เย็นย่ำผ่อนกายาหน้าโลงศพ อาภรณ์ครบประดับล้วนมวลสีขาว ธูปส่งควันจากสำรับทั้งหวานคาว ใจเหน็บหนาวยกสองมือถือประนม ในโลงนี้มีอดีตชวนหวนกลับ มันคมลับบาดลึกแสนขื่นขม ค่าน้ำตายามคำนึงมิชื่นชม อกตรอมตรมโลงนี้ให้เกิดมา คนในโลงมอบชีวิตมอบความสุข ยามปริ่มทุกข์บรรเทาเฝ้ารักษา ทว่ายามแก่เฒ่าเหงาชรา กลับหน่ายหน้าสิ่งที่ผ่านไม่ยินดี ยามมีท่านให้บูชาได้กราบใหว้ ขอเบือนกายไม่พบรีบปลีกหนี หยาดน้ำนมที่ปันให้ด้วยอารี เพียงวิถีสัตว์โลกพึงกระทำ คราชีพท่านนิทราลับไม่คืนหวน กลับคร่ำครวญเฝ้าหาทุกเช้าค่ำ หวังท่านฟื้นฟังวจีไม่อาจทำ ได้เพียงพร่ำลำพังกับดินฟ้า มอบสำรับท่านได้กินหารู้ไม่ จะพร่ำไปร้อยบทสวดชวดรักษา อยากจะน้อมแทบเท้าท่านอีกสักครา แต่เพลานี้ได้เพียงไหว้ฝาโลง
22 มีนาคม 2549 20:31 น. - comment id 568007
เมื่อท่านมีชีวิต ต้องทำดีกับท่านมากๆ ให้สมกับที่ท่านได้ให้ชีวิตมา และเลี้ยงดูมาอย่างดีค่ะ... เพราะถ้าท่านจากไป..เราจะได้ไม่รู้สึกว่าเรายังไม่ได้ทำอะไรเพื่อนท่านเลย..ซึ่งมันก็สายเกินไปแล้ว..
22 มีนาคม 2549 21:54 น. - comment id 568031
พ่อแม่มีลูกสิบคนเลี้ยงได้ ลูกสิบคนพ่อแม่คนเดียวเลี้ยงไม่ได้ เป็นสิ่งจริงพบได้ในปัจจุบัน พ่อแม่เหมือนพระในบ้านนะคะกว่าจะรู้มีพระดีในบ้านก็สายไปแล้ว
22 มีนาคม 2549 22:56 น. - comment id 568037
มีนิทานอยู่เรื่องหนึ่งของชาวจีน ที่กล่าวว่ามีแม่ลูกคู่หนึ่งอาศัยอยุ่ด้วยกัน ผู้เป็นลูกต้องการพบกับพระโพธิสัตว์ที่ยิ่งใหญ่ จึงออกเดินทางไปทิ้งแม่ตามลำพัง ระหว่างทางได้พบเจอกับพระองค์หนึ่งจึงได้ถามว่าจะได้พบกับพระโพธิสัตว์ที่ใหน พระองค์นั้นกลับตอบว่าตอนนี้\'\'พระโพธิสัตว์รออยู่ที่บ้านเจ้าแล้ว เขาจะสวมเสื้อคลุมกลับด้านและใส่รองเท้าผิดข้างอยู่\'\' ชายหนุ่มดีใจมากจึงรีบกลับบ้านทันที ในยามนั้นเป็นกลางดึกเมื่อชายหนุ่มเคาะประตูหน้าบ้าน แม่ที่อยู่ข้างในจึงรีบคว้าเสื้อคลุมมาใส่กลับด้านแล้วด้วยความรีบทำให้สวมรองเท้าสลับข้างกันมาเปิดประตูต้อนรับลูก ชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงรู้แจ้งถึงคำของพระองค์ที่ได้พบว่า \'\'บุพการี คือ พระโพธิสัตว์ที่ยิ่งใหญ่ของลูกเสมอ\'\'