ค่อยๆก้าวดีกว่า..ล้มขึ้นมาจะได้ไม่เจ็บ
ลายดินสอ
ไม่อยากเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตใคร..
ไม่อยากเป็นข้อเงื่อนไข..ของใครทั้งนั้น
ม่อยากเป็นไม้บรรทัดวัดความรู้สึก..ว่าใครมีมากกว่ากัน
ไม่อยากเป็นอะไรแบบนั้น..ที่มันบังคับใจเธอ
.+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*.
เพราะตอนนี้ ทุกอย่างมันลงตัว
แม้ความรักยังพล่ามัว..แต่หัวใจมันสู้เสมอ
ผู้หญิงธรรมดา..ไม่ล้ำค่าไม่เลิศเลอ
สุขทุกข์ก็แล้วแต่เธอ..จะเลือกสรรให้เกลออย่างฉันเป็น
.+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*.
เวลานี้ทุกอย่างยังสวยงาม
ความผูกพันค่อยๆถูกสาน..ระรานหัวใจให้เริ่มมองเห็น
ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มมีแสงสว่างในหนทาง..ที่มันเป็น
น้ำตาที่เคยสาดกระเซ็น..ยังยอมเว้นหยุดไหล..ระยะยาว
.+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*.
ความรักบริสุทธิ์คงเป็นแบบนี้
แม้ความหวังริบหรี่..ก็สู้ทุกที..ไม่หวั่นร้อนหนาว
มันเป็นความสุข..ความรุสึก..ของคนชั่วคราว
ที่อยากให้รักยืนยาว..เลยค่อยๆก้าวผ่านความปวดร้าว
เข้ามาในชีวิตเธอ..
"เหมือนไม่ใช่คนทะเยอทะยาน..แต่ยังแอบจินตนาการให้หัวใจ"