ม่านฟ้าเติมมิติแห่งการแต่งแต้ม เมื่อคืนแรมรายดาวจนพราวไสว ทุกระยิบทอระยับงามจับใจ ซึ่งเราไม่อาจเห็นหากเพ็ญจันทร์ จึงขอบคุณความมืดช่วยยืดเยื้อ โอกาสเอื้อจนอิ่มพิมพ์ภาพฝัน ก่อนลำแสงอุษาจากตาวัน มาปิดกั้นโชติช่วงของดวงดาว เป็นยิ่งกว่าตราประทับให้รับรู้ สำหรับผู้เคยคว้างทุกย่างก้าว พร้อมเผชิญโศกสุขทุกเรื่องราว ร้อนหรือหนาวแค่ไหนก็ไม่กลัว เพราะพบแล้วแพรวรุ้งจรุงรื่น ลบขมขื่นของคนชีพหม่นสลัว กลับมีหวังมีวันอันตื่นตัว ไม่มืดมัวหมกไหม้ในคร่ำครวญ แววตาแต้มแวมดาวจนพราวพร่าง แม้ท่ามกลางวิถีที่ผันผวน เปลี่ยนขลาดเขลาขี้แพ้ใจแปรปรวน เป็นกล้าทวนกล้าท้าชะตาตน มีดาวฉายใจชื่นทั้งตื่น-หลับ ฟื้นระยับเฟือนระย่อเติมต่อผล เพื่อจากนี้แน่วแน่แม้มืดมน จะอดทนโดยมิท้อการรอคอย
8 กุมภาพันธ์ 2549 10:37 น. - comment id 559117
โห้ยย..สื่อได้ไพเราะมากด้วยดิคะ.... เรนชอบจัง.. เรนขออนุญาตเก็บในไดฯของเรนนะคะ.. ซาแว้ปป..
8 กุมภาพันธ์ 2549 21:26 น. - comment id 559312
ติดตามอ่านจนครบ.. เรียกว่าตามเก็บหมดทุกเซ็ต ก็ยังยืนยัน ชอบ..จารึกบนริ้วคลื่นค่ะ แล้วจะรอติดตามงานต่อไปเสมอ ๆ