1. ไกลแล้ว แป้วใจ เพื่อนไกลแล้ว เหลือแวว หวั่นไหว กับใจหวัง หวาดหวั่น เหว่ว้า ละล้าละลัง กลัวเพื่อน หน่ายชัง จนแชเชือน 2. หนึ่งน้อย น้ำใจ และไมตรี คือยิ้ม ยินดี ไร้ที่เหมือน วันหวาน อันมี ณ ปีเดือน กลัวเลือน ลับลา คราจากจร 3. เมื่อไร เพื่อนข้า คืนมาเนา ใจเรา ย่อมเอื้อ เหมือนเมื่อก่อน ฝากฝัน วันวาน ด้วยกานท์กลอน บอกว่า อาทร เพื่อนข้าแท้ 4. ขอเก็บ รอยยิ้ม ไว้พิมพ์ใจ ยามใด ทุกข์ช้ำ จนย่ำแย่ ขอยิ้ม เย็นตา มาดูแล ดวงแด จะดี ได้บัดดล 5. ไกลแล้ว ทำใจ เพื่อนไกลแล้ว วี่แวว เรี่ยหาย ปลายถนน โอ้หนอ อยากรัก ใครสักคน เห็นเหงา เกลื่อนกล่น อยู่นี่แล้ว
16 เมษายน 2549 00:52 น. - comment id 571774
ผมรู้สึกอย่างนี้จริง ๆ ครับ ภรรยาไม่อยู่บ้าน
16 เมษายน 2549 01:36 น. - comment id 571782
เหอๆ พี่ก่อ ระวังผีหลอก
16 เมษายน 2549 08:59 น. - comment id 571790
อืม.. ก็นึกกลัวๆ เหมือนกัน กลัวใจตัวเองน่ะ แต่ไม่เป็นไร ไหว้พระก่อนนอน ใจก็สงบ คุณธรรมาภิวัฏคงรื่นเริงสงกรานต์นะครับ
16 เมษายน 2549 09:25 น. - comment id 571823
... เหลียวซ้าย แลขวา ฤาหน้าหลัง ตัวข้า อนิจจัง ช่างโดดเดี่ยว จิตหมอง ตาหม่น ทนดายเดียว รอรัก กลับมา เยียวยาใจ ...
16 เมษายน 2549 09:40 น. - comment id 571825
สวัสดีครับคุณปักษาวายุ บ่จาก บ่รูจัก รักแท้จริง บ่นิ่ง ยากนิยาม ความเคลื่อนไหว บ่ทุกข์ บ่เห็นสุข ที่ภายใน ค้นหา โหยให้ อยู่ฮือโฮ บางที่เราก็เป็นอย่างนั้นครับ
16 เมษายน 2549 12:24 น. - comment id 571841
ความเหงาอยู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนมีมันอยู่เป็นเพื่อนเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดาย..ลำพัง โห เหมือนถูกปล่อยเกาะเลยนะค่ะ งั้นไม่เป็นไร ผู้หญิงไร้เงาเอาผลไม้มาฝากแล้วกัน เผื่ออิ่ม ๆ จะได้หลับง่าย ๆ ไม่ต้องกลัวผี อิอิ
16 เมษายน 2549 13:27 น. - comment id 571863
\" ถึงตัวไกล ให้เชื่อไว้ ใจคิดถึง อย่ารำพึง คะนึงจิต ให้คิดหวน แค่จากกาย บ่จากใจ ให้ย้ำเตือน เหงาหล่นเกลื่อน รอวันเดือน เพื่อนย้อนมา \" เออ!!!นึกว่าแฟนไม่อยู่ซ้าอีก ที่หนายได้ภรรยา อิอิ แหม!!!ลูกเค้ายังอยู่ง่ะ เค้าต้องกลับมาอยู่แล้วอ่ะ แถมมีคนคิดถึงอีกทั้งคนน้า มาเป็นขออยู่เป็นเพื่อนงับ
16 เมษายน 2549 14:57 น. - comment id 571881
สวัสดีครับคุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณครับสำหรับผลไม้ เมื่อคืนภรรยาไปงานเลี้ยงรุ่นศิษย์เก่าครับ ส่วนลูก ๆ ไปนอนบ้านยาย ผมอยู่บ้านคนเดียวจนถึงเกือบตีหนึ่ง บทที่เขียน ::เห-งา::นี่เก็บอารมณ์มาจากกระทู้ที่คุณหทัยสินธุเขียนไว้ที่ praphansarn.comคอลัมน์นัก(ขอ)เขียนนะครับ --------------------------- ทักทายคุณ MomMamSan ด้วย และขอบคุณด้วยครับที่อยู่เป็นเพื่อนกัน
17 เมษายน 2549 09:23 น. - comment id 572000
เหงาเหมือนกันครับ...ตัวไกลใจเหงาอะคุณก่อพงษ์...
