วันนี้นึกชวนเขียนคำเคียงภาพ ในระนาบความฝันอันมิตรหมาย แม้นสนุกเชิญท่านร่วมบรรยาย อาจต่อสายไมตรีให้ปรีดา
22 กุมภาพันธ์ 2549 01:37 น. - comment id 562487
ดอกจานสีส้มแดงบานสะพรั่งมาหลายสัปดาห์แล้วครับ แม้ฝนและลมปลายหนาวจะซัดจนกลีบสีแดงส้มพรูหล่นลงไปพราวกับพื้น สีสดบนกิ่งก้านดำเข้มและใบเขียวก็ยังมองเห็นเด่นชัดในมุมสูงเมื่อขับรถผ่านไปตามถนนชนบท อีกหน่อยกลีบจานก็จะทยอยร่วง เพื่อให้ฝักโตขึ้น สร้างเมล็ดไว้ต่อพันธุ์สำหรับฝนต่อไป ผมสังเกตการเปลี่ยนแปลงนี้ทุกวันเมื่อเดินทางไปทำงานไกลบ้าน เมื่อดอกจานลาลง ก็เป็นเวลาที่ดอกคูนจะผลิช่อบ้าง และเมื่อดอกคูนลา ไม้อื่นก็ถึงเวลาได้ผลิบาน แม้คุณทักษินที่ทำความบอบช้ำให้สังคมไทยจากไป ก็เชื่อว่าจะมีคนใหม่ๆ เข้ามาสูบเลือดประชาชนไม่ขาดสาย ไม่ขาดสาย -แหม..หักมุมซะไม่มี
22 กุมภาพันธ์ 2549 05:24 น. - comment id 562495
สวัสดีค่ะพี่ก่อพงษ์ ดอกจานนี่เป็นดอกไม้ที่สวยมากนะคะ หนูชอบเรียกว่า ...สาวงามแห่งท้องทุ่ง... ซึ่งเธอก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ดอกสีส้มสด บานอยู่ตามทุ่งนา (หน้าแล้งด้วยรึเปล่าหนูไม่ใคร่แน่ใจ) ส่วนดอกคูณ มักจะเป็นสาวงามที่อยู่รายรอบตามรั้วราวบ้าน เพราะความที่เป็นไม้สิริมงคล ...งามไม่แพ้กันค่ะ แต่ถ้าพูดถึงดอกคูณ หนูก็อดจะนึกถึงเพลงคูณดอกสุดท้าย (ต่าย อรทัย ขับร้อง) ไม่ได้ โดยเฉพาะท่อนที่ว่า ...คูณเริ่มโรยลาก้าน บ่นานก็คงทิ้งต้นหล่นเลย... คิดว่าคงเข้าบรรยากาศที่พี่เอ่ยบรรยายได้ดีค่ะ หนูขอคุยเรื่องดอกไม้อย่างเดียวแล้วกัน เรื่องการเมือง ขอบาย
22 กุมภาพันธ์ 2549 08:18 น. - comment id 562500
.๏ โอ้มวลหมู่แมกไม้........นานา พันธุ์เอย พิกสิตผลิผกา...................เกลื่อนคุ้ม จรูงทิพย์กลิ่นยามา...........ยามพิศ สะพรั่งดอกจานซุ้ม............ภาพนั้นดั่งทอง ฯ
22 กุมภาพันธ์ 2549 08:43 น. - comment id 562515
ดอกจานบานรับแล้ง............คิมหันต์ ชูช่อรอใครกัน.....................ค่ำเช้า เจ้าจากไกลนานวัน..............มิกลับ ปล่อยพี่รออยู่เหย้า................เหี่ยวแห้งใจกาย.. ..อิอิ...โคลงเครงพิกลึกวุ๊ย...แวะมาแอ่หวาครับ
22 กุมภาพันธ์ 2549 09:12 น. - comment id 562519
ภาพสวยดี ชมพูภูคาก้อเป็นชื่อดอกไม้ เหมือนกัน แต่ไม่ค่อยมีภาพให้ดู ต้องเปิด หาในเว็บ...
22 กุมภาพันธ์ 2549 12:02 น. - comment id 562545
ดอกจานสีส้มแดงสะพรั่งบาน ดอกคูณขานรันต่อช่อแสนสวย ธรรมชาติงดงามน่างงงวย คนร่ำรวยซวยได้ไร้ศีลธรรม อิอิ ไปกันได้ป่าวอ๊ะ
22 กุมภาพันธ์ 2549 12:40 น. - comment id 562552
รวงดอกจานออกบานบนลานไร่ พลิ้วดอกใบรับเยือนจากเลือนฝน ส้มแดงบ่งคุณค่า..ลดามนต์ แม้นโรยหล่นยังล่วงพรู..คืนสู่ดิน จินตนาการจากภาพเขียน เพราะยังไม่เคยเห็นดอกจานค่ะ ส่วนดอกคูณเป็นดอกไม้ที่ชอบมากอีกชนิด เวลาออกบานเต็มต้น ดูสวยมากค่ะ อ่านคำบรรยายอยู่เพลินๆ แต่ต้องฮา..กับคำหักมุมคุณก่อพงษ์จริงๆ
22 กุมภาพันธ์ 2549 12:45 น. - comment id 562554
ดอกคูนริ่มแย้มบานบนลานกว้าง แลสล้างเหลืองงามยามได้เห็น แม้ผืนดินร้อนแห้งแล้งลำเค็ญ คูนก็เป็นไม้แกร่งคราแล้งเยือน ผมปลูกต้นคูนไว้ที่บ้าน 5 ต้น ที่ไร่อีก 3 ต้น ด้วยความเชื่อว่าเป็นไม้มงคล และประสงค์จะไว้เป็นไม้ใช้สอย สร้างเรือน ปีนี้เป็นปีที่ 12 ต้นคูนโตเต็มที่ ถ้าจะต้องตัดเพื่อใช้ประโยชน์คงต้องคิดหนักเพราะรักซะแล้ว
22 กุมภาพันธ์ 2549 14:17 น. - comment id 562563
เห็นดอกคูนระย้าแลสะพรั่ง คราเคยนั่งรถไฟในคิมหันต์ คราลมพัดพลิ้วพรมล้อลมพลัน ตอนกลางวันพริ้วงามตามทุ่งนา ยังจำได้เยี่ยมยายตอนเป็นเด็ก ดอกอะไรเล็กเล็กถามแม่จ๋า ชัยพฤกษ์ทางการท่านตั้งมา ชาวบ้านว่าดอกคูนน่ะคนดี นึกถึงตอนเด็กๆ ค่ะ..
22 กุมภาพันธ์ 2549 18:00 น. - comment id 562591
เมื่อคูนบาน จานก็ลา อร่ามทั่วถิ่นนาบ่อนอาศัย เหลืองดอกคูนแลลานเบิกบานใจ นิมิตใหม่ว่ารุ่งวันสมฝันเรา ------------------ สวัสดีครับคุณยังเยาว์ ตอนเป็นเด็กนี่ผมเคยไปในขบวนแห่ดอกไม้ของหนุ่มสาวและผู้เฒ่าผู้แก่ครับ สนุกไปตามประสาเด็ก คือรอรับดอกไม้ที่พวกผู้ใหญ่ใช้ไม้สอยเอาตามแนวรั้วหรือหัวไร่ปลายนา เพื่อนำดอกไม้นั้นไปบูชาพระ ดอกคูนนี่เป็นพระเอกในงานเลย เพราะแลลานตาไปทั้งทุ่ง คนในขบวนก็ได้ดอกคูนติดมือกลับมาเป็นส่วนใหญ่ก่อนที่จะนำไปล้างแล้วเอาไปบูชาพระ ตอนโตมาจนถึงวัยกลางคนนี่ผมแทบไม่เห็นภาพแบบนั้นแล้ว ความจำตรงนี้ยังอยู่ และอารมณ์ร่าเริงแบบนั้นก็ยังพอนึกได้อยู่ ในท่ามกลางยุคสมัยที่ดูเหมือนต้องเครียดและต้องเครียดอยู่ทุกวันกับงานและความเป็นไปของสังคม คุณยังเยาว์ไม่พูดเรื่องการเมืองก็ดีแล้วครับ สบายดี แต่ผมติดแล้ว ไม่พูดกินข้าวไม่ลง
22 กุมภาพันธ์ 2549 18:17 น. - comment id 562595
.๏ โอ้มวลหมู่แมกไม้........นานา พันธุ์เอย พิกสิตผลิผกา...................เกลื่อนคุ้ม จรูงทิพย์กลิ่นยามา...........ยามพิศ สะพรั่งดอกจานซุ้ม............ภาพนั้นดั่งทอง ฯ .๏ มองจานสีแจ่มส้ม.........งามเฉลา จานแต่งแนวลำเนา...........เถื่อนด้าว ยลงามดั่งแดนเรา..............คือถิ่นแมนเฮย เอมอิ่มทรวงห่างร้าว..........เอ่ยซึ้งมโนแสน ฯ ขอบคุณครับคุณอัลมิตรา
22 กุมภาพันธ์ 2549 18:34 น. - comment id 562599
ดอกจานบานรับแล้ง............คิมหันต์ ชูช่อรอใครกัน.....................ค่ำเช้า เจ้าจากไกลนานวัน..............มิกลับ ปล่อยพี่รออยู่เหย้า..........เหี่ยวแห้งใจกาย เดียวดายใครเอ่ยถ้อย.......ทวนถาม เห็นแต่กลีบจานงาม......หล่นพื้น ดวงใจพี่ตกตาม..........รอเหี่ยว แน่นอ ฝันห่อนมีช่วงรื้น.......นิ่มน้องเทียวแหนง สวัสดีครับคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ โคลงของผมก็เหมือนกันครับ
22 กุมภาพันธ์ 2549 18:45 น. - comment id 562604
สวัสดีครับคุณชมพูภูคา ผมเคยอ่านฉันท์ที่คุณอัลมิตราเขียนไว้ ชอบมากเลยครับ และล่าสุดได้อ่านฉันท์ที่คุณเพรง.พเยียเขียนอีก ยิ่งรู้สึกชอบ คุณชมพูภูคาชอบฉันท์ไหมครับ ผมเองคงต้องใช้เวลาอีกหลายปีกว่าจะเขียนฉันท์เป็นฉันท์ได้ ไม่ใช่ฉันท์เป็นฉันแบบที่ผมทำอยู่หลาย ๆ หน ผมอยากเขียนได้จัง
23 กุมภาพันธ์ 2549 09:45 น. - comment id 562687
:)