กระต่ายหลงรักจันทร์ เมียงมองหันคอยจันทร์เพ็ญ พิศเงาเฝ้าเพียงเห็น รอยกระต่ายในจันทร์นวล ดึกดื่นใจตื่นเต้น หัวใจเร้นรักซ่อนหวน โหยหาคล้ายรัญจวน เปลี่ยวหัวใจในคืนเพ็ญ มองเงาเฝ้าเมียงมอง ใจร้องร่ำสุดลำเค็ญ ไขว่คว้ากระต่ายเป็น แทนกระต่ายในดวงจันทร์ เงารอยเพียงรอยลาง ที่ใจสร้างแทนกำนัล คว้าสิ่งอิงความฝัน อีกกายนั่นมาแทนเงา ยังรักรอยดวงจันทร์ คืนเงียบงันมืดมัวเมา คว้าครองปองใจเหงา ได้แต่เฝ้ารอยแห่งจันทร์ กระต่ายหลงรักฟ้า ที่ไกลตาเกินคว้าฝัน สิ่งจริงอิงสัมพันธ์ กระต่ายจริงคือคู่ครอง.
หยาดอรุณ 30 พ.ค. 2549 22:09 น. - ID 89775 
3900
8
0
30 พฤษภาคม 2549 22:18 น. - comment id 580753
อ่น่ะพี่รุ่ง..งั้นกระต่ายมีแฟนชื่ออื่นไม่ได้จินอกจากพระจันทร์แล้วชาตินี้จะเจอไหมน๊า..5555....นายดวงจันทร์...นายพระจันทร์
30 พฤษภาคม 2549 23:44 น. - comment id 580758
... กระต่ายเจ้าหลงเงาจันทร์ แค่เพียงฝันชะเง้อหา สมปองเพียงสองตา มิอาจครองมาชิดเชย ... ใจเย็นน่า...วันหนึ่ง จันทร์อาจหล่นใส่หัวนะ เอิ๊กๆๆๆ แหะๆ
31 พฤษภาคม 2549 00:34 น. - comment id 580771
หน้าส่วนตัว
\" พระจันทร์เด่นเช่นที่เห็นอยู่บนฟ้า
ถึงเวลาก็คล้อยตาเมื่อฟ้าสาง
แสงสุรีย์ที่แผดกล้าจันทราพราง
กระต่ายน้อยบ่มิร้างอยู่กลางจันทร์ \"
เนี้ยกลอนเก่าน้า \" ++ กระต่ายในจันทร์ ++ \" หุหุ ... ขุดเอามาตอบเนี้ย จะโดนอาเจ้สับบ่น้อ.. อิอิ เพลงเพราะดีเนาะ เพลงอารายง่ะ แย้วใครสอนใส่เพลงน้อ คนสอนเนี้ยคงจาน่ารักดีเนาะ อยากเห็นตัวจังง่ะ 
31 พฤษภาคม 2549 08:06 น. - comment id 580779
มาอ่านกลอนและฟังเพลงเพราะๆค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณเสมอนะคะ อย่าเพิ่งเถิดใจเลยนะคะ
31 พฤษภาคม 2549 07:56 น. - comment id 580805
น้องกระต่าย เขียนงานชิ้นนี้ขึ้นมาให้น้องกระต่ายโดยเฉพาะนะเนี่ย เห็นว่า ชอบมองดวงจันทร์เป็นพิเศษ น้องเก็น คนเรามีอุดมคติเรื่องความรัก และ เรื่องของการเลือกคนที่เราจะรักนะ ... น้องเก็น และเมื่ออุดมคติเหล่านั้นไม่มีตัวตน เราก็ไขว่คว้าเอาจากความเป็นจริงที่ทดแทนความฝันตรงนั้นได้ พี่มอมแมมที่น่ารัก ถึงจันทร์เด่นเร้นกระต่ายคล้ายให้เห็น เพียงคืนเพ็ญนวลพร่างอย่างน่าฝัน แม้ลบเลือนเงากระต่ายยามกลางวัน แต่กระต่ายกลางจันทร์มิเคยร้าง. (อาเจ๊จอมโหดฝากสับมา เละเป็นโจ๊กมอมแมมอีกแล้ว ฮา) อิอิ ... แหม ไม่เท่าไหร่เลยนะพี่ชาย คนสอนเก่งจริงๆ ที่ทำให้มีเพลงเพราะๆ มาให้ฟัง เพลงนี้ชื่อเพลง \"ทะเลและพระจันทร์\" ค่ะ ... เพราะเนาะ ถ้าเพราะอยากได้ก็ยกให้เลย อิอิ