17 เมษายน 2549 10:55 น. - comment id 572021
ก่อพงษ์ เขียน:- 5. ไกลแล้ว ทำใจ เพื่อนไกลแล้ว วี่แวว เรี่ยหาย ปลายถนน โอ้หนอ อยากรัก ใครสักคน เห็นเหงา เกลื่อนกล่น อยู่นี่แล้ว ----------------------------- ร้อยรวมใจ ------------------ ต่างคืนวันผันเปลี่ยนหมุนเวียนเรื่อย รู้สึกเหนื่อยบางคราอุราแผ่ว ด้วยเพื่อนผองน้องพี่ต่างรีแจว ตามถ่องแถวแนวทางที่หวังกัน ไปดีเถิดพี่น้องผองสหาย ทั้งหญิงชายหลากหลากเคยบากบั่น อยู่หรือไปให้ป้องครองชีวัน รักษาความใฝ่ฝันให้มั่นคง ความมุ่งหวังสร้างสรรค์สำคัญนัก ให้ตระหนักคุณค่าอย่าลืมหลง อยู่แห่งหนจนรวยช่วยดำรง ภักดิ์เผ่าพงษ์สยามตามอย่างไทย ยามประสบปัญหาอย่าตระหนก พึงหยิบยกคำพ่อแม่เผื่อแผ่ให้ พระบรมราโชวาทอาจคุ้มภัย น้อมจิตใจใฝ่ธรรมย้ำประคอง การทักทายไถ่ถามตามประสา เอ่ยวาจาปรารมภ์สุขสม-หมอง รักษาตัวให้ดีมีครรลอง ขอพี่น้องผองเพื่อนอย่าเชือนแซ หากพลาดพลั้งสิ่งใดในวันก่อน ขอวิงวอนอภัยใจเผื่อแผ่ อโหสิต่อกันกาลผันแปร ร้อยด้วงแดผองไทยไว้รวมกัน ----------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๖ เมษายน ๒๕๔๙ อยู่ในเขตหรือนอกประเทศไทย ขอให้รักษาคุณค่าความเป็นไทยไว้เสมอ
17 เมษายน 2549 14:48 น. - comment id 572088
สวัสดีครับคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ และคุณนิพนธ์ด้วยครับ
17 เมษายน 2549 21:52 น. - comment id 572168
เหงาหรือจิตกลัวเหลือใจยามไกลห่าง ยามอ้างว้างกลัวใจนั่นจะหวั่นไหว กลัวตกดึกมีคนย่องเข้าห้องไป เธอจะมาหาไหมขโมยเอย....อิอิ.... ภรรยาไม่อยู่ระวังขโมยไปเยี่ยมยามวิกาลน่ะค่ะ
18 เมษายน 2549 00:28 น. - comment id 572196
--และฟุ้งซ่าน 1. แรมทางมาอย่างผู้........หิวโหย ทรวงดั่งโดนบีบโบย.....ปริ่มบ้า จนใจจึ่งโอดโอย...........กระอัก หน่วงหนักจริงจิตข้า......ป่วยไข้อกขม 2. รันทมแลยิ่งท้อ..............ยอบถอย แหยงอยู่ดูใจลอย..........ยิ่งแล้ว ราตรีต่อวันคอย.............บางสิ่ง อยู่นอ นานเนิ่นครวญบ่แคล้ว..เร่งช้ำชินไฉน 3. หทัยใดแห่งข้า...............ครวญเห็น วิสุทธิ์ดุจเดือนเพ็ญ........กล่อมคุ้ง ยลใดอิ่มเอมเย็น.......ทรวงเปี่ยม เต็มเฮย ฤาดั่งวงรุ่งรุ้ง...........ห่อนเอื้อมมือหมาย 4. ฤาสายเสน่ห์แร้น...........แววหวัง เวียนหวั่นเธอพลันชัง.....ชาติชั้น ทรวงโทรมหง่อมลำพัง.....รอสิ่ง ใดฤา เห็นแต่ความบีบคั้น.....ขื่นเค้นหทัยแขยง