อยากเขียนกลอนอ่อนหวานซ่านซึ้งบ้าง ได้แต่ค้างปลายปากกาหาความฝัน จะเขียนกลอนเหงาเหงาเศร้ากดดัน ก็ตีบตันเขียนไม่ออกต้องลอกเลียน อยากทำซึ้งหึงหวงห่วงใยรัก ก็อึกอักมองฟ้ามาขีดเขียน เป็นเมฆฟุ้งคุ้งแควแล้ววาดเวียน จุดเปลวเทียนนั่งนึกค่อยตรึกเอา ต้องจุดธูปลูบกระดาษวาดภาพฝัน ให้ตัวสั่นงันงกเป็นเจ้าเข้า เชิญศิลปินทรงวิญญาณบันดาลเงา ค่อยค่อยเกลากลอนหวามให้งามคำ อยากเขียนกลอนซ่อนนัยให้คนหนึ่ง ก็นั่งอึ้งอึดอัดผลัดเช้าค่ำ กว่าจะได้อารมณ์ประสมนำ ต้องกลืนกล้ำค่อยประดิษฐ์คิดร้อยเรียง ลองปล่อยวางอย่างเข้าใจในกลอนนั้น ค่อยค่อยกลั่นจากจิตคิดน้ำเสียง โสตประสาทวาดจินตนาการสานสำเนียง หลั่งถ้อยเพียงจากใจ ... รู้ให้จริง วางความอยากฝากไว้ในอากาศ บรรจงวาดความตั้งใจอันใหญ่ยิ่ง จึงจรดปลายปากกามาอ้างอิง อาบฝันผิงดวงดาวพราวอักษรา กลอนจะหวานเหงาเศร้าเข้าใจโลก จะสุขโศกย่อมกลั่นสรรคุณค่า ความจริงใจไหลหลั่งพรั่งพรูมา สื่อภาษาจะซึ้งตรึงทุกคำ คือความหมาย "ทางสายกลาง" วางถักถ้อย กรองคำร้อยเพียงคำรักจากใจร่ำ ใช่ภาษาเปลือกปลอมหลอมกระทำ มายานำฉาบฉวยงานสวยเพลิน ไม่สามารถสื่อสารงานความคิด รู้สึกติดตีบตันงงงันเงิ่น ฟุ้งคำเพ้อเฟ้อความหมายมากมายเกิน เรื่องไม่เดินดังใจ ... ทำไงดี? อยากเขียนกลอนอ่อนไหวใช้ใจเขียน อย่านั่งเทียนวนวาดพลาดทุกที่ ตั้งสติ สมาธิไว้ให้เข้าที หลั่งรู้สึกเปี่ยมปรี่ปล่อยออกมา เป็นคำตอบมอบให้ใจอยากเขียน จะร่ำเรียนร้อยกรองคล้องคุณค่า "ทางสายกลาง" วางบท จรดปากกา ปล่อยใจพาร่ำรู้สึกจารึกกลอน.
31 มีนาคม 2549 02:42 น. - comment id 569388
สวัสดีค่ะพี่รุ่ง หลับฝันดีนะค่ะ...
31 มีนาคม 2549 06:01 น. - comment id 569391
อยากเขียนกลอนอ่อนหวานซ่านซึ้งบ้าง ท่ามคืนที่เคว้งคว้างหวังริบหรี่ หวังใจว่าจะสื่อเหงาเคล้ากวี ร้อยวลีเล็กน้อยเป็นลำนำ อยากใช้ใจเป็นกลางร่างอักษร แต่ก็อ่อนหัดนักเกินจักพร่ำ ต้องนั่งเทียนเขียนขีดคำต่อคำ ไม่หวานล้ำเพียงให้รู้ร้อยมาเลียน แจมค้าบ
31 มีนาคม 2549 08:38 น. - comment id 569398
อยากเป็นนารีไร้ใจจังค่ะ จะได้ไม่เศร้า อิอิ เป็นกำลังใจให้นะคะ แต่ไม่อยากให้เศร้านะคะ
31 มีนาคม 2549 09:22 น. - comment id 569407
เขียนไม่เป็นเหมือนกันกลอนหวานๆ เพราะเป็นชายชาตรี ไร้ใจ เพราะมีแต่เมรัยเคียงข้าง เหอๆๆๆ
31 มีนาคม 2549 09:43 น. - comment id 569408
ตักน้ำตาลในโถใส่แก้วก่อน กาแฟช้อนก็พอครีมต่อเสริม ครั้นน้ำเดือดกานดานำมาเติม และคนเพิ่มด้วยช้อนงามงอนเอย.. ..กาแฟไหม รุ่ง..นอนดึกตื่นเช้า..อิอิ.
