ฤๅเพราะเราป่าดงหลงยุคสมัย ปฏิรูปศึกษาไทยไยทิ้งขว้าง ตาใสใสใบ้บอดแบบถอดวาง จึงถูกปล่อยลอยคว้างกลางคร่ำครวญ เพราะความหวังสังคมซมพิษไข้ มิเห็นค่าเยาว์วัยให้คิดหวน มุ่งประโยชน์สามานย์ผ่านกระบวน เราแค่ส่วนเศษธุลีที่ระกำ ทุรยุคการศึกษาน่าขมขื่น ปล่อยเรือเล็กโต้คลื่นฝ่าขืนคว่ำ โล้ชีวิตไร้หางเสือเชื่อผู้นำ คลื่นคลาคล่ำลอยไปไร้ทิศทาง ครูกับหนูเชื่อมฝันในวันโศก ต่างอมโรคพุหนองจนพองร่าง ฝันของครูคลาดเคลื่อนจนเลือนลาง ฝันของหนูยิ่งห่างทางเยียวยา ปล่อยความฝันลอยไกลไปสุสาน พร้อมรายงานฟูเฟื่องเรื่องศึกษา ปัญญาศิษย์พอกพิษอวิชชา เกลื่อนปัญหาสะสมสังคมกลวง บริสุทธิ์วัยใสไทยประเทศ เหมือนอาเพศบ่งชะตาช่างน่าห่วง ต้องจำนนจมปลักกระอักทรวง เยาว์วัยล่วงไร้รากฝังหยั่งชีวิต
-ร้อยแปดพันเก้า- 2 ก.พ. 2549 09:42 น. - ID 85998 
1005
5
0
2 กุมภาพันธ์ 2549 15:05 น. - comment id 557665
เป็นเรื่องที่น่าเศร้า แต่เราก็ว่าการศึกษาไทย ในปัจจุบัน เป็นอย่างที่ท่านแต่งมาจริง ๆ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2549 07:39 น. - comment id 557803
อาจจะเป็นเพราะสมองกลวงไร้ศักยภาพ สิ่งที่อยู่ภายในเป็นเพียงเศษฟางแห้ง ๆ ซึ่งไม่สามารถนำมาประมวลผลให้เกิดประโยชน์ อาจจะเป็นเพราะความคิดที่สวนกระแส ซึ่งกว่าจะปฏิรูปได้ ก็ต้องขับเคี่ยวกับความคิดเก่า ๆ กันน่าดู เราอาจจะยังไม่รู้ผลแน่ชัด ว่า สิ่งที่เกิดภายหน้าเป็นอย่างไร ? แต่ด้วยความเป็นอยู่ในปัจจุบัน ทำให้หลายคนมองสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ไม่เหมือนกัน มีเรื่องเล่า..คุณจะอยากอ่านหรือเปล่าก็ไม่รู้ล่ะ อยากเล่าละกัน ... ฮา .. ครั้งนั้น..เพื่อต้องการก้าวกระโดด ทางองค์กรจึงคิดทุบหม้อข้าวทิ้ง แต่ในขณะที่หม้อดินยังคงใช้การได้อยู่ ก็มีผู้หนึ่ง ซึ่งต้องหัดเรียน หัดใช้ หม้อหุงข้าวไฟฟ้า \" โอ๊ย มันไม่ดีไปกว่าเดิมหรอก ยุ่งยาก\" \" โอ๊ย สิ้นเปลืองไม่เป็นท่า..\" \" โอ๊ย หม้อเก่าก็ใช้การได้อยู่..\" สารพันจะโอดโอย สำหรับผู้ที่ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง ทุกวันนี้ .. แทบทุกองค์กรมีหม้อหุงข้าวไฟฟ้า ถ้าตอนนั้น .. องค์กรที่เกี่ยงการใช้หม้อใหม่นั่น ยังเกี่ยงไม่เลิก ป่านฉะนี้ .. คงก้มหน้าก้มตา เป่าเขม่าพรวด ๆ งงมั๊ยเนี่ย .. อัลมิตรางงแล้วล่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2549 14:34 น. - comment id 557936
สวัสดีครับ คุณผู้หญิงไร้เงา..ผมอาจจะมองอะไรใกล้ตัวมากไปหน่อยครับ คิดแต่ว่า อยากให้อะไรดีขึ้น มันก็ต้องหยั่งรากก่อนน่ะครับ..ขอบคุณครับ ที่แวะมาทักทายสวัสดีครับ คุณอัลมิตรา..กลวง ไม่กลวงนี่ ผมคงบัญญัติเอง เป็นห่วงครับ เป็นห่วง การเรียนการสอนแบบใหม่ ให้เขาคิดเองนี่สิ น่าคิด ป.1 มีการวางโครงงาน เขาจะเข้าใจหรือเปล่าไม่ทราบ แต่บางที เราอาจจะประเมินเขาต่ำไปหรือเปล่าครับ กรณีเรื่องเล่าของคุณสิครับ น่าคิดเช่นกันว่า เวลาจะเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่างในองค์กร มันจะมีอาการต่อต้านขึ้นมาก่อน ไม่ต่อต้าระบบก็ต้องตัวบุคคลที่เลือกสรรขึ้นมา..และก็จะเป็นปัญหาจุกจิกกวนใจบ้างเป็นธรรมดา..แต่..ถ้าเปลี่ยนแปลงและแนวโน้มดีขึ้น ก็ต้องกล้าๆกันหน่อย และเปิดใจกว้างๆ ไว้บ้างก็ดีครับ สู้ตายครับ..อัลมิตรา..เกี่ยวกันหรือเปล่าเนี่ย คุยเอาสนุกครับ..ขอบคุณครับที่แวะมาทักทาย
4 กุมภาพันธ์ 2549 12:07 น. - comment id 558232
มาแสดงความเห็นใจเน๊อะ
แก้วประเสริฐ.
15 กุมภาพันธ์ 2549 18:14 น. - comment id 561163
คิดตรงกันหลายอย่างครับ กลวงหลายเรื่อง แต่ยุคนี้นะเขาชอบกลวง ๆ กันที้งนั้น ไม่มีใครเอาแก่นสารสาระหรอก คุยกับผมบ่อย ๆ นะครับ
17 กุมภาพันธ์ 2549 15:57 น. - comment id 561635
สวัสดีครับ ครูใหญ่ฯ ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมเยียน มาคุยกันบ่อยๆ นะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
