นิยายดอกหญ้า

..สีน้ำฟ้า..

ฝนชะเม็ด เติบกล้า เป็นหญ้าน้อย
ตื่นเช้าคอย น้ำค้าง กลางไพรสัณฑ์
ยามสายสาย ยิ้มร่า รับตาวัน
ไม่กี่วัน แตกดอก มาหยอกลม
ผีเสื้อเริง ลีลา มาอ้อนออด
ดอกหญ้าทอด กายใจ ให้เสพสม
เป็นไปตาม วิถี ที่นิยม
หลงคารม ความรัก สุดหักใจ
ผ่านเวลา เริ่มรู้ ยิ่งอยู่ยาก
กรรมวิบาก มาผจญ เกินทนไหว
ปลิดกลีบดอก ลอยคว้าง ทิ้งร่างใบ
อยู่ต่อไป ก็ตายซาก ตากหน้าทน
นิยายรัก เลือนลาง ริมทางเท้า
อีกเรื่องเล่า สำหรับ ใจสับสน
สอนใจให้ ลูกหลาน ประมาณตน
หลุดวังวน เล่ห์ภมร หลอกชอนไช				
comments powered by Disqus
  • ..สีน้ำฟ้า..

    2 เมษายน 2549 09:37 น. - comment id 569637

    แก้ไข บทสุดท้ายแล้ว
    
    จากเดิม
    
    นิยายรัก ดอกหญ้า ริมทางเท้า
    เป็นเรื่องราว เล่าแจ้ง ทุกแห่งหน
    สอนใจให้ ลูกหลาน ประมาณตน
    หลุดวังวน เล่ห์ภมร หลอกชอนไช
    
    เป็น
    
    นิยายรัก เลือนลาง ริมทางเท้า
    อีกเรื่องเล่า สำหรับ ใจสับสน
    สอนใจให้ ลูกหลาน ประมาณตน
    หลุดวังวน เล่ห์ภมร หลอกชอนไช
    
    ขอบคุณ  คุณทัดหทัยที่แนะนำ
  • ภู ตะ วัน

    2 เมษายน 2549 10:16 น. - comment id 569639

    เก่งจัง61.gif
  • ธนา

    2 เมษายน 2549 16:39 น. - comment id 569664

    นิยายดอกหญ้า ริมทาง
    โอนอ่อน เอนตาม ลมไซร้
    มิหักล้ม จมหาย มลายไป
    เมื่อฟ้า ฝนใหม่ งอกงาม.....อืมม์
    
    คิดถึงเพื่อนที่ใช้ชื่อ \"ดอกหญ้า\" แหะ...
    4.gif
  • a_smallfire@hotmail.com

    2 เมษายน 2549 17:24 น. - comment id 569671

    ในบทหนึ่งของนิยายได้ประพันธ์
    ถึงสุขอันวาบหวาม ณ ยามหนึ่ง
    ภมรณ์เอ่ยคำหวานปานน้ำผึ้ง
    ด้วยแววตาซาบซึ้งพึงจดจำ
      หญ้าน้อยสบสายตาพาม้วนหลบ
    ภมรณซบซุกไซ้ไออุ่นล้ำ
    เฝ้าคลอเคลียออดอ้อนป้อนน้ำคำ
    คอยพรอดพร่ำรำพันชวนฝันไกล
      ดอกหญ้าชื่นอุราภาษารัก
    เอนซบตักแอบอิงพิงผึ้งใหญ่
    ภมรณ์เริ่มโลมไล้ปลายกลีบใบ
    ให้เคลิบเคลิ้มหลงไหลใจคล้อยตาม
      เมื่อหญ้าน้อยโอนอ่อนอ้อนเอารัก
    ภมรณ์จักมอบให้ด้วยใจหวาม
    แล้วเร่งรุกเรื่อยเรื่อยจนโลมลาม
    ลึกลงในเขตคามตามต้องการ
      ดอกหญ้าเจ้าครวญครางอย่างไม่เคย
    ภมรณ์เอ่ยยเพียงว่าน่าสงสาร
    กอดแน่นแน่นเอาไว้เถิดนงคราญ
    เพื่อสนองสนานกาลนั้นไป
      ฝ่ายผึ้งใหญ่ผู้พึ่งถึงจุดหมาย
    เจ้าผ่อนคลายกายโปร่งโล่งแล้วใย
    คนที่เคยบอกรักจักเป็นไร
    มิเท่าความสุขกายของชายเลย
    
    
    
    
    
    มาช่วยเล่านิทาน อิอิ71.gif14.gif14.gif14.gif
  • น.นิรัติศัย

    3 เมษายน 2549 19:39 น. - comment id 569816

    ฝนชะเม็ด เติบกล้า เป็นหญ้าน้อย
    สุดจะร่อยราคาค่าปฃูกฝัง
    สุดยืนหยัดสูงใหญ่เร็วพลัน
    สุดสิ้นวันล้มตายร่ายมนตรา
    
    
    แต่งเพราะขอรับ
  • ..สีน้ำฟ้า..

    4 เมษายน 2549 19:42 น. - comment id 569967

    สวัสดีค่ะ
    
    ที่ร้านใช้เน็ตของ กสท. ล่มไปวันกับคืน  ใจสันริก ๆๆๆ .. เหมือนจะขาดรอน ๆ  62.gif
    
    เกือบทนไม่ไหว  แอบไปใช้บริการร้านข้าง ๆ
    
    65.gif36.gif  ** ภูตะวัน  ตะวันรอน  
                   ขอบคุณที่แวะมาชมค่ะ
    
    36.gif  ** คุณ a_smallfire  อารมณ์ขันดีจัง 
    
    36.gif  ** คุณ น. นิรัติศัย  ขอบคุณที่แวะมาชมค่ะ .. 
    
    46.gif
    
    ไปเดินเล่นแระ.. เห็นโพสกันหลายกลอน ต้องตามไปอ่านก่อนค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน