เคยนั่งนึกภาพถึงวันที่ฉันยังเล็ก ยังเป็นเด็ก ที่ไม่รู้เดียงสา ก้าวแรกของชีวิต ที่พยุงกายขึ้นมา คงมีแขนของใครรอรับอยู่ข้างหน้า..ด้วยห่วงใย เท้าเล็กเล็กที่ยังอ่อนแอ เป็นเหมือนแค่ปีกอ่อนอ่อนของนกน้อยบนต้นไม้ใหญ่ แต่ละก้าวที่เหยียบย่าง ดูห่างไกล ล้มลุก คลุกดินคลุกทราย เมื่อก้าวเดิน ฉันรู้ว่าหากฉันจะจำวันนั้นได้ ฉันรู้ว่าจะมีใคร คอยให้กำลังใจ ไม่ห่างเหิน เขาคนนั้น จะชื่นชม ในก้าวแรกที่เดิน และก้าวต่อๆ ไปที่ฉันต้องเผชิญ แม้วันเวลาผ่านไป วันนี้ฉันวิ่งสู่โลกกว้างใหญ่ไพศาล ไม่มีใครคนนั้น คอยดูแลอยู่ใกล้ใกล้ ก้าวนี้..เข็มแข็งพอแล้ว ที่จะวิ่งนำหน้าใครต่อใคร แต่สำหรับพ่อของฉัน...ฉันอยากมีแค่เท้าเล็กเล็กอยู่ร่ำไป อยากเป็นแค่เด็กที่ไม่เอาไหน ให้พ่อดูแล เขียนให้กับผู้ชายคนหนึ่ง ที่เคยพาเจทท์ไปเที่ยวในวันเด็ก และเป็นผู้ชายที่เจทท์รักมากที่สุดในโลก
Jeminine 11 ม.ค. 2545 20:09 น. - ID 8770 
834
3
0
11 มกราคม 2545 23:01 น. - comment id 29941
ซาบซึ้งใจจัง.....รู้สึกดีมากเลยที่ได้อ่านกลอนแบบนี้....อบอุ่นดีจ้ะ
11 มกราคม 2545 23:58 น. - comment id 29962
ทุกที่ที่มีรัก ย่อมมีความอบอุ่นแแห่งจิตใจเสมอ...
11 มกราคม 2545 23:59 น. - comment id 29963
ซึมซับและสัมผัสได้ถึงความรักที่บริสุทธิ์ นะ น้อง Je
12 มกราคม 2545 02:46 น. - comment id 29994
ซึ้งจังเลยจ๊ะ.... น้องสาวพี่
12 มกราคม 2545 12:44 น. - comment id 30053
เข้ากะบรรยากาศวันเด็ก วันดี-ดี อย่างนี้จัง ถ้าคุณพ่อทุก ๆคน ได้อ่านคงจะซึ้ง และ ชื่นจัย มากเลย อบอุ่นมากเลยค่ะ
13 มกราคม 2545 04:23 น. - comment id 30150
I have same your feeling..... Miss my family...
14 มกราคม 2545 10:19 น. - comment id 30357
ซึ้งมากเลยเจทท์ .. คิดถึงพ่อจัง .. ขอบคุณที่ทำให้รู้สึกดี ๆ ได้ด้วยบทกลอนของเจทท์นะ เซ็นรับด้วยล่ะ ..กำลังใจเดิม ๆ อ่ะ ^__^
15 มกราคม 2545 16:15 น. - comment id 30558
เข้ามาที่ไร ไม่เคยเสียเที่ยว
16 มกราคม 2545 14:28 น. - comment id 30719
อยากกอดพ่อจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
