''ท่านอยู่เคียงใกล้คนทุกคน ทุกสรรพสิ่ง หาคลาดแคล้วจากพระองค์ได้'' จักรวาลอันสูงส่งมั่นคงยิ่ง หากความจริงตั้งตรงบนพื้นฐาน ที่เคลื่อนคล้อยลอยไปดุจสายธาร เมื่อถึงกาลย่อมสลายมลายไป คือมนตราแห่งเวลาที่สิงสู่ ทุกอณูล้วนปกครองต้องอาศัย หาหลีกพ้นจากมรรคาร้างลาไกล กษัตริย์นามเวลาไซร้ใช่บุคคล ดวงตะวันกล้าแสงแรงสุดฟ้า ถึงยามล้าก็ตกลับดับอีกหน หาอยู่ยงชั่วกาลจักทานทน ความสับสนแห่งเวลาหาไม่มี มหาอำนาจลือเลื่องแสนเรืองรุ่ง ยามพวยพุ่งงดงามวับวามสี หากแต่ไล้กระแสกาลผ่านเดือนปี ถึงคราหนึ่งก็ป่นปี้ลงคลีดิน หาสิ่งใดจักหยัดต้านค้านบัญชา จ้าวกษัตริย์นามเวลาไม่ผกผิน เบือนพระพักต์แลกายหมายชีวิน ถึงคราวหนึ่งจึงจบสิ้นพังภิณลง หยาดน้ำตาใหลรินที่ปริ่มหน้า ถมชีวาใจสลายกลายผุยผง หากยังฟื้นคืนได้ใจมั่นคง ไม่เหลงชั่วกาลนานนิรันดร์ มวลแมกไม้เขียวชุ่มชอุ่มก้าน ดอกไม้บานแมลงแทรกแลกสีสัน ธรรมชาติอุดมขึ้นทุกคืนวัน ด้วยผูกพันธ์กระแสธารแห่งเวลา องค์กษัยริย์ผู้ผ่อนปรนจนฟูฟื้น ทรงหยัดยืนในทุกแห่งที่ใต้หล้า ความลำเค็ญทุกข์กลายคลายโศกา ทรงเยียวยาทุกแห่งหนจนกลับคืน โอกษัตริย์นักทำนุและทำลาย พระหัตถ์ขวาคือความตายมิอาจฝืน พระหัตถ์ซ้ายทรงเยียวยาทุกวันคืน บัลลังก์ทองคือแผ่นผืนพื้นจักรวาล
13 พฤษภาคม 2549 12:45 น. - comment id 576827
จอร์จ นายเยี่ยมมาก
13 พฤษภาคม 2549 13:03 น. - comment id 576834
ใช้คำได้เพราะมากครับ ชื่นชม จะติดตามครับ
13 พฤษภาคม 2549 13:28 น. - comment id 576840
หลังฝากที่ฝึกฝนมานนาน ในที่สุดกลอนบทนี้ ก็ออกมาสู่สายตาคนอ่านจนได้นะคับ แต่งได้เยี่ยมมาก ยังไงก็หมั่นฝึกฝนสร้างสรรค์ผลงานดี ๆ ให้เราได้อ่านตลอดไปนะคับ เป็นกำลังใจให้
13 พฤษภาคม 2549 13:46 น. - comment id 576843
ขอขอบพระคุณทุกเสียงสนับสนุนครับ อาจจะไม่เป็นที่น่าสนใจสักเท่าไร แต่ก็ขอขอบคุณที่เข้ามาดูผลงานด้วยครับ