31 พฤษภาคม 2549 07:59 น. - comment id 580808
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ... ทุกๆ ท่าน อีกหน่อยบางทีอาจจะหายๆ ไปนะคะ เพราะเบื่อกับพฤติกรรมของคนบางคนที่ไม่เลิกราในการคุกคามการแสดงออกทางงานเขียนของ แดดเช้า และ หยาดอรุณ (แบบว่า ขี้เกียจตามลบคอมเม้นท์ที่ตามป่วนๆ น่ะค่ะ) ถ้าเขาไม่เลิกราจริงๆ ... คงไม่มีกลอนมาให้อ่านกันอีกแน่ๆ ค่ะ ให้โอกาสสักระยะหนึ่งก่อน ถ้าตัดสินใจแล้ว ก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ คงลากันไปจริงๆ ค่ะ เริ่มถอดใจเต็มทีแล้ว : )
31 พฤษภาคม 2549 09:11 น. - comment id 580834
อย่าเศร้าซึมเซาเซื่อง ยามจันทร์เรืองแจ่มรังรอง แจ่มเพื่อจักเอื้อผอง โลกาแผ้วผ่องแพร้วเพ็ญ เพียงจ้องแสงผ่องแจ่ม ย่อมยิ้มแย้ม ย่อมเยือกเย็น ค่ำคืนไร้ขื่นเข็ญ อย่าหมายคว้าจันทราเคียง หรรษาเมื่อหาสุข ใช่ถมรุกด้วยทุกข์เรียง มาตรแม้ได้แค่เมียง ก็ซึ้งมั่น สุขสันต์มาน สวัสดีครับ คุณหยาดอรุณ ผมมาขอบพระคุณคุณครับ ที่ไปเยี่ยมกระทู้ผม อีกทั้งมอบเพลงดีๆให้ฟังด้วย มาถึงตอนนี้ ผมสามารถกล่าวได้เต็มปากแล้วครับว่า ดีใจที่เป็นคนตาบอด เพราะผมมีผู้อุปถัมภ์ตลอดมา แม้จะเพิ่งย้ายมาอยู่บ้านกลอนไทยไม่ถึงกึ่งเดือน ก็มีเพื่อนตามอ่านผลงานมากมาย อบอุ่นใจจริงๆครับ อ้อ! กาพย์ยานีข้างบนนั้น ผมเอามาผสมโรงเล่นกับคุณหยาดอรุณด้วยครับ ทว่าในของเล่นก็มีเรื่องจริงแฝงอยู่ คือปัจจุบันนี้ ผมกำลังรักหญิงสาวผู้หนึ่ง คนตาดีเสียด้วย เธอคงรู้ แต่ไม่มีวันที่เธอจะเหลียวแลคนตาบอดอย่างผมหรอก เพราะเธอมีคนรู้ใจอยู่แล้ว ผมจะถอนรัก รักก็ปักลึกยากจะถอน ต้องระทมใจทุกเช้าค่ำ เลยแต่งกาพย์ปลอบตัวเองไปด้วยเสียเลยครับ
31 พฤษภาคม 2549 09:44 น. - comment id 580841
สวัสดีค่ะ คุณเพียงพลิ้ว ... ขอบคุณค่ะที่ให้กำลังใจ บางที ... ที่ยังตัดสินใจทิ้งบ้านหลังนี้ไปไม่ได้ ก็คือว่า ยังเชื่อมั่นในตัวเองอยู่ว่า ทุกข้อเขียนของเรา มีจุดประสงค์หลักที่จะเอื้อประโยชน์ให้กับคนที่นี่ และหวังจะให้คนที่นี่ได้รับประโยชน์ การตั้งกระทู้และการมีส่วนร่วมในบ้านแห่งนี้ ถือเอาประโยชน์ของคนอ่านเป็นสำคัญ อยากให้ทุกคนได้รับสิ่งดีๆ และทุกครั้งที่ลงมือเขียนอะไรลงไป กลั่นกรองและคิดอย่างละเอียด อาจจะมีพลาดบ้างในบางคราที่สติยังเผอเรออยู่บ้าง