ความรักนี่ก็แปลก พอ2ใจแตก..ก็เศร้าไม่หาย พอจบกันก็เศร้ามันแทบตาย ร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายธารา แล้วความรักนี่ก็แปลก หัวใจแยกแตกสลายไม่เข็ดหนา พอบรรเทา ทุเลาขึ้น ชั่วเวลา ก็มีมา..ให้เจ็บอีกทุกที ไม่อยากมีแล้วไอ้ความรัก ตาบอดมาเยอะนัก..กับความรักที่จบแบบนี้ ตั้งใจไว้แล้วเชียว..กับมาตกหลุมทุกที ความเจ็บที่มี..ไม่จำกันหรือยังไง ก็ไม่อยากมีอีกแล้วความรัก ทำใจผลักไล่ใสส่งแทบไม่ไหว แล้วยังไง ก็ตกหลุมรักอีกทุกทีไป เจ็บที่แล้วยังไม่หาย..สร้างเจ็บครั้งใหม่..เมื่อไหร่จะจำ?