หน้าส่วนตัว
ถูกฟ้องต้องร้องไห้.. เจ็บช้ำใจใครรู้บ้าง..
เดียวดายบนเส้นทาง ฉันอ้างว้างกลาง..ชุมชน
หลากหลายในคำถาม สื่อนิยามที่ตาม..ค้น
คำตอบช่างวกวน.. มิมั่นคง..มิตรงความ
น้ำตาไหลพร่างพราย.. มองรอบกายมิสวยงาม
ชิงชัง..คำสั่งห้าม สิ่งถูกต้อง..ร้องบอกใคร
เป็นฉันอย่างวันนี้ ศรัทธาชี้..มุ่งที่ใด..
เหม่อมองท้องฟ้าใส เมฆคลุมเครือ..มิเหลือ..เงา
จุดเปลี่ยนเริ่มเรียนรู้ ก้าวมุ่งสู่ประตู.. ดาว
เปิดโลกที่ซึมเซา สร้างสีสันวัน.. สับสน
.......................
โห้ยย..! .. เรนไปแก้ไขท้ายวรรคก่อนนะคะ..
แว้ป..
rain.. 7 พ.ค. 2549 14:07 น. - ID 88989 
652
8
0
7 พฤษภาคม 2549 14:16 น. - comment id 575409
โอ๋ ๆ อย่ากลัวไปเลยนะ พี่มาปลอบแล้ว เดี๋ยวให้ขี่คอนะ อย่าร้องไปเลยใครนะช่างฟ้องได้ เอ๊ะ แค่เกเรทำไม ต้องฟ้องศาลดัวยล่ะ
7 พฤษภาคม 2549 14:52 น. - comment id 575417
พี่ฤกษ์ให้เรนขี่คอ..จริงๆนะคะ.. ขอมือพี่ชายมาอุ้ม.. มาเกาะมากุม..เอาเรนขึ้นคอ.. เรนชอบใจจดใจจ่อ.. กำลังหัวร่อ..ชอบอกชอบจายยย.. อิอิอิเก๊าะแค่เรน..หัดหาคำมาแต่ง.. มัยต้องตกใจโต๊ยย..หร้อ.. อิอิอิ .. ... เป็นคำใหม่ที่เรนหัด.. แค่อยากวัดความรู้สึก.. แค่บางทีหวังลึก.. แค่เพียงนึกก็ยึกยัก..
.. แว้ปป..
7 พฤษภาคม 2549 15:19 น. - comment id 575422
เด็กน้อยที่รัก คำเตือนทักใช่คำฟ้องจนร้องไห้ โถ ... มานี่มารับรักปักดวงใจ ใครหนอใครกล่าวหาว่าเกเร เรามั่นคงตรงทางอย่างที่เห็น เราจะเป็นคนดีไม่หันเห เราจะตั้งใจตั้งมั่นตั้งทุ่มเท เถอะ ... ร้องเห่ กล่อมแล้ว นะ ขวัญมา เด็กน้อยที่รัก คำเตือนทักคำใดจักไร้ค่า หากใจเธอละเมอต้านคำค้านพา ไม่พิจารณาปรับปรุงจรุงใจ มั่นคง ไว้นะ เด็กน้อยของฉัน เพื่อเติบวัน เติบโต เติบใหญ่ แพร่ดอกรักขยายผลิเผยดอกใบ แผ่คุณค่าเพื่อใครใคร ... ในโลกนี้
7 พฤษภาคม 2549 15:36 น. - comment id 575433
เรนจ๋าในเมื่อเรนหัดเขียนแบบนี้ บัวก็ขอหัดสาธยายบ้างน่ะ หลากหลายเรื่องร้าวที่ต้องพบเจอ กับความเป็นจริงของจิตมนุษย์ มีทั้งคำดูถูกและคำถากถางให้ช้ำ เดินทางสายกลางกับความบริสุทธิ์ที่มี ทุกๆที่ ที่อยู่คงไม่สุขสมบูรณ์ไปได้ ตัองมีแก่งแย่งชิงดีกันไป ขอให้เรามีความจริงใจและบริสุทธิ์ใจแค่นั้นเป็นพอ และไม่ท้อกับความดี
เรนจ๋าบัวเขียนเป็นแบบนี้ไม่รู้ว่าจะเข้ากับกลอนของเรนเปล่าน่ะ น๊า น๊ะ บัวอยู่ตรงนี้แหละไม่ไปไหนหลอกยังมีเพื่อนเราอีกตั้งสองคนน่ะ ขอบอก
7 พฤษภาคม 2549 15:40 น. - comment id 575436
7 พฤษภาคม 2549 15:46 น. - comment id 575439
เพราะมากกกกกก ติดตามเรนเลื่อยมา เพราะมาก อยากแต่งได้เหมือนครับ
7 พฤษภาคม 2549 17:14 น. - comment id 575470
คุณกาลาแม ครับ... ตอนนี้ มีโขมยเข้าบ้านนายกาลามัง ...อีกแล้ว เลยต้องขอปิดบ้านนายchang ก่อนนะครับ... บ้านใหม่ ...ตั้งอยู่ที่บนดอยอินท์...นะครับ Always missing U...
