หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
พลายงาม ว่าพ่อรักแม่เจ้าสักเท่าไหน จึงเลือกให้เป็นผู้กำเนิดเจ้า มือพ่อกร้านกรำงานมานานเนา กอดเยาว์ก็เกรงระคายตัว ต้องมือแม่นิ่มนุ่มไร้ปุ่มปม ป้อนนมชมจูบได้ลูบหัว แผ่วแผ่วเบาเบา - กลัวกลัว เนียนเนื้อเจ้ามัวเจ้าหมองรอย ว่าพ่อรักแม่เจ้าถึงเท่านี้ งานที่มีจึงสู้มิรู้ถอย หยาดเหงื่อเรื่อด่างจนร่างพร้อย หลับม่อยอกพ่อก็เกรงชื้น ต้องอกแม่อุ่นอบได้ซบหน้า หลับตาเป็นสุขจนลุกตื่น ให้อิงแอบซบอยู่กว่ารู้ยืน อุ้มอื่นใดนุ่มเหมือนอุ้มเยาว์ ว่าพ่อรักแม่เจ้ามากเท่าไร จึงเลือกให้เป็นผู้อุ้มท้องเจ้า อ่อนโยนทะนุถนอมกล่อมเกลา จูบเบาก็เกรงกระเทือนท้อง ต้องเพลงแม่หวานหวานกังวานกล่อม หอมหอมเพลงเห่ทั้งหอห้อง โยกเยกเอยโยกเยกเจ้าเมฆฟอง กระต่ายล่องลอยเมฆโยกเยกมา ก็เพราะพ่อรักเจ้าถึงเท่านี้ จึงหน้าที่สูงส่งอันทรงค่า ควรแล้วเป็นการของมารดา มือพ่อหนาหยาบด้าน - ทำงานเอง.. ๒๒ พิจิก ๒๕๔๘
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก 20 เม.ย. 2549 23:38 น. - ID 88578 
2099
2
0
21 เมษายน 2549 09:12 น. - comment id 572654
แวะมาทักทายค่ะ เคยอ่านงานของคุณที่อื่นค่ะ แต่เพิ่งมาอ่านเจอที่นี่อีก ดีใจมากค่ะ
22 เมษายน 2549 14:44 น. - comment id 572822
ชอบจังครับ . อ่านแล้วนึกถึงอารมณ์ตอนอ่านขุนช้างขุนแผน ไม่ใช่เพราะว่าชื่อกลอน แต่เพราะอารมณ์ในกลอน ที่ทำให้นึกถึง..
23 เมษายน 2549 21:22 น. - comment id 572998
....
8 พฤษภาคม 2549 13:27 น. - comment id 575701
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
