ฟ้าสุพรรณเย็นนี้สีคล้ำหม่น... คิดถึงคนแดนไกลใจห่วงหา ..... นานแล้วหนอที่ไม่พบสบสายตา .... อยากรู้ว่าเขาสุขหรือทุกข์เอย /font>
6 มกราคม 2549 17:42 น. - comment id 551613
รู้หรือไม่ใครเขาหวงเขาห่วงหา ทุกทิวามานั่งคอยแสนหงอยเหงา ฟังเพลงขลุ่ยบ้านนาพาซบเซา หลายเดือนเฝ้าแต่คอยเลื่อนลอยไป
6 มกราคม 2549 17:45 น. - comment id 551614
ฝากเพลงนี้ถึงเขาที่เราห่วง แม้สุดห้วงดวงมาลย์เพลงผ่านถึง ขอมอบให้แด่เขาเราแสนซึ้ง ใครคนหนึ่งมอบให้จากใจจริง
6 มกราคม 2549 17:48 น. - comment id 551615
แรงคิดถึงตรึงใจใครคนนั้น แรงสัมพันธ์ฝังจิตติดใจหมาย แรงแห่งรักเรานั้นไม่เสื่อมคลาย แรงที่หมายคือได้พบปะสบกัน
6 มกราคม 2549 17:50 น. - comment id 551616
จิตคนึงถึงเธอละเมอหวล จิตรัญจวนด้วยใจที่ใฝ่ฝัน เฝ้าคนึงถึงเธอเพ้อรำพัน. แต่ใจหวั่นกลัวเพ้อเก้อคนเดียว
6 มกราคม 2549 17:52 น. - comment id 551618
ยามห่างไกลใจเราเฝ้าครวญหา ทุกทิวาใจเราเฝ้าหมองหม่น ยามจะนอนอ่อนหทัยในกมล คิดถึงคนเคยใกล้จากไกลเรา
6 มกราคม 2549 17:53 น. - comment id 551619
ฉันเฝ้ามองจ้องจันทร์วันสดใส ฉันคลั้งไคล้ดวงดาวสะกาวฟ้า ฉันเฝ้ายืนเหม่อมองท้องนภา ฝากจันทราบอกเขาว่าเรารอ
6 มกราคม 2549 18:00 น. - comment id 551620
คิดถึงวันเธออยู่เคียงคู่ฉัน คิดถึงวันเคยสุขสนุกสนาน คิดถึงวันก่อนเก่าแสนร้าวราน รักที่หวานเป็นขมแสนตรมตรอม
6 มกราคม 2549 18:01 น. - comment id 551622
สี่เดือนที่ห่างเหิน เขาหมางเมินไร้ข่าวคราว เงียบหายไม่ทราบข่าว ฉันปวดร้าวเฝ้ารอคอย
6 มกราคม 2549 18:03 น. - comment id 551623
หรือว่ามีเพื่อนใหม่ เพื่อนถึงได้ห่างห่างหาย หรือ...การงานเพื่อนมากมาย ส่งข่าวบ้างอย่าร้างลา
6 มกราคม 2549 18:11 น. - comment id 551625
ฉันเฝ้ามองจ้องจันทร์วันสดใส ฉันคลั้งไคล้ดวงดาวสะกาวฟ้า ฉันเฝ้ายืนเหม่อมองท้องนภา ฝากจันทราบอกเขาว่าเราคอย นิรนาม ฝากบอกใครใยเล่าจันทร์เจ้าขา เฝ้าถามหาทุกคืนวันจันทร์เศร้าหงอย เฝ้ารอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่คอย บอกเราหน่อยเขาเป็นใคร..ถึงได้คอย
6 มกราคม 2549 18:15 น. - comment id 551626
อยากจะเห็นหัวใจใครสักครั้ง กับความหวังของฉันในวันใหม่ อยากจะรู้ถึงวันฉันสิ้นใจ จะมีใครร้องร่ำเสียน้ำตา นิรนาม วันสิ้นใจแล้วใยเล่าเจ้าจะเห็น อาจแค่เป็นเพียงลองใจใครคนหนึ่ง เสียน้ำตามากมายหมายเพียงดึง เขาคนหนึ่งกลับมาเป็นดั่งเช่นเดิม ดึงเขาได้แค่กายพอใจหรือ ใจไม่ถือเราสำคัญเหมือนมั้นหมาย แม้ตายจากหลายชาติภพดินกลบกาย จงอย่าหมายเขาจะเป็นดั่งเช่นเดิม
6 มกราคม 2549 18:17 น. - comment id 551627
ถึงวันนั้น...ฉันสิ้นใจ...ใครเล่าเห็น ก็คงเป็น...เช่นนิยาย...ขายอักษร ความจริงใจ...จะมีไหม...ไม่แน่นอน อาจเพียงอ้อน...แค่ให้หลง...คารมคน
6 มกราคม 2549 18:20 น. - comment id 551628
ฟ้าสุพรรณเย็นนี้สีคล้ำหม่น คิดถึงคนแดนไกลใจห่วงหา นานแล้วหนอที่ไม่พบสบสายตา อยากรู้ว่าเขาสุขหรือทุกข์เอย จาก...นิรนาม ฟ้าสุพรรณคงไกลไปไม่ถึง แต่จิตตรึงห่วงไห้อาลัยหา จิตฝากจิตใจถึงใจแด่เพื่อนยา กายไม่มา..ส่งจิตตรึงคิดถึงกัน
6 มกราคม 2549 18:23 น. - comment id 551629
ฟ้าสุพรรณนั้นอยู่ไกลไม่ถึงแน่ เพียงชะแง้แลหาคราคิดถึง ส่งจิตเพ้อละเมอไปใครคนหนึ่ง คนที่ซึ่งอยู่แดนไกลเขาไม่แล
7 มกราคม 2549 07:30 น. - comment id 551681
อยากจะเห็นหัวใจใครสักครั้ง กับความหวังของฉันในวันใหม่ อยากจะรู้ถึงวันฉันสิ้นใจ จะมีใครร้องร่ำเสียน้ำตา จาก...นิรนาม วันสิ้นใจแล้วใยเล่าเจ้าจะเห็น อาจแค่เป็นเพียงลองใจใครคนหนึ่ง เสียน้ำตามากมายหมายเพียงดึง เขาคนหนึ่งกลับมาเป็นดั่งเช่นเดิม ดึงเขาได้แค่กายพอใจหรือ ใจไม่ถือเราสำคัญเหมือนมั้นหมาย แม้ตายจากหลายชาติภพดินกลบกาย จงอย่าหมายเขาจะเป็นดั่งเช่นเดิม จาก...พงษ์ ขอขอบคุณ...คำเตือน...เพื่อนมอบให้ เพื่อนนั้นได้...ให้ข้อคิด...เป็นปริศนา จริงซินะ...ได้เพียงกาย...ไร้ใจมา จะมีค่า...หรือไฉน...คงไม่มี.
7 มกราคม 2549 07:33 น. - comment id 551682
ถึงวันนั้น...ฉันสิ้นใจ...ใครเล่าเห็น ก็คงเป็น...เช่นนิยาย...ขายอักษร ความจริงใจ...จะมีไหม...ไม่แน่นอน อาจเพียงอ้อน...แค่ให้หลง...คารมคน .......จาก...นิรนาม อันคารมนั้นมากมาย..ขายอักษร อาจ..คำอ้อน ซ่อนคำจริง..สิ่งไม่เห็น กาลเวลาพิสูจน์ได้..หากใจเย็น ค้นให้เป็นเห็นให้ได้..ใช้เวลา ถึงช้านิดไม่เป็นไร..ไตร่ตรองอยู่ ผิดเป็นครู..โบราณติงอย่านิ่งเฉย ดีกว่าผิดแล้วซ้ำเล่า..อย่างเราเคย ใช่นิ่งเฉย..รอแน่ใจใช้เวลา
7 มกราคม 2549 07:35 น. - comment id 551683
ดึกสงัด..จันทร์ส่องหล้านภาร้าง ทะเล...กว้างนิ่งเงียบหาย..อาลัยหา คืนเปลี่ยวเหงา..เจ้าสนิทในนิทรา ฝากจันทร์มา..คิดถึงด้วย..ช่วยบอกที ทะเลกว้าง..ทะเลใจ ในยามดึก จิตลึกๆแสนหวั่นไหวดั่งใจหาย กระซิบผ่าน..ฝากลมล่อง..ต้องผิวกาย ขอความหมาย อีกสักหน...คนผ่านทาง
7 มกราคม 2549 07:40 น. - comment id 551684
ขอขอบคุณ...คำเตือน...เพื่อนมอบให้ เพื่อนนั้นได้...ให้ข้อคิด...เป็นปริศนา จริงซินะ...ได้เพียงกาย...ไร้ใจมา จะมีค่า...หรือไฉน...คงไม่มี. จาก...นิรนาม. ขอขอบคุณ...ทุกบทกลอน...เพื่อนอ้อนตอบ เราขอขอบ...คุณเพื่อน...เตือนเสมอ ขอบคุณมาก...จากบทกลอน...อ้อนจากเธอ เราอาจเพ้อ...มากไป...ดูไม่งาม จาก...นิรนาม. ขอบคุณเพื่อน...ให้ข้อคิด...มิตรคนนี้ ขอบคุณที่...ชี้ทาง...สว่างให้ ไม่งั้นเรา...คงเศร้า...เหงาหทัย นานแค่ไหน...ก็ไม่รู้.....อดสูจริง
7 มกราคม 2549 07:43 น. - comment id 551685
ฟ้าสุพรรณนั้นอยู่ไกลไม่ถึงแน่ เพียงชะแง้แลหาคราคิดถึง ส่งจิตเพ้อละเมอไปใครคนหนึ่ง คนที่ซึ่งอยู่แดนไกลเขาไม่แล จาก...นิรนาม. อยากให้แลหัวใจอย่างไรเล่า คงไม่เหงาเพื่อนรอบกายรายล้อมอยู่ เพียงแวะผ่านทักทายถามใจดู เพื่อนนี้..อยู่ตรงส่วนไหนของใจเธอ...
19 กรกฎาคม 2549 11:22 น. - comment id 591147
คิดว่าใจเหงาก็เหงานจนแสนสุด เป็นมนุษย์อยู่สุดแดนที่แสนเหงา คิดทบทวนถึงอดีตกรีดเป็นเงา แล้วเก็บเอารอยอดีตสีซีดจาง มาขัดล้างเพิ่มสีสดจนหมดจาน เมื่อความสุขแผ่คลุมหุ้มทั้งร่าง กลิ่นจางจางหอมฟุ้งคุ้งสุขสม คงเปรียบเหมือนดอกไม้ล้อผีเสื้อจนเบื่อดม ขอให้สมดั่งจิตที่คิดเอย......
5 ธันวาคม 2549 10:10 น. - comment id 633716
สวัสดีครับ เข้ามาอ่านงานกลอนครับ
11 ธันวาคม 2549 08:23 น. - comment id 635027
บ้านอยู่สุพรรณหรือครับยินดีรู้จักครับ มีญาติอยู่สุพรรณครับ
26 ธันวาคม 2549 08:20 น. - comment id 639876
คนสุพรรณเหมือนกันครับ สวัสดีครับคุณแก้ว กลางไพร