ตั้งแต่เกิกมา)นไม่เคยเจอแบบเธอ ทำไมเจอแล้วทำให้)นต้องหวั่นไหว ได้โปรดอย่าจาก ฉันออกไปไกล แม้นจะนานเท่าไหน ยังคงรอ ทำไม หายไปไหน เธอ ฉัน ให้คิดสั้น เหมือนถูกกัดเจ็บใจเผลอ จั้งแต่แต่แรกไม่อยากให้สั่นคลอน เวงาสั้นเกินไปที่จะรู้จุกกัน
ทรายกะทะเล 3 มิ.ย. 2549 00:50 น. - ID 89873 
730
1
0
3 มิถุนายน 2549 01:16 น. - comment id 581554
ทรายกะทะเล เขียน (Never leave me mow) :- \"ทำไม หายไปไหน เธอ ฉัน ให้คิดสั้น เหมือนถูกกัดเจ็บใจเผลอ จั้งแต่แต่แรกไม่อยากให้สั่นคลอน เวงาสั้นเกินไปที่จะรู้จุกกัน\" อย่าจากฉนไป ------------------- โปรดอย่าจากฉันไปไกลตานัก คนที่รักห่างไกลใจหวาดหวั่น กลัวว่าเธอจะมีคนผูกพัน มากกว่าฉันที่เป็นเช่นเคยมา เธอดูมีเสน่ห์มากเลยนะ ไม่รู้ล่ะฉันนี้สิเนหา รูปไม่งามตามช่างฉันตั้งตา ขอให้เธอรู้ว่าฉันรักเธอ ตัวกะติ๊ดนิดเดียวเมื่อเหลียวจ้อง มิน่ามองตรงไหนใช่เสมอ แต่เมื่อรู้จักจริงยิ่งกว่าเพ้อ รักเสมอคนดีที่เฝ้ามอง อย่าจากฉันเลยนะ...นะขอพี่ ต่อจากนี้คงเหงาเปล่าเปลี่ยวหมอง คนเคยทักจากไกลไม่ประคอง จะร่ำร้องหาใคร...อย่าไปนะ -------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒ มิถุนายน ๒๕๔๙ เคยได้ยินคำว่า \"Never walk alone\" แต่วันนี้ได้คำใหม่ \"Never leave me now\" เห็นกลอนของ \"คุณทรายกะทะเล\" บทนี้ แม้จะไม่เป็นกลอนเท่าไหร่ (เป็นความในใจ...มากกว่า) ทำให้คิดถึงใครบางคนที่เคยผูกพันเนิ่นนาน เธอเขียนกลอนไม่เป็น ทุกถ้อยคำไม่เน้นย้ำสัมผัสฉันทลักษณ์ แต่เน้นหนักระหว่างใจ ทั้งคนพูดและคนฟัง ถ้อยคำนั้นยังอยู่ในความทรงจำที่ดีเสมอมา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
