรมมิได้ต้องส่องแย้มยล...............กลางกมล
สันดาล
ผู้เถลิงอำนาจบาตรใหญ่...............................เหยียบย่ำไป
ทุกหย่อมย่าน
บีบบังคับด้วยกำลังเข้ารุกราน.......................สุดเหี้ยมหาญ
และทารุณ
ส่วนผู้อยู่ใต้อำนาจการกดขี่	........................โต้ต่อตี
อย่างเคืองขุ่น
ก่อเหตุวินาศกรรมให้กลายเป็นจุล...............จนโลกวุ่น
มิรู้วาย
ใครเล่าผิดใครเล่าถูกผูกใจเจ็บ...................โชว์เขี้ยวเล็บ
อันเหลือร้าย
ตอบโต้กันและกันจวบวันตาย.......................ที่สุดท้าย
เพื่อสิ่งใด
ผู้บริสุทธิ์มากมายในโลกนี้............................สมควรที่
รับกรรมไหม
ทั้งบาดเจ็บล้มตายมลายไป...........................เคยมีใคร
เล่าคำนึง
โหมประกาศสงครามเข้าห้ำหั่น......................ให้อาสัญ
ลงข้างหนึ่ง
สถานการณ์โลกนี้ที่ขุ่นขึ้ง..............................นั่นควรพึง
พอใจฤา
ผู้โกรธก่อนโกรธหลังล้วนคลั่งบ้า...................สวมวิญญาณ์
สัตว์ป่าหรือ
เฝ้ากระตุ้นหนุนเนืองใจให้ลุกฮือ..................ขึ้นมาถือ
อาวุธพาล
ขอสาปส่งชั่วหล้าชั่วฟ้านี้...............................จวบวันที่
อวสาน
ผู้อำมหิตจงดิ่งลงห้วงนรกานต์......................นานตราบนาน
นิรันดร์เทอญ.
๒
เชิญวิญญาณ์คลั่งบ้า...................................มนุษย์
จมดิ่งมิสิ้นสุด.............................................ห้วงทุกข์
ให้สมแก่บาปหยุด......................................ชั่วช้าอนันตกาล
นานแล้วโลกที่ให้......................................เกิดกาย
พันธุ์เผ่ามนุษย์เกิดตาย.............................เวิ้งว่าย
ฤาบ่สำนึกภาย............................................ชาตินี้กระไร
ใยมิคิดก่อเกื้อ............................................ความดี
เร็วเร่งแต่ราวี............................................ร้อยเล่ห์
เห็นการฆ่าสุนทรีย์......................................เช่นนี้ร่ำไป
					
เกรียงไกร หัวบุญศาล
๖ มิถุนายน ๒๕๔๙
	
				
comments powered by Disqus
  • น.นิรัติศัย

    7 มิถุนายน 2549 17:38 น. - comment id 582490

    เหี้ยมโหดโปรดไว้ชีวา
    เหี้ยวไร้เมตตาจริงๆๆ
    
    
    อ่านลื่นไหลแอนด์ ใหล
    
    29.gif29.gif33.gif41.gif41.gif
  • เกรียงไกร หัวบุญศาล

    7 มิถุนายน 2549 17:44 น. - comment id 582491

    lสวัสดีครับคุณ น.นิรัติศัย ที่ร่วมมีความเห็น
  • ไรไก่

    7 มิถุนายน 2549 20:28 น. - comment id 582518

    ปลาใหญ่กินปลาเล็ก
    คนแข็งแรงได้เปรียบคนอ่อนแอ
    ในโลกล้วนต่างวิถี
    คนดีมักท้อถอย
    คนเลวจ้องคอย
    เหลือรอยอาดูร.
    