31 มีนาคม 2549 11:01 น. - comment id 569414
... ลองเขียนกลอนอ้อนรักสักเพียงบท รำพึงรักงามงดหยดความหวาน ประทับจิตติดตรึงซาบซึ้งนาน เสนาะเทียบเปรียบปานพิณแห่งฟ้า แม้ลองรำย้ำกลอนจนอ่อนจิต คำเพียงนิดริดไล่ไม่อาจเห็น ใช่เชือนแชแก้รื้อจนมือเย็น ดูยากเข็ญเกินไป ...ทำไงดี? อิอิ พี่รุ่ง ผมก็เขียนไม่ออกเหมือนกัน ทำไงดี ?
31 มีนาคม 2549 11:18 น. - comment id 569415
... ลองเขียนกลอนอ้อนรักสักเพียงบท รำพึงรักงามงดหยดความหวาน ประทับจิตติดตรึงซาบซึ้งนาน ใครได้อ่านจักหลงไหลใจเอียงเอน แม้ลองรำย้ำกลอนจนอ่อนจิต คำเพียงนิดริดไล่ไม่อาจเห็น ใช่เชือนแชแก้รื้อจนมือเย็น ดูยากเข็ญเกินไป ...ทำไงดี? ขออภัยด้วยครับ พี่รุ่ง ผมยังมือใหม่ หัดแต่งกลอนเพราะๆ กะเขาได้ไม่เท่าไหร่ พลาดซะใหญ่หลวง
31 มีนาคม 2549 12:13 น. - comment id 569428
อืม...นารีไร้ใจ...ไม่มีวันจะเข้าใจ \"ธรรมชาติของจิตใจ\" ได้หรอก !
31 มีนาคม 2549 12:34 น. - comment id 569431
ร่ายมนต์ (กลอน)ได้เพราะมาก
31 มีนาคม 2549 12:44 น. - comment id 569434
ถ้าพยายามเป็น สักวันจะเป็นได้เช่นนั้นครับ แต่ถ้าฝืนที่จะเป็น ทำอย่างไรก็ไม่เนียนครับ... สวัสดีครับ อารมณ์แบบคุณผมเป็นบ่อย
1 เมษายน 2549 01:06 น. - comment id 569506
หวานขมอมชีวิตตามคิดฝัน จะผูกพันส่วนตัวฤาทั่วหน้า ทางเบื้องไหนใคร่ป่ายปีนทายท้า ตอบอัตตา...ข้าน้อยด้อยปัญญา
1 เมษายน 2549 13:54 น. - comment id 569552
จรดปากกาพาใจสู่ปลายนิ้ว สะบัดพลิ้วสลับคำนำไปเขียน สมาธิส่องแจ้งดุจแสงเทียน เรียงร้อยกลวนเวียนเป็นร้อยกรอง ทำไงได้เมื่อจิตคงคิดถึง ใครคนหนึ่งพาใจให้ลอยล่อง สานอักษรกลั่นคำตามทำนอง เขียนกี่กลอนกลอนก็ฟ้องไม่ต้องแปล
1 เมษายน 2549 20:43 น. - comment id 569608
ชอบจังเลย เป็นกลอนง่ายๆสวยๆเสป๊กหนูเลยค่ะ