เนือยหน่ายตอนปลายปี......เหนื่อยฤดีนักดวงแข หมองหม่นไร้คนแล....แรงโรยถอยแกมหงอยหงอ แลซ้ายฤาก็คว้าง......ถ้วนแนวทางเคยถักทอ ไร้ฝันจะสรรค์ต่อ....มิตรเมินหมางเดินต่างสาย เหลียวขวาก็แผกกลุ่ม......คอยจะรุมเอาเจียนตาย เหลียวเห็นแล้วใจหาย..หวิดจะหอนอย่างโหยหวน จึงแรมรอนนิราศ.......ก่อนศกจบขอทบทวน ศกใหม่ใคร่สรวล......ลุศกหลังสิเริงแสน
6 มกราคม 2549 03:00 น. - comment id 551464
สิว่าโลกาเพี้ยน พิรุณเปลี่ยนพายุโหม เผลอเดี๋ยวเป็นดอกโดม เรืองพโยมพนอเพลิน มาอ่านค่ะ แปลกกว่าที่เคยเห็น
6 มกราคม 2549 07:32 น. - comment id 551471
ฉันเหงาฉันเศร้าเหงาหงอย บ่อยบ่อยอย่างนี้กี่หน ฉันเศร้าฉันเหงาชอบกล กี่คนไหนเล่าเข้าใจ ฝืนยิ้มเริงร่าหน้าชื่น ขมขื่นหม่นหมองร้องไห้ อยากยิ้มให้เหมือนใครใคร ก็ได้แค่ฝันนั่นเอง.
6 มกราคม 2549 07:35 น. - comment id 551472
เข้ามาทักทายค่ะ...สวัสดีค่ะคุณก่อพงษ์...สวัสดีค่ะคุณอาภาภัส...ฝากบทกลอนไว้ที่บ้านคุณ ก่อพงษ์ 1 บทค่ะ
6 มกราคม 2549 12:15 น. - comment id 551532
เจ้านกขมิ้นน้อย จะผละคล้อย ณ คอนใด ปีกบางระหว่างไพร ฤ จะไหวก็เพียงหวัง
6 มกราคม 2549 15:55 น. - comment id 551600
แรงใจให้กันวันเหว่ว้า ห่วงหาอาทรเหมือนก่อนเก่า ไม่คุ้นเหมือนคุ้นนานเนา ร่วมเข้าสานฝันจรรโลง ปีใหม่ปีหมาต้องกล้าสู้ แม้อยู่ท่ามกลางช้างเป็นโขลง ดวงจิตไม่คิดจะคดโกง เชื่อมโยงกันไว้ได้พึ่งพา
6 มกราคม 2549 18:53 น. - comment id 551630
สวัสดีครับคุณอาภาภัส แหมไม่ได้ทักทายคุณตั้งนาน ผมยังจำได้ แรกที่ผมเข้ามาในนี้ใหม่ๆ คุณทักทายต้อนรับผมอบอุ่นมากนะครับ หลังๆมานี่คุณไม่ลงงานให้อ่านเลยใช่ไหมครับ สวัสดีครับคุณนิรนาม/แก้วกลางไพร ขอบคุณที่มาทักทายและเขียนงานให้อ่านด้วย อากาศชักจะหนาวเย็นลงหนักกว่าเก่านะครับวันนี้ ผมเพิ่งอาบน้ำอาบท่าเสร็จ ต้องสวมเสื้อหนาวสองตัวครับ สวัสดีครับคุณเพรง.พเยีย ผมเคยอ่านบทที่เกี่ยวกับนกขมิ้นเหลืองอ่อนเหมือนกันครับ ยามแรมรอนไปทางไกลผมก็เข้าใจความรู้สึกแบบนั้นมากขึ้น ขอบคุณครับ สวัสดีครับคุณสุกรวดี ขอบคุณอย่างยิ่งครับผม