ทว่า ก็พยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ อยากให้ทุกคนที่ได้เสพงานของเรา ได้รับสิ่งดีๆ ด้วยใจจริง : ) คุณตราชู จุดประสงค์ของการที่เรารักใครสักคน อยู่ที่ไหนกันคะ? ดิฉันว่าอยู่ที่เราสามารถสร้างสรรค์สิ่งดีๆ ขึ้นมาได้ต่างหาก การที่เรารักใครสักคน เหมือนเราปลูกดอกไม้ขึ้นมาในหัวใจให้เบ่งบาน ดอกไม้ที่เบ่งบานนี้แหละค่ะที่จะสร้างสรรค์คนรอบข้างและสังคมให้พบกับความสุขได้ ดีใจที่คุณมีกำลังใจนะคะ ... ดิฉันคิดว่า การที่เรารักใครสักคน (คนที่สมควรได้รับความรัก) จะทำให้เราพัฒนาตัวเราเองให้วิวัฒน์ต่อไปได้ และพัฒนาคนที่เรารักให้ไปข้างหน้าได้ มิใช่การคาดหวัง แต่เป็นการเรียนรู้ที่ไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรเลย การเรียนรู้ทำให้คนๆ หนึ่งเปลี่ยนแปลงได้จริงๆ ค่ะ ... ขอให้มีความสุขกับความรักนะคะ : ) คาลิล ยิบราน กล่าวใน \"ปรัชญาชีวิต\" ว่า \"ความรักไม่ครอบครอง และไม่หวังการครอบครอง\" กาพย์ยานี ๑๑ \"กระต่ายน้อยบนรอยจันทร์\" สื่อสารเกี่ยวกับความจริงของความรัก เคยได้ยินมาว่า กระต่ายมักจะชอบมาอาบแสงจันทร์ในยามค่ำคืนพระจันทร์เต็มดวง แล้วเกิดอารมณ์เปลี่ยว อารมณ์เปลี่ยวทำให้กระต่ายหาคู่แล้วสืบพันธุ์ท่ามกลางแสงจันทร์ นี่คือ บันดาลใจหนึ่งสำหรับการเขียนกาพย์ยานีบทนี้ เทียบกับเราเองบ้าง .... บางคนเหมือนกระต่าย คือ มีอุดมคติเรื่องความรักไว้ และอุดมคตินั้นก็อยู่ในความฝันอันสวยงาม ความฝันอันไขว่คว้าไม่ได้ ... แต่ในความเป็นจริง มีหลายอย่างพอทดแทนความฝันนั้นได้ เช่น สเปคของหญิงสาวคนหนึ่งอาจจะต้องการชายหนุ่มที่มีคุณสมบัติในตัวเองหลายประการ แล้ววาดภาพชายหนุ่มคนนั้นไว้ในใจ (คือ กระต่ายน้อยบนรอยจันทร์) แต่แล้ววันหนึ่งก็พบความจริงว่า ได้เจอะเจอกับชายหนุ่มอีกคนในโลกแห่งความเป็นจริงที่มีคุณสมบัติคล้ายในฝัน (แม้จะไม่ครบถ้วนก็ตาม) เพื่อสนองตอบความเปล่าเปลี่ยวในจิตใจนั้น หญิงสาวกับชายหนุ่มผู้ที่มีกระต่ายน้อยบนรอยจันทร์ในใจของตัวเองอยู่แล้ว ก็ตกลงปลงใจคบหากัน และรักกัน จนกระทั่งใช้ชีวิตร่วมกันในที่สุด ชายหนุ่มและหญิงสาวคู่นั้น ... ก็ยังรักกระต่ายน้อยบนรอยจันทร์ อันหาตัวตนไม่เจอ แต่ใช้ชีวิตในโลกความจริงคู่กันและกันตลอดไป เล่านิทานให้ฟังค่ะ .... นี่คือแก่นที่ต้องการจะสื่อในบทกวีบทนี้จริงๆ หรือใครจะตีความไปในด้านอื่น ... ก็ไม่ว่ากันนะคะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ ... ขอให้เช้านี้เป็นเช้าที่ดีสำหรับทุกๆ คน : )
31 พฤษภาคม 2549 10:52 น. - comment id 580853
ขอมอบบทร้อยกรองนี้ แด่คุณหยาดอรุณครับ อ่านพบข้อความของเธอว่า เธอ (อาจ) จะลาโรงเลิกเขียนกลอนที่นี่ ผมเสียดายและหดหู่จริงๆครับ หยาดอรุณ หยาดอรุณ... อย่าคลาไคลไออุ่นจำรุญอ่อน ฉันยังรอแสงอุษาส่องอาทร เพื่อเชยช้อนชื่นชิดชีวิตชวน เพียงเมฆหมอกบางกลุ่มบังกลุ้มเกลื่อน ใช่ควรหวั่นพรั่นสะเทื้อนสะท้านถ้วน แม้แสงเธอเลอล้ำส่องลำทวน ย่อมไม่ซวน กล้าสู้กับหมู่พิรุณ เธอคงสาดแสงทองทาบถ่องแสง เธอคงแจงพลังใจเจือไออุ่น เธอคงเอื้อคำหวาน คอยหว่านละมุน เธอคงหนุนนำคนให้ค้นตรอง หยาดอรุณ... อย่าหมกมุ่นหม่นไหม้ดวงใจหมอง ดูฉันซิ่ ฉันไร้นัยน์ตามอง ชีวิตพร่องเลือนพร่ายิ่งกว่าเธอ ฉันยังหยัดกายยืน ลุกฟื้นใหม่ เธอใช่ไหมมั่นมุ่งอำรุงเสมอ โปรดเขียนคำฉ่ำประทิ่นมาลินเปรอ ให้เราอ่านสารเสนอสืบเนื่องมา หยาดอรุณ... ฉันยังรอลอออุ่นแสงอุษา ได้โปรดเถิด อย่าเลือนหรือเลื่อนลา อย่าหรี่ล้าแรมนิราศเลยหยาดอรุณ ________________________________
31 พฤษภาคม 2549 12:45 น. - comment id 580882
สวัสดีค่ะ พี่หยาดอรุณบัวอ่านกระต่ายน้อยบนรอยจันทร์ ตอนเด็กๆบัวชอบเงยหน้ามองพระจันทร์ เพราะบัวจะเห็นกระต่ายกับตายายอยู่ ในนั้น และทุกวันนี้บัวก็ยังมองอยู่ ก็ยังเป็น แบบนั้นอยู่อย่างเดิม นั้นเท่ากับกระต่ายก็อยู่ ในดวงจันทร์เสมอ ดวงจันทร์ก็ให้กระต่าย อาศัยอยู่ในนั้นไม่ทอดทิ้งไม่ห่างไกลกัน เหมือนกับความรักก็มีเหตุผลในการเปลี่ยนไปถึงเปลี่ยนแปลงแต่ก็ไม่เปลี่ยนใจ บัวคิดแบบนั้นค่ะ
31 พฤษภาคม 2549 13:49 น. - comment id 580901
เพลงเพราะมากๆเลยนะ สำหรับคนชอบทะเล โรแมนติกจัง พูดถึงอุดมคตินี่ ตราบใดที่ยังมองเห็นเป็นอุดมคติความรู้สึกดีๆนั้นจะยังอยู่ตลอดไป แต่ตัวจริงๆมันไม่ใช่เด็ดขาดและไม่มีวันดีเลิศอย่างนั้นได้เลย อย่าสร้างภาพเองและอย่าให้ใครสร้างภาพนะ รุ่งพูดถูกจ้ะ ก๊ากกกก
31 พฤษภาคม 2549 14:47 น. - comment id 580915
บ้านกลอนไทย ... มิตรไมตรีและจิตใจที่งดงามอย่างนี้นี่เอง : ) ขอบคุณค่ะ คุณตราชู ... ยังไม่มีใครเคยเขียนกลอนให้ หยาดอรุณ อย่างนี้เลย รู้สึกมีกำลังใจที่มีใครเห็นคุณค่าบ้างนะคะ : ) จะได้มีกำลังใจสร้างสรรค์สิ่งดีงามต่อไป ... สวัสดีค่ะ น้องดอกบัว นิทานดวงจันทร์ มีเรื่องเล่ามากมาย ไว้ถ้าพี่คิดสารที่จะสื่อได้ จะนำมาแต่งกลอนปันกันอ่านอีกเนาะ พี่ม้าลาย ... ฮะแฮ่ม ... ก็มีแต่พี่ม้าลายคนเดียวแหละเฝ้าเถียงกับหนู ไม่เคยเห็นด้วยกับสิ่งที่หนูพูดเล้ย ทั้งๆ ที่พูดความจริง ฮา ... แหม ... มีการมาประชด รุ่งพูดถูกจ้ะ (แถมวงเล็บ ก๊าก) เชื่อตายละ ความรักที่ไม่แท้จริงน่ะ มักสร้างภาพหลอกลวงกันไปมา น่าเบื่อมากๆ เลย ... ถ้าจิตใจมุ่งหวังผลประโยชน์อันใดอันหนึ่งแล้วก็ทำให้เราหลงเคลิ้มไปกับความรักจอมปลอม จริงๆ แล้ว ... ภาพความฝันน่ะ ไม่มีจริง และไม่มีวันมีจริง ไม่ว่าจะควานหาคนทั้งโลก หรือเทวดาภพภูมิไหนมาเทียบก็ตาม เพราะอย่างไรเสีย ... ความฝันก็ยังคงเป็นความฝัน เพียงแต่เมื่อความเป็นจริงเป็นอย่างไรต่างหากที่เราต้องเรียนรู้และยอมรับ ความฝันยังอยู่ในใจเสมอ ... แม้กระต่ายจริงจะไม่น่ารักเหมือนกระต่ายน้อยบนรอยจันทร์ก็ตาม (พูดอย่างนี้แล้ว สงสารกระต่ายจริงจังเนาะ ... ไม่ได้รักเราจริงสักหน่อย รักรอยเงาของกระต่ายน้อยบนรอยจันทร์ต่างหาก อิอิ) ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยียนกันค่ะ : )
31 พฤษภาคม 2549 15:49 น. - comment id 580933
ถึง พี่หยาดอรุณอีกครั้งครับ ผมเพิ่งจะเข้าไปค้นพบประวัติพี่เมื่อไม่นานนี้เอง ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงก่อนเขียนจดหมายฉบับนี้ ผมจึงมากราบขอโทษพี่ครับ ที่ได้ล่วงเกินโดยมิได้เจตนาแม้แต่สักเสี้ยวธุลี ก็บทกลอนชื่อ หยาดอรุณ ซึ่งผมเขียนถึงพี่นั้น ผมใช้บุรุษสรรพนามกับพี่ไม่เหมาะสม ทั้งนี้ เกิดจากสำคัญผิดโดยแท้ แต่ขอยืนยันครับ ว่าทุกสิ่งที่ผมเขียนคือความรู้สึกจากใจจริง พี่เกิดก่อนผมสองปีครับ ก็ถือว่า ผมมีพี่สาวน่าเคารพอีกท่านหนึ่งแล้ว พี่เพิ่งมาเยี่ยมผมไม่เท่าไหร่ (เพราะผมเองก็สมัครเป็นสมาชิกที่นี่ไม่นานเช่นกัน) อย่าเพิ่งทิ้งพวกเราไปนะครับ ผมเคยใฝ่ฝันว่า สักวัน คงจะได้พบตัวจริงของสมาชิก thaipoem บ้าง ชวนกันเที่ยว ชวนกันไปกินอาหาร หรือเดินร้านหนังสือ ตามประสาคนรักสิ่งเดียวกัน หากวันข้างหน้า ฝันของผมเป็นจริง คงได้พบพี่หยาดบ้างนะครับ พี่แวะเวียนมาเยี่ยม มาทักทายน้องชายบ้างนะครับ น้องเชื่อเสมอว่า พี่คงตามดูน้องห่างๆ ตัวน้องเองจะมุ่งมั่นสร้างงานต่อไป แม้ว่าโดยวิถีทางจะกว้างไกลสักเพียงใดก็ตาม ขอให้สัญญาครับ รักและเคารพยิ่ง ชูพงค์ ตรีวัฒน์สุวรรณ
31 พฤษภาคม 2549 16:47 น. - comment id 580978
กระต่ายน้อยบนรอยจันทร์ ราตรีนั้นจันทร์สวยเด่น กระต่ายน้อยบนรอยเพ็ญ ทุกยามเห็นเคียงคู่กาล......
31 พฤษภาคม 2549 21:01 น. - comment id 581021
สวัสดีอีกรอบค่ะ น้องตราชู พี่รุ่งไม่ถืออะไรหรอก จะเขียนงานแบบนั้นก็ได้ ในงานเขียน จะเขียนอย่างไรก็ได้ หากงานนั้นต้องการแสดงออกและสื่อสารออกมาให้ผู้อ่านรับสิ่งที่ผู้เขียนต้องการจะบอกได้ ดีใจที่น้องตราชูติดตามอ่านงานของพี่รุ่ง ขอบคุณค่ะ : ) พี่สลักเสลา ขอบคุณค่ะ ... ที่แวะมาเยี่ยมนะคะ อารมณ์ฤดูฝนนี่บอกไม่ถูกจริงๆ ก็เลยมีกลอนแนวอารมณ์ออกมาเยอะเลยช่วงนี้ : )
31 พฤษภาคม 2549 22:45 น. - comment id 581058
บางคนอาศัยกลอนสร้างพล๊อตให้อีกกลอน หากคิดแบบนี้ได้ก็จะไม่หัวเสีย ไม่แปลกหรอกถ้าใครจะติดนิสัยขี้เล่น แล้วเอาบุคคลิกของตัวเองมาเล่นอารมณ์ปนในกลอนบ้าง เอาน่า .. มีคนตามอ่านกลอน ตามเขียนต่อยอด ก็ถือว่า .. ประสบความสำเร็จระดับหนึ่งแล้ว มัวแต่ทำหน้านิ่ว (โกรธป่าวก็ไม่รุ๊) หนำซ้ำบอกอีกว่า จะไม่เขียนกลอนแล้ว ลมเสีย ป๊าดเหนี่ยวซะเลย ดีมั๊ย .. ม้าลายก็เห็นด้วยนะเนี่ย ขอบอก
31 พฤษภาคม 2549 23:23 น. - comment id 581070
โลกก็เป็นแบบนี้แหละครับคุณรุ่ง.. สกปรก..ไปซะทุกที่... มาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้ครับ..
1 มิถุนายน 2549 06:16 น. - comment id 581107
สวัสดีค่ะ คุณอิมที่รัก เรื่องของเรื่องที่ทำให้หัวเสียก็คือ ก็กำลังอินเลิฟอยู่ดีๆ ใครบางคนมาทำให้เกือบกินแห้ว ฮือๆๆยิ่งเป็นคนอ่อนหวาน (หวานอ่อนๆ หวานปะแล่มๆ) อยู่ด้วย .... ดีนะ พี่ชายคนดีของเราเป็นคนน่ารักมาก ความสัมพันธ์ก็ยังดีอยู่ เฮ้อ เมื่อไหร่เขาจะเลิกรบกวนเราสักที ... เราจะได้มีเรื่องอื่นๆ คุยกะพี่ชายคนดีของเราเยอะๆ ไม่ต้องมารับปรึกษาปัญหารำคาญใจ อิอิ คนไม่มีความรัก ไม่เข้าใจหรอก ฮือๆๆ
(กล้ำกลืนอย่างไร้น้ำตา) สวัสดีค่ะ คุณดาร์ก ใช่ๆ บางคนนะ จิตใจสกปรก ก็ละเลงให้สังคมสกปรกไปตามจิตใจไปด้วย แทนที่จะรู้จักวางตัวให้เหมาะสม ไม่ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายใจให้กับใคร เรื่องใหญ่นะเนี่ย ... เดือดร้อนเรื่องของหัวใจน่ะ ฮา ยินดีที่คุณแวะมาคุยกันค่ะ : )
1 มิถุนายน 2549 06:45 น. - comment id 581108
"อยู่ใคร อยู่มัน\" อืม .. พี่สาวและน้องสาว บอกเช่นนี้ เราก็พยายามอยู่ใครอยู่มัน แต่ทำไม้ ทำไม อีกฝ่ายไม่อยู่ใครอยู่มันสักทีหนอ สงสัยเร็วๆ นี้แหละค่ะ คงมีบทร่ำลากันมาให้อ่านสักที ... ท่าทางเขาไม่เลิกราง่าย
1 มิถุนายน 2549 07:51 น. - comment id 581116
พุดไปสองไพเบี้ย..นิ่งเสียตำลึงทอง อยู่แบบสงบ..มีความสุขกับงานของเรา ดีกว่าไปเอาใจใส่กะเรื่องๆที่ไร้สาระ..นะ เป็นตัวของเราเอง... ไม่ได้เป็นไปเพราะคนอื่นจะพยายามให้เป็น ยืนในจุดของเราอย่าขยับเพราะเขาทำนะ ใจเย็นๆอย่าหลงตามน้ำที่เขาพยายามให้เป็น
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
