คำอธิษฐานของกลักไม้ขีด

เรไร


อ่านคำวอนจากใจของไม้ขีด
ราวคมมีดกรีดซ้ำย้ำรอยแผล
ถูกทิ้งขว้างร้างไร้ใครเหลียวแล
เป็นเพียงแค่เศษไม้ไร้ราคา
เจ้าไม้ขีดถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน
แม้ล่วงผ่านคืนวันยังฝันหา
ให้โคมแก้วแวววับโปรดกลับมา
ปรารถนาพลีร่างกลางอัคคี
กลักไม้ขีดเก่าเก่าดูเศร้าหมอง
เมื่อคนมองก็เมินต่างเดินหนี
ถูกทอดทิ้งเอาไว้มิใยดี
เพราะไม่มีคุณค่าราคาใด
จากวันนั้นขีดประกายให้ช่วงโชติ
จนเริงโรจน์ส่องทางสว่างไสว
ถึงวันนี้หมดประโยชน์จะโทษใคร
ถูกปล่อยให้ชุ่มฉ่ำด้วยน้ำตา
       
ไม่สามารถจุดประกายได้อีกแล้ว
ไม่เหลือแววก่อเกิดความเจิดจ้า
เหลือเพียงแค่รอผ่านกาลเวลา
 พิพากษาลบเลือนเหมือนเช่นเคย				
comments powered by Disqus
  • พี่พุดไพร

    8 มกราคม 2549 18:09 น. - comment id 551967

    16.gif36.gif
    คำอธิฐานของกลักไม้ขีด
    เติมคำนิ๊ดค่ะ
    อธิษฐานค่ะอิอิ36.gif
    
    งามทั้งกลักทั้งก้านค่ะ
    คู่กันเลยค่ะ36.gif
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    8 มกราคม 2549 21:58 น. - comment id 552008

    ความเห็นเหมือนพุดหล่ะ
  • เรไร

    8 มกราคม 2549 22:39 น. - comment id 552009

    
    พี่พุด ท่านภู
    ขอบคุณหลายๆๆๆครับ หล่นไปได้ไงเนี่ย42.gif
  • ชมพูภูคา

    9 มกราคม 2549 09:41 น. - comment id 552049

    38.gif
    ไม้ขีดกลักนี้ยังไม่เก่าพอนะท่าน
    แน่จริงหายี่ห้อพญานาคให้ได้ดิ38.gif
  • ชลกานต์

    9 มกราคม 2549 12:26 น. - comment id 552095

    6.gif อิอิ เห็นด้วยกับคุณชมพูคานะคะ ฮ่าๆๆ
  • ลมรำเพย

    9 มกราคม 2549 12:30 น. - comment id 552101

    อ่านแล้วเหมือนชีวิตคนเราเลยค่ะ
    
    11.gif36.gif
  • ชมพูภูคา

    9 มกราคม 2549 16:58 น. - comment id 552135

    hanks ฮับ คุณชลกานต์
    38.gif38.gif38.gif38.gif
    
    แต่พิมพ์ชื่อตกไปนี้ดนึงนะ
    ชม พู ภู คา (no ชมพูคา มัยรุมันทำไมต้องชมพูคาด้วย ปะเดี๋ยชาวบ้านสงสัยตายชัก)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน