คุณลุงที่รักยิ่ง............เขาฝู
ทรายกะทะเล
เป็น พี่ชายของแม่ ที่น่ารัก
เป็นประจักษ์แก่ตา หาที่ไหน
เป็นพี่ชายที่เห็นว่า ดีในใจ
แต่ก็ ไป จากไปแล้ว จากโลกเรา
ก่อนจากไปโทรมา ไหนบอกกล่าว
ไม่อยากให้แม่เราเศร้าและเหงา
ไม่อยากให้ แม่เรา เขา จะเป็นเงา
ไม่อยากเศร้าเพราะต่างก็ มาดี
เป็นลุงนิสัยตลก แอบงกหน่อย
ได้คอยเฝ้า เอาใจ จินดาสี
พอได้ข่าว ลุงไม่สบาย เข้าไอซี
ก็อยากรี่ ไป หา พา ตัวตน
แต่ด้วยไม่อยากอ้าง งาน ตกอยู่มือมาก
ไม่เอ่ยปาก แต่ใจอยากไปสักหน
ว่า ดีขึ้นหรือยัง ยัง กังวล
โอ้สับสน ตัดสินใจ วันนั้นไป
พอจะไป เสียงโทรศัพท์ ดังขึ้นหา
แฟนเรียกมา ของเธอ มีโทร ให้
ป้าบอกว่า เขาฝู จากเราไป
ใจ ตก ใส่ ตาตุ่ม คุมอารมณ์
น้ำตาตกในใจให้ร่ำไห้
ไม่มีน้ำตาจะไหล อีกสักหน
ทำอย่างไร ไปไม่ กลับ ติดตาตน
ไปงานคนมาสวดศพลุงเรา
โอ้วันเผา เฝ้าไปดูก่อนเข้าเผา
เปิดโลง เอา ดูหน้าก่อนจาก เหงา
เขาฝูจ๋า เกือบยี่สิบปี ไม่มีเงา
ให้เห็น เศร้าอยู่หน้า นอน ในโลง
สะอื้นไห้ เก็บในใจไหลน้ำออก
ทำไมบอกว่าจะทานข้าวกัน ทิ้งกันได้
อโหสิ กรรม ไม่อยาก จากกันไป
น้ำตาไหลมือจับขา ลุงของเรา
เนื้อมังสาจะเหลือแต่ขี้เถ้า
โอ้ใจเรา ตกใจ ยืนหยัดขา
ตัวใจสั่น เดียวดาย โอ้แก้วตา
แม้แต่แม่ของข้าฯ ลุงไม่อยากให้รู้ ว่าจากไป.................
นึกทีไร เสียใจทุกที