..๏ ชาชิน

อัลมิตรา

..๏ ครอบคลุมคือคลุมเคลือ.....ยามล้นเหลือจึงเรรวน
คุกคามดั่งล่ามตรวน...............คราวใคร่ครวญชวนอัดอั้น
รุมเร้าจนเร่าร้อน....................ทุกข์กัดกร่อนยากกีดกัน
หมายไล่ให้ลดหลั่น.................แล้วห้ำหั่นให้เหือดหาย
..๏ กานท์กวียังกู่ก้อง...............ผู้ร่ำร้องยังมากราย
หากเลวและชั่วร้าย.................นั่นความหมายอาจคล้ายเรา
ขอขมาถ้าพร่ำเพ้อ..................ดูพลั้งเผลอเหมือนมึนเมา
หลงจิตติดรูปเงา.....................แท้คือเถ้าแห่งกานท์กวี ฯ
..๏ ภาพรวมคือลวงหลอน........มันกัดกร่อนและย่ำยี
ยากเย็นเป็นหลบลี้..................ลืมวาทีที่ร้อยเรียง
หักหาญด้วยฮึกเหิม................แล้วจึงเริ่มมาขว้างเขวี้ยง
เศษคำอันรายเรียง..................กระนั้นเยี่ยงมวลศรพิษ ฯ
..๏ ทบทวนโอ้ทิ่มแทง..............อย่างรุนแรงคราวพลั้งผิด
ขัดข้องยามครุ่นคิด.................ผู้น้อยนิดขอนอบน้อม
หนักหน่วงหากเนิ่นนาน...........ความร้าวรานฤๅพาลยอม
ตำต่ำย้ำตรมตรอม..................จนผ่ายผอมคือผลพวง ฯ
..๏ ขีดเขียนด้วยขัดเขิน...........สิ่งส่วนเกินเยี่ยงบาศก์บ่วง
คล้องใจจนลิ่วร่วง...................ให้ตกห้วงคนดูแคลน  
ขัดขวางอย่างเคี่ยวเข็ญ............ผู้ลำเค็ญสาหัสแสน
เฉกเราเช่นตัวแทน.................ออกปากแค่นว่าชาชิน๚ะ๛