หยิบปากกาเขียนบทกลอนบอกรู้สึก ว่าใจลึกมันช่างเหนื่อยแสนสับสน เกิดเป็นคนทางลำบากยากแสนทน ต้องดิ้นรนสู้ขวากหนามไม่รู้พอ ............................................... ตะวันกลบพลบค่ำคืนเดือนดับ ใจกระสับหลับไม่ลงพะวงหนอ คิดเรื่อยเปื่อยเหนื่อกับทางนึกอยากพอ เพียงอยากขอหยุดเวลาไว้ชั่วกาล .............................................................. จากวันนี้จะขอหลับมิยอมดื่น จะไม่ฟื้นเจอกับฝันอันสลาย จะโดดเดียวบนทางเปลี่ยวแสนเดียวดาย จะหลบอายหนีผู้คนจมนิทรา... ..............................................................
[ไร้ตัวตน] 16 ม.ค. 2549 19:57 น. - ID 85235 
564
4
0
16 มกราคม 2549 20:36 น. - comment id 553558
มือหนึ่งถือเม็ดสีฟ้ายานอนหลับ มิได้นับเท่าใดไม่รับรู้ เหลือน้ำตาตกในไม่พรั่งพรู คืออดสูบัดซบอยากลบเลือน ขย้อนยานอนหลับคล้ายจับกรอก เงาหลอนหลอกสิ้นสุดหยุดเสมือน เงามรณะม่านชีวิตปิดฉากเตือน มิขอเลื่อนจุดหมายความตายเยือน ขอให้เป็นเพียงงานเขียนเท่านั้นนะ ชีวิตมีค่า อย่ายอมแพ้
16 มกราคม 2549 20:51 น. - comment id 553560
พักผ่อนครับ ผมเองก็หาโอกาสพักไม่ได้เลย จึงพูดกับเพื่อนสนิทว่าอยากเป็นไข้จะได้พักผ่อนนอนอยู่เฉย ๆ (ผมไม่เป็นไข้มาสิบสองปีเต็ม)มาเป็นไข้หวัดใหญ่ปีกลายนี้สามวันเต็ม ได้นอนสมใจแต่ไม่ดีเลย ไม่เอาอีกแล้ว
17 มกราคม 2549 06:39 น. - comment id 553614
17 มกราคม 2549 08:34 น. - comment id 553638
นิ่งนิ่งทิ้งใจนอนแล้วผ่อนพัก โลกไกลนักเหนื่อยล้าอย่าสับสน วันนี้เศร้าพรุ่งนี้สุขคือวังวน คนคนคนแค่แค่แค่เกิดมารักษาใจรู้รักธรรม
พี่พุดก็เหนื่อยค่ะ กับหน้าที่พันธนา หาก มีเพียงสิ่งเดียวยามเหนื่อยล้า คือ น้ำอมฤตธรรมค่ะ ที่พี่พุดใช่อบร่ำรินรดหยด ให้หัวใจและจิตวิญญาณพีพุดผ่องใส สงบงาม และรักษากมลงามเพียงเพื่อ ทำความดีพลีแด่ผู้ที่ยังต้องการเรา รักเรา และ แด่คนที่เราพอจะให้ได้ค่ะคนดี รักมากและห่วงใยค่ะ
17 มกราคม 2549 08:38 น. - comment id 553639
17 มกราคม 2549 14:14 น. - comment id 553718
ดีใจที่ยังไม่ตายค่ะ ตื่นนะคะ
17 มกราคม 2549 14:36 น. - comment id 553720
เหนื่อยนักก้พักบ้าง รักจากจางให้ทนใจสู้ ทางชีวิตยาวไกลลองค้นดู ให้เรียนรู้โลกนี้มีอะไรที่ดีจริง พักผ่อนดูแลสุขภาพนะคะ
17 มกราคม 2549 19:07 น. - comment id 553808
เอ้าน่าแร็ค สู้ ๆ ๆๆๆๆ ๆ ๆ ... สู้เว้ยยยยยยยยยยยยยยยย ..... ภาระหน้าที่ที่รับผิดชอบ .. ต่างคนก็ต่างที่มีเวลาที่ท้อแท้และเหนื่อยหมดกำลังที่จะทำ แต่สิ่งนึงรู้ไหม เวลาเอมเหนื่อย เอมจะโทรหาพี่ชาย แล้วสิ่งที่พี่ชายให้เอมกลับมาคือกำลังใจและรอยยิ้ม และเอมเชื่อมาตลอดว่า ไม่ว่าเราจะเหนื่อยหรือท้อแค่ไหน กำลังใจของคนรอบข้าง สำคัญมาก ๆ พยุงให้เอมเดินมาได้ไกลขนาดนี้ สู้นะ จะอยู่เป็นกำลังใจให้เสมอ อ่อ แล้วอยากบอกว่า ทะเลใจ ไม่ได้ชื่อ แง่ว นะจ๊ะ ชื่อเอมค่ะ และอยู่ในประเทศไทยด้วยอ่ะนะ หุ หุ หุ ยิ้มหน่อยนะ ...นี่ไง .... เอมยิ้มให้แร็คก่อนก็ได้
18 มกราคม 2549 10:57 น. - comment id 553925
เคยเป็นเหมือนกันค่ะ ยามเราทุกข์ยามเราเศร้า ขอมีเพียงกำลังใจที่น่าฟัง เราก็ลุกขึ้นได้ค่ะ สู้ต่อไปนะคะ หลับมาเกินไปบางทีก็เบื่อนะคะ เคยเป็นไหม อิอิ
18 มกราคม 2549 11:48 น. - comment id 553939
ขอบคุณสำหรับกำลังใจทุกๆคนครับ จะรับไว้ในใจ
31 มกราคม 2549 16:32 น. - comment id 557008
ตามมาในความฝันครับผม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
