ช้าช้าก่อนมิตรกวีที่รัก ผู้เพียรจักรจนาภาษาศิลป์ เพียงความคิดอิสระจะโบยบิน ให้ลือระบิลอัตลักษณ์อักษรา อิสระแล้วคิดจะเป็นขบถ ละเกณฑ์-กฎ ลงวางอย่างไร้ค่า ละรากเหง้าเฝ้ากระหายในจินตนา ว่าเลิศกว่าเกณฑ์-กฎกวีวิถีเดิม เข้าใจบ้างแต่กระจ่างอย่างปูหอย มาล่องลอยชูคออ้างอย่างฮึกเหิม มิลึกซึ้งถึงแก่นแท้แต่แต่งเติม แล้วริเริ่มอวดคุณค่าอลังการ เพ่งพินิจแล้วเอาใจไปสัมผัส จนเจนจัดค่อยเติมกล้ามาอาจหาญ ชำนาญสิ้นศิลปะกวีกานท์ หลอมวิญญาณเป็นเนื้อแท้แก่กล้ากวี พัฒนาไปก็ยากไร้จากรากเหง้า และแท้จริงก็ใช่เจ้าจักหลีกหนี ขนบให้ที่เพียรหมายสดุดี ยังคงมีสายธารเก่าส่งเจ้าไป กฎเกณฑ์แห่งฉันทลักษณ์ใช่จักกั้น การสร้างสรรค์งานกวีที่ยิ่งใหญ่ แท้ช่วยเคี่ยวขับขานกรองผ่านใจ สัมผัสในอรรถรสอันงดงาม แสวงหาเสรีอิสระ ก็ใช่จะมีใครไปหวงห้าม แต่อย่าเพิ่งล้าละพยายาม ก่อนจะข้ามสู่เสรีที่จินตนา. เกรียงไกร หัวบุญศาล ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๔๙
เกรียงไกร หัวบุญศาล 23 พ.ค. 2549 17:44 น. - ID 89536 
1696
5
0
23 พฤษภาคม 2549 19:05 น. - comment id 579165
สวัสดีค่ะ คุณเกรียงไกรคุณแต่งกลอนมีความหมายดีจังค่ะ ชอบบทนี้ค่ะ แสวงหาเสรีอิสระ ก็ใช่จะมีใครไปห่วงหาม แต่อย่าเพิ่งล้าละพยายาม ก่อนจะข้ามสู่เสรีที่จินตนา ใช่เลยค่ะทุกคนต้องมาฝึกฝนเรียนรู้ จากเพื่อนๆพี่ๆเราคงไม่เป็นมาตั้งแต่เกิดหลอกนะค่ะก็เหมือนเราไปเรียนหนังสือ ก็ต้องหัดเขียนหัดอ่านเอาไปส่งอาจารย์นะค่ะ กลอนของคุณให้ข้อคิดดีจังค่ะ
23 พฤษภาคม 2549 21:06 น. - comment id 579193
ใจปลายทาง รักบทกวี ชอบ เขียน ดี บ้าง ไม่ดี บ้าง แต่ ยังใช้ความพยายาม ทุกครั้งที่แต่ง เพราะ เป็นเรื่องที่ยาก ที่จะแต่ง ให้ไพเราะ และมีความหมาย ...มาทักทาย สวัสดีค่ะ
23 พฤษภาคม 2549 23:03 น. - comment id 579215
งานเขียนของคุณ น่าจะเป็นคำตอบที่ดีสำหรับกระทู้นี้ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/board4354.html
24 พฤษภาคม 2549 08:41 น. - comment id 579276
สวัสดีค่ะ ขอเขียนเท่าที่ใจอยากเขียน...
24 พฤษภาคม 2549 11:03 น. - comment id 579314
ครับคุณดอกบัว ก็แค่ตั้งกระทู้เท่านั้นเอง แต่จริงๆแล้วผมก็ชอบบทกวีฉันทลักษณ์เป็นอันดับหนึ่ง มันมีท่วงทำนองที่ไพเราะงดงาม ......................................................................... คุณใจปลายทาง เขียนบทกวีฉันทลักษณ์เป็นสิ่งที่ยาก แต่บทกวีไร้ฉันทลักษณ์ก็ยากไม่ต่างกัน เพราะเขียนให้ถึงระดับนั้นยากๆๆ ก็เป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะครับ .................................................................... คุณอัลมิตรา ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นจากความไม่มี ฉันทลักษณ์ก็เกิดจากความไม่มี เเต่เมื่อเกิดมี ก็เหมือนประสบการณ์ที่คนอีกรุ่นหนึ่งได้คิดค้น คนรุ่นหลังก็ต่อยอดความคิด ไม่ต้องเสียเวลาคิดค้นที่ยาวนาน ส่วนจะมีใครคิดค้นต่อยอดไปก็อยู่ที่การสร้างสรรค์ของแต่ละคน ......................................................................... คุณแมงกุ๊ดจี่ ผมก็เขียนเท่าที่ใจอยากเขียน ...................................................................
24 พฤษภาคม 2549 13:54 น. - comment id 579344
คุณเขียน ผมจะตามอ่าน
24 พฤษภาคม 2549 17:17 น. - comment id 579369
ครับคุณร้อยแปดฯ แต่ผมว่ามาช่วยกันเขียนดีกว่า
24 พฤษภาคม 2549 22:51 น. - comment id 579424
"The Eagle\" He clasps the crag with crooked hands; Close to the sun in lonely lands, Ringed with the azure world, he stands. The wrinkled sea beneath him crawls; He watches from his mountain walls, And like a thunderbolt he fall. - Alfred, Lord Tennyson (1809-1892) \"นกอินทรีย์\" กงเล็บเอื้อมตะครุบชะง่อนผา แล้วถลาวาดวงเหนือแดนเปลี่ยว กลางโลกครามอย่างสง่าดูประเปรียว บินสูงเฉี่ยวสูรย์คล้ายพญาครุฑ ทะเลยับระยับใต้กงเล็บ โฉบตะเข็บเขาสูงมิรู้หยุด แล้วพลันดิ่งพสุธาอย่างเร่งรุด รวดเร็วดุจสายฟ้าฟาดแผ่นดิน + + + + + + + + + + หยิบกลอนนกอินทรีย์มาให้คุณอ่านเล่น ^__^
25 พฤษภาคม 2549 11:07 น. - comment id 579504
ครับคุณอัลมิตรา บทกลอนนี่เพราะดี อ่านแล้วเห็นภาพที่กว้างไกล
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
