ดุจกรานเถกิงเกรียง โคลงกระทู้ จุดไฟใจฝัน สู่วันซึ่งหวัง จุด เพลิงเริงโชติเชื้อ ชีวิน ไฟ เจิดในใจจินตน์ แจ่มจ้า ใจ หมายบ่ายโบยบิน สะบัดโบก ฝัน ท่องถึงฟากฟ้า ใฝ่เร้ารอคอย สู่ ดอยดำแหล่งพู้น ภูสูง วัน ยิ่งยงดังยูง ย่างฟ้อน ซึ่ง เสียงเร่งยังจรูง เรียกร่ำ หวัง ต่อเติมพลังป้อน เปี่ยมห้าวเหิมโหม วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ใจแจ่มประเจิดผิวประจักษ์ อุปสรรคระดมโซรม มาเถิดมุทานพิริยโถม มนเทิดมโนธรรม ท่องเที่ยวสถานสถลแถว จิตแน่วผนึกนำ โทกรประกอบพลวกำ จริแกร่งอหังการ ฟ้าฟาดฤฝ่ามรุตฝน บมิบ่นประจัญบาน ยรรยงผยองวิหทะยาน คติย้ำมิยำเยง แสงแววสว่างสุวไสว กระจะไกลมิกลัวเกรง โชติวามชวาลชิวเชวง ประลุหวังกระจ่างแวว ธงทิวประเทืองธวชเทิด พิศเพริศสะบัดแพรว โบกนำถนัดรถยแนว ทศนารุจานัยน์ หากถ้ามิท้อ ณ ปณิธาน ก็จะชาญพิชิตชัย กร้าวแกร่งกระเกริกปณิธิไกร ดุจกรานเถกิงเกรียง ___________________________________________________
19 พฤษภาคม 2549 09:31 น. - comment id 578227
ยอดเยี่ยมค่ะ ชาตินี้พี่พุดเขียนแบบน้องไม่ได้เลยค่ะอิอิ รักนะคะ
19 พฤษภาคม 2549 10:34 น. - comment id 578242
สุดยอด มากครับ นับถือมากๆ
19 พฤษภาคม 2549 13:18 น. - comment id 578299
ตราชู ทราบมั้ย ทำเอาทางแสงดาวมึน เปิดพจนาฯวุ่นวาย นับถือ ต่อไปจะขยัน
19 พฤษภาคม 2549 14:50 น. - comment id 578320
คุณกำลังเป็นคู่แข่งของคุณเชษฐภัทรนะครับ ภาษากวีคุณคล้ายกันในหลายๆบท..
19 พฤษภาคม 2549 15:11 น. - comment id 578324
เรียนคุณดอกข้าวและทุกท่านครับ สำหรับผมแล้วเห็นว่า คนทำงานศิลปะ ไม่มีใครแข่งกับใครหรอกครับ ทั้งยังไม่มีใครเก่งกว่าใครด้วย เราทุกคนคือดอกไม้ซึ่งมีความสวยงามทั้งนั้น เมื่อต่างดอก ต่างสี ต่างทรง ร่วมกันบานสะพรั่ง สวนวรรณศิลป์ก็จะหอมหวานครับ ผู้เข้ามาชื่นชมก็อิ่มเอใจโดยทั่วหน้ากันครับ