หัวใจที่เดียวดาย

หัวใจที่เดียวดาย
น้ำใจเอ๋ยเลยไปที่ใดเอย
มิเหมือนเคยอ้างว้างหนทางแล้ว
แฝงรันทดหดหู่มิเพริศแพรว
สดชื่นแผ่วเลือนหายสลายไป
หวานที่เคยซาบซ่านหันมาคิด
ที่ใกล้ชิดสนิทไว้ก็เลือนหาย
น้ำใจคนเคยรักพลันกลับกลาย
พลิกผันไปสู่ร้างกลางใจปอง
ยิ่งหัวใจเคยได้จากไกลแล้ว
สิ่งเพริศแพร้วหักเหมาเทสนอง
ดูอ่อนไหวคล้ายลมพัดเนืองนอง
ดั่งละอองลอยฟ้ายากหากัน
เหตุไฉนใยเป็นดุจเช่นนี้
ยากจะมีหนทางสู่สร้างสรรค์
ความคิดอ่านเหลือไว้ให้ผูกพัน
สิ่งเหล่านั้นพลันพบจบแค่เงา
ฝันที่เหลือหลงไว้สร้างใจโศก
ความวิปโยคแฝงลงจึงคงเศร้า
เยื่อใยรักทำลายดูคล้ายเบา
แต่สู่เหงาเร้าหทัยