.......................................................... ปุยเมฆขาวพราวผ่องลอยท่องฟ้า สกุณาโผผินบินว่อนไหว ซ่านสายลมพรมพัดสะบัดไกว กางปีกใจขยับโยกขึ้นโบกบิน เป็นลำนำทำนองร้องเร่งเร้า บทเพลงเก่าหนหลังยังถวิล เริงละล่องท่องไปดั่งใจจินต์ ตราบมิสิ้นพลัง..ใจยังบิน ...........................................................
dark side of mind 21 ก.พ. 2549 12:30 น. - ID 86847 
1340
12
0
21 กุมภาพันธ์ 2549 12:42 น. - comment id 562361
บินไปเลย จะยิงให้ร่วง อิอิ บนโลกมีแต่รอยช้ำ บนหน้าพี่ชายก็มีรอย..... อิอิอิ
21 กุมภาพันธ์ 2549 12:47 น. - comment id 562370
บนก้อนเมฆอาจมีรอย ดินฤๅจะพร้อย ยามร่อนลง เท่านั้น
21 กุมภาพันธ์ 2549 12:59 น. - comment id 562381
21 กุมภาพันธ์ 2549 13:02 น. - comment id 562386
หวัดดีกานต์.. พี่ทาเซรั่มทุกคืนน่า..อิอิ ยังตึงเต่งเด้งใส..เข้ามามองใกล้ๆ สิจ้ะ..
21 กุมภาพันธ์ 2549 13:06 น. - comment id 562395
หวัดดีครับ คุณอัลมิตรา.. เมฆก้อนที่ซึงหงอคงชอบนั่งนะคงมีรอยแน่ๆ..อิอิ.. เก้าอี้ที่ทำเนียบก็น่าจะมีรอยนะ..นั่งแช่มานานแล้วนี่.. นี่ไอคอนใช้ไม่ได้นะครับ..คุณอัล..ทราบแล้วเปลี่ยน
21 กุมภาพันธ์ 2549 13:09 น. - comment id 562396
หวัดดีครับคุณเจ้าพานทอง.. ไม่รู้ว่าคุณส่งไอคอนรูปอะไรให้ผม..อิอิ.. ใช่รูปนายกนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดป่าว
21 กุมภาพันธ์ 2549 13:35 น. - comment id 562402
ไร้รอยรักทักทายยามหายห่าง ทรงจำจางจบฉากยามจากหาย ไร้รอยริ้วบนชีวิตถูกขีดลาย เพียงความตายกลบทรงจำทุกย่ำเท้า ไร้รอยเขียนบนทรายลายริมหาด เคยเขียนวาดคำว่ารักจากใจเหงา น้ำทะเลเทหลั่งกลบจบร่างเงา ไม่มีเขา ไม่มีแล้ว .. ในดวงใจ สวัสดีค่ะ ... รอยขีดบนรอยทราย น้ำและลมพัด รอยก็หายไปได้ ตายแล้วเกิดใหม่ กาลเวลาและภพภูมิเปลี่ยนไป รอยก็หายไปได้ เว้นแต่ .. \"รอยกรรม\" ที่ผูกรัก ผูกโกรธ ร่วมกันเอาไว้ กาลเวลาใดๆ ก็ลบเลือนยาก เว้นแต่ ... แสงสว่างแห่งปัญญาที่จะลบทุกสิ่งให้มลายหายไปได้ อย่างไม่เหลือร่องรอย รอยกาลเวลา ... ไม่มีจางหาย กาลเวลา ... บันทึกทุกสิ่งไว้ เป็นประวัติศาสตร์ ความทรงจำ เลือนได้ กาลเวลา ไม่มีใครแปรผันได้ : ) ทักทายค่ะ คุณดั๊ก
21 กุมภาพันธ์ 2549 14:06 น. - comment id 562405
อย่างน้อยก็มีอิสระทางความคิด แม้จะติดอยู่กับระบอบที่ไม่ค่อยจะเข้าท่าสักเท่าไรค่ะ :)
21 กุมภาพันธ์ 2549 18:51 น. - comment id 562446
บิน บิน บิน บินไป บินไป บินไป เหมือนใจนี้ แวะมายามขอรับ...
21 กุมภาพันธ์ 2549 19:05 น. - comment id 562450
อะไรที่เสรีมากไปคงไม่ดี เอาแบบมีขีดจำกัดบ้างละกัน ...อยากจะบิน...ไปให้ไกล...ในขอบฟ้า ...ตราบเวหา...สุดตา...มิสูญสิ้น ...ด้วยหัวใจ...หาญกล้า...จะโบยบิน ...หลงลืมถิ่น..พลัดไกล...ไม่หวนมา
21 กุมภาพันธ์ 2549 22:12 น. - comment id 562468
หน้าส่วนตัว
หวัดดีครับ..คุณรุ่ง
คิดถึงนะครับ...
ความรักยังมีความลำเอียงนะครับ...แต่กาลเวลาซื่อสัตย์ยุติธรรมที่สุด..
แล้วกาลเวลาก็ชนะทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า..
ผมยังไม่ทันได้เป็นคุณพ่อเลย..กาลเวลาช่วยรอหน่อยสิ..
คุณรุ่งสบายดีนะ..อากาศเปลี่ยนแปลงกะทันหัน..ดูแลสุขภาพนะครับ
...............................................................................
หวัดดีครับ คุณกุ้ง
อิสระทางความคิดนี่แหละคือจิตวิญญาณของมนุษย์...
ระบอบที่ไม่เข้าท่า..จึงมักจะสวนทางกันครับ..เพราะเค้าให้ความสำคัญวัตถุนิยมมากกว่า..
คุณกุ้ง คงสบายดีนะครับ..
................................................................................
หวัดดีครับ..คุณมนต์กวี
เพลงของพงษ์เทพเพลงนี้ผมก็ชอบนะครับ สมัยฝึกกีตาร์ก็ต้องเล่นเพลงนี้ทุกครั้ง..
แต่ของผมไม่มีซุปเปอร์ไฮเวย์...ซึ่งไปกลับก็แค่ 180 องศา
ท้องฟ้าน่ะ..360 องศาเลยนะ..
เคยดูไม๊...ปีเตอร์แพน..
.............................................................................
หวัดดีครับ คุณ ชมพูภูคา J.
จริงๆ แล้วถ้าพูดคำว่าเสรี...มันไม่มีมากไปน้อยไป..จริงไหมครับ...มันสมบูรณ์อยู่ในความหมายแล้ว
ถ้ามีขีดจำกัด..ก็ต้อง..กึ่งเสรี..อิอิ..
ยินดีที่ได้รู้จักคุณชมพูภูคา J. นะครับ..
22 กุมภาพันธ์ 2549 08:08 น. - comment id 562510
เอาดอกไม้มาฝาก .. ทราบแล้วเปลี่ยนด้วยค่ะ (เปลี่ยนดอกไม้ เป็นรอยยิ้ม..นะคะ)
22 กุมภาพันธ์ 2549 09:01 น. - comment id 562518
ที่บอกว่าเสรีมากไปคงไม่ดี ก้อเพราะ...มนุษย์มักทำทุกอย่างตาม ที่ใจปรารถนา บางครั้งถ้าไม่คิดถึงคนอื่น เค้าเสียบ้าง ความเสรีของเราก้อจะไปละเมิด เสรีภาพของคนอื่นเค้าไง ประมาณเนี้ย... ถ้ามนุษย์รู้จักความพอดี ก้อคงดีหรอก...เฮ้อ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2549 21:45 น. - comment id 562649
หวัดดีครับ อัลมิตรา ยอดมากครับ..ไอคอนมาแล้ว...ไม่ไร้รอยแล้วจ้า.... ....เอารอยยิ้มน้อยๆ ทอประกายจากสายตาวาวๆ ของผมเป็นกำนัลนะครับ..................................................................................... หวัดดีครับ คุณชมพูคา มนุษย์ไม่ค่อยมีความพอดีในหลายๆอย่างครับ.. เวลาไปซื้อเสื้อ กางเกงใส่ ก็ต้องลองอยู่นั่นแหละ...จะกินก๋วยเตี๋ยวที ก็ปรุงแล้วปรุงอีก..เฮ้อ..จริงไหมครับ..อิอิ..
หายเหงายังครับ...ถ้ายัง ผมมีวิธีนะ..
23 กุมภาพันธ์ 2549 08:56 น. - comment id 562682
อยากโบยบินบินไปไกลสุดหล้า ไปให้พ้นพสุธาถิ่นอาศัย บินไปหาดวงดาวที่อยู่ไกล ถูกพายุพัดโหมใส่..ปีกหักไซ้ร..ตกลงมา...นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า..พายุคืออุปสรรคที่สำคัญ...
23 กุมภาพันธ์ 2549 22:50 น. - comment id 562811
พี่จะเป็นดวงดาวที่กัลลดาบินไปหา.. เมื่อเธอถูกพายุปีกหักตกลงมา... จะได้ร่วงลงกลางอ้อมกอดอันอบอุ่นของพี่นะจ้ะ..
2 มีนาคม 2549 07:07 น. - comment id 564028
อื่ม ........ หากไร้ใจ ไม่ว่ารอยใด ๆ ก็ไม่ปรากฎค่ะ
4 มีนาคม 2549 21:04 น. - comment id 564537
หวัดดีครับ น้องเอม นี่..มาแบบเต๋า อีกคนละ..
27 มีนาคม 2549 16:12 น. - comment id 568730
แอบย่องมาดูคำตอบค่ะ...มาก่อนกำหนดที่ว่าไว้คงไม่ว่ากานนะค่ะ....
8 เมษายน 2549 22:08 น. - comment id 570644
หวัดดีจ้ะ ดา.. อ๋อ..พี่เจอเมลขยะจมเลยจ้ะ..มิน่าถึงตีกลับ.. ส่วนใหญ่ลืมเช็คเมลในยาฮูครับ.. ถ้าพี่เป็นนักมวย..ก็ประเภทไม่เกี่ยงน้ำหนักจ้ะ...อิอิ.. พี่ยังเป็นๆหายๆ อยู่จ้ะ เรื่องภูมิแพ้น่ะ..บางทีเป็นผื่นขึ้นมาก็มีครับ สังเกตดูถ้าอดนอนมากๆ มันจะกำเริบน่ะ.. หวังว่า ดา คงสบายดีนะครับ..รักและคิดถึงที่ซู๊ดดดด...
10 เมษายน 2549 05:34 น. - comment id 570747
มะหวัดดีร๊อก... งานนี้มีงอน...ง้อน..งอน... หลอกให้เราเมล์ยาฮู.แต่มะไปเปิดดู...ไม่มาหาแระ..ไปดีกว่า.. มะห่วงใยและมะคิดถึงด้วย..ขอบอก..ฮึ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
