คืนนี้ยังคงรออยู่ที่เก่า ครั้งที่เราพบกันมาหลายหน แต่ค่ำนี้เธอไม่หวนมายล ให้สับสนฉันผิดอะไรกัน ฉันควรทำอย่างไรให้เธอรัก พร้อมใจภักดิ์รักนี้มีต่อฉัน พูดอย่างไรให้เธอร่วมผูกพัน คิดงงงันทำไงได้สบตา มันจะมีวิธีใดอาจทำได้ ที่ทำให้ปล่อยวางการค้นหา หยุดดิ้นรนคาดหวังเธอกลับมา คงต้องลาความทุกข์เจ็บปวดใจ ไม่ต้องคอยให้ใจเจ็บรวดร้าว คงต้องก้าวเดินจากไม่หวั่นไหว หยุดทะเลาะถอยห่างออกให้ไกล โบยบินไปใจล้าเหนื่อยเหลือเกิน
24 มกราคม 2549 12:33 น. - comment id 555137
อย่าเศร้าไปเลยค่ะ
24 มกราคม 2549 12:35 น. - comment id 555139
ถ้าไม่รักทำอย่างไรก็ไม่รัก เธอควรหักห้ามจิตอย่าคิดหวัง แม้คิดไปมีแต่ใจจะพัง ไม่ต้องไม่ต้องรอ..ขอบอกเธอ เขาไม่รักอย่าง้อเขาเลย
24 มกราคม 2549 14:49 น. - comment id 555179
เอมก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะพี่ไรไก่ เพราะว่า .... บางทีเอมก็รู้สึกคล้าย ๆ พี่
24 มกราคม 2549 15:17 น. - comment id 555188
บินสวนกันก็อย่าลืมทักทายนะครับผม
24 มกราคม 2549 16:08 น. - comment id 555222
เมื่อความรักคือการให้ จึงให้เขาจากไปและจบกัน เศร้าจัง
24 มกราคม 2549 16:54 น. - comment id 555242
บอกจะปล่อยหลายทีแล้วสิคะ ไม่เคยทำได้สักทีค่ะ ฉันจะทำอย่างไรดี ถูกย่ำยีจนบอบช้ำ ใจเอยใจใยไม่จำ ยิ่งถลำลึกไปทุกที
24 มกราคม 2549 18:24 น. - comment id 555280
สวัสดีค่ะ พี่รุ้ง ไรไก่ มันสับสนดีนะค่ะ จนบางทีหาคำตอบ หรือทางออกให้ตัวเองไม่ได้... ไม่รู้ว่าครทำอย่างไรดี เหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน... รักษาสุขภาพนะค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ..
24 มกราคม 2549 19:44 น. - comment id 555328
เข้มแข็งไว้ ฮึบ ฮึบ .. เป็นกำลังใจให้นะคะ
24 มกราคม 2549 21:30 น. - comment id 555344
กาลเวลารักษาใจนะดวงจิต ใช่ชีวิตภิณท์พังสิ้นหวังหวาน ลืมเสียเถอะอย่าคิดถึงให้ใจราน เขาไม่รักก็เลยผ่านอย่าไยดี..ศักดิ์ศรีเรา.. ด้วยห่วงใย ห่วงใจค่ะ