อย่ารักเพราะสงสาร..เขารู้คงทรมานใจ อย่ารักเพียงคิดว่าลองๆ คบไป... แต่จงเชื่อใจในตัวเขา อย่ารักเพราะเพื่อน..ว่าดี เพราะคนคนนี้อาจไม่ได้รักเรา แต่รักเพราะเธอรักเขา และมั่นใจจะก้าวไปด้วยกัน อย่ารักเพียงคิดว่าพอคบได้... ถ้าเขาไม่ใช่คนที่เธอฝัน อย่ารักเพียงแค่ฆ่าเวลาไปวันๆ เพราะเธอกำลังฆ่าคนๆ นั้น ค่อยๆ ตาย อย่ารักถ้าหัวใจเธอกำลังกล้ำกลืน เพราะเธอไม่อาจฝืนให้รักมีความสุขได้ อย่ารักคนผ่านมาและผ่านไป แต่จงรักคนที่เธอหยุดเขาได้..ด้วยรัก อย่ารักและรีบจะผูกพันธ์... ถ้าคนๆ นั้นเธอเพิ่งรู้จัก อย่าปล่อยใจให้รักใครง่ายๆ นัก จงดูใจกันสักพักก่อนจะเชื่อใจ อย่ารักใครทีเดียวหลายคน... เพราะไม่มีใครทนเป็นรองได้ แต่รักคนที่เธอพร้อมจะให้เขาทั้งหัวใจ และพร้อมจะเคียงข้างกันไป...ชั่วนิรันดร์
1 มกราคม 2549 12:01 น. - comment id 550594
จะไม่รักใครเขาเพราะสงสาร ด้วยรู้ว่าทรมานมันปานไหน แต่จะรักเพราะเขานั้นมีใจ และเชื่อในความรักที่ภักดี ขอบคุณกลอนบทนี้ที่แต่งให้อ่านนะค่ะ ชอบมากเลยค่ะ และขอให้คุณมีความสุขและสมหวังในทุกสิ่งทุกอย่างนะค่ะ
7 มกราคม 2549 21:08 น. - comment id 551759
แต่งกลอนไพเราะจัง
1 มีนาคม 2549 15:59 น. - comment id 563883
ติดตามผลงานมานานนมมากแล้วค่ะ คุณเป็นคนที่ทำให้ฉันคิดว่ากลอนเนี่ยช่างไพเราะเหลือเกิน ขอบคุณสำหรับให้อ่านในวันนี้และต่อๆไปนะค่ะ กลอนเพราะมากๆ