    1.gif1.gif1.gif
  • เพรง.พเยีย

    8 มิถุนายน 2549 05:12 น. - comment id 582603

    สวัสดีค่ะ  คุณเกรียงไกร
    
    แวะมาอ่าน  เลยขอความรู้ด้วยเลยค่ะ
    บทที่เขียน  เรียกว่าอะไรหรือคะ
    
    1.gif
  • แก้วประเสริฐ

    8 มิถุนายน 2549 08:54 น. - comment id 582629

    36.gif16.gif36.gif
        เฮ่อะ เฮ่อ ๆๆๆๆ เท่านี้พูดไม่ออก
    
                  16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • เกรียงไกร หัวบุญศาล

    8 มิถุนายน 2549 11:15 น. - comment id 582658

    ครับคุณไรไก่
    มนุษย์มักโหดร้ายเสมอ
    
    
    .........................................................
    
    คุณเพรง.พเยีย
    
    ลักษณะของบทกวีที่ผมเขียนเรียกว่าอะไรก็ตอบไม่ได้ครับ
    
    ****เเต่เป็นการผสมผสานระหว่างกลอนแปดกับลักษณะของกาพญ์ฉบัง๑๖
    *****ส่วนตอนที่๒ เป็นการแปลงจากโคลงสี่สุภาพ *****บาทแรกคงเดิมของโคลงสี่สุภาพ
    ************บาทที่สองคงเดิมเช่นกันสลับแค่เสียงเอกเป็นเสียงโท และเสียงโทเป็นเสียงเอก
    ************บาทที่สามคล้ายบาทที่สามของโคลงสี่สุภาพ แต่วรรคสุดท้ายของบาทที่สามนี้ เป็นบาทสุดท้ายของบาทที่สี่ในโคลงสี่สุภาพ เพิ่มเสียงเอกในคำที่สามของวรรคสุดท้าย
    
    ๐๐๐๐๐๐๐๐                ๐๐๐
    ๐๐๐
    ๐๐๐๐๐๐๐๐                ๐๐๐
    ๐๐๐
    
    ๐๐๐๐๐           ๐๐
    ๐๐๐๐๐           ๐๐
    ๐๐๐๐๐           ๐๐๐๐
    
    
    ...............................................................
    
    
    คุณแก้วประเสริฐ
    เหตุใดพูดไม่ออกครับ
    
    
    ...................................................
  • ร้อยแปดพันเก้า

    8 มิถุนายน 2549 12:54 น. - comment id 582675

    ในนามของชีวิต...
    ทุกคนมีสิทธิ์จะหิวโหย
    ทัณฑ์ปากท้องลงโทษอยู่โอดโอย
    สุขทุกข์ทุกสถานโดย..เป็นธรรมดา
    
    ในนามของสัตว์โลก..
    เหยื่อความสุขความโศกแสวงหา
    เหยื่อความหิวความโหยในวิญญาณ์
    เหยื่อความดีความบ้า..ก็สามัญ
    
    เราต่างก็หนักหนา....
    มีหลายหน้าบนความจริงกับความฝัน
    สวมหน้ากากจอมปลอมเข้าหากัน
    ฝ่าทุกข์นั้นยอกย้อน..ดั่งละครคน
    
    ............................
    ............................
  • ลอยไปในสายลม

    8 มิถุนายน 2549 14:47 น. - comment id 582707

    ความโหดร้ายอย่างไรเสีย
    
    ย่อมมีทุกหมู่ชนค่ะ
    
    ^_^
  • MomMamSan

    8 มิถุนายน 2549 15:48 น. - comment id 582725

    แวะมาเยี่ยมของับ โลกมีทั้งแง่ดีและร้ายงับ ขึ้นอยู่กะว่าเราเลือกมองและปฏิบัติในมุมไหน ยินดีที่ได้รุจักงับ 11.gif
  • เกรียงไกร หัวบุญศาล

    9 มิถุนายน 2549 11:48 น. - comment id 582848

    คุณร้อยแปดฯ
    
    ขอบคุณในความเห็น
    
    ..................................................
    
    คุณลอยไปในสายลม
    ความโหดร้ายมีทุกกลุ่มชน
    
    ............................................
    ครับคุณMomMamSan 
    ยินดีที่รู้จักครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน