๑ เคยฝันวันหนึ่งโน้มดึงฟ้า ต้องตาอาลัยฝ่าไปถึง เพียรย้ำสำนึกนัยลึกซึ้ง ครั้งหนึ่งตรึงตราสุขารมณ์ ๑ ก่อนสายชีวิตพลันปลิดร่วง ขอทวงห่วงเพาะงามเหมาะสม โลกีย์มีมาเพียงปรารมภ์ ชื่นชมสมเล่ห์เวลาลับ ๑ หมายใจใคร่ปะแสนสนิท หมายนิดผิดน้องค่อยป้องปรับ หมายเล่นเอ็นดูใครรู้รับ หมายสับปลับร้ายมิใช่คน ๑ คือใจให้แก้วแล้วตลอด คือไฟไยมอดบอดสถล คือฟ้ากล้ากวักรักแห่งตน คือคนผจงหางหงส์งาม ๑ หนทางห่างไม่ใช่อุปสรรค กาลจักรฤาไฉนใครมองข้าม โศลกแน่นฤดีมิต่อความ มีคำถามยามใดนัยน์ตาคลอ ๑ ร้อนแรกแตกภายในหายรุ่ม จิตกุมสติปัญญาก่อ ชีวิตต่างทางใดใครรอ สานต่อรักพอดีสีฟ้า ๑๑๑๑๑ กลอนเจ็ดสุภาพ...
7 กุมภาพันธ์ 2549 15:00 น. - comment id 558963
หงส์งามที่ไหนน้อ อิอิ ตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
7 กุมภาพันธ์ 2549 15:01 น. - comment id 558964
.... เดี๋ยวค่อยมาโม้ต่อน๊า...
7 กุมภาพันธ์ 2549 16:07 น. - comment id 558987
เพราะมาเลยขอรับ
16 เมษายน 2549 01:42 น. - comment id 571783
1........ ไปดูที่วิหารวัดที่บ้านสิ...สงสัยว่าที่บ้านคนช่างถามจะมีไหม.
29 เมษายน 2549 09:55 น. - comment id 574344
2.........
29 เมษายน 2549 09:56 น. - comment id 574345
3......... ขอบคุณครับ.....
6 พฤษภาคม 2549 11:23 น. - comment id 575200
วัดที่บ้านไม่มีวิหารเจ้าค่ะ อิอิ หรือว่าไม่เคยดูหว่า อิอิ เดี๋ยวกลับไปดูจะมาบอกน้า
19 พฤศจิกายน 2549 14:31 น. - comment id 628434
7.... มัวหลงพลิ้วดงดินต่ำ เล่นคำตำใจใครเล่า หยิกเล็บเจ็บเนื้อมิเบา ตัวเจ้าของคำช้ำเอง