7 พฤษภาคม 2549 17:50 น. - comment id 575472
นายกาลามัง.. บ้านกาละแมของเรนก้อถูกยึด.. ไม่ได้ทำอะไรผิด.. ผู้ใหญ่มัยไม่คิด.. ไม่ได้ผิด..ซักกะหน่อย(ฮึ!) ......
7 พฤษภาคม 2549 17:54 น. - comment id 575474
..กี้เรนเข้าบ้านไม่ได้.. ขอพี่ชายรอเรนแป๊ป.. .. ขอเรนแอบไปฟ้อง..??
7 พฤษภาคม 2549 18:33 น. - comment id 575479
..มีอะไรไม่รู้ขึ้นที่หน้าจอคอมฯ..ของเรน..
7 พฤษภาคม 2549 21:21 น. - comment id 575511
พี่ปราณรดีคะ..
7 พฤษภาคม 2549 21:32 น. - comment id 575513
บัวคะ.... พี่พุดพัดชาคะ..
คุณอัสสุคะ..
7 พฤษภาคม 2549 23:00 น. - comment id 575532
นายกาลามัง..นางสาวกาละแมเข้าบ้านดาวไม่ได้.. ขอเวลานิดนึงนะคะ ..
7 พฤษภาคม 2549 23:11 น. - comment id 575534
ain wrote (คือฉัน..) :- จุดเปลี่ยนเริ่มเรียนรู้ ก้าวมุ่งสู่ประตู.. ดาว เปิดโลกที่ซึมเซา สร้างสีสันวัน.. สับสน ------------------ ฝึกฝน ------------------ ชีวิตที่ผ่านพบ........มิจบมีหมองหม่น บางทีมีทุกข์ปน.........ต้องสู้ทนดั้นด้นไป ยากที่จะมีสุข.........ยิ่งเข้ายุคผ่านสมัย ยุคนี้ศิวิไลซ์.........แต่น้ำใจไม่ค่อยมี ชุ่มฉ่ำดังน้ำฝน (rain).........เกิดเป็นคนบนวิถี พึ่งตนได้เป็นดี.........อีกน้องพี่มิดูดาย ก่อนจะให้เขาฟ้อง.........เราก็ต้องฝึกหลากหลาย ป้องกันอันตราย.........อีกมากมายจะตามมา กันไว้ดีกว่าแก้.........ครั้งพ่อแม่เคยฝากค่า ย้ำชัดสัจจ์วาจา.........น้อมนำพารักษาตัว ความดีควรสรรค์สร้าง.........อีกเว้นห่างทางความชั่ว ประคองให้อย่าได้มัว.........เผลอเกลือกลั้วขั้ววุ่นวาย --------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๗ พฤษภาคม ๒๕๔๙
8 พฤษภาคม 2549 08:24 น. - comment id 575572
น้องเรนอย่าไปฟ้องคุณลุงนะคะ ว่าพี่กานต์แอบอ่อนแอ อิอิ เดี๋ยวคุณลุงบ่นให้พี่ อิอิ
8 พฤษภาคม 2549 09:35 น. - comment id 575618
โถเอย มาตัดความสัมพันฉันท์เพื่อนกับเรา คิดหรือว่าจะเศร้าตามไปด้วย ถึงต้องฝนจนหนาวสั่น ขอบอกไว้นั้นตรียมร่มกันไว้อย่างดี เพราะเรียนรู้ฤดูกาลยามฝนผ่าน ทุกๆวันจะผันแปรอยู่เสมอ โปรดรู้ไว้เธอคือเพื่อนฉันตลอดกาล ห่วงเสมอ
8 พฤษภาคม 2549 12:29 น. - comment id 575677
8 พฤษภาคม 2549 15:13 น. - comment id 575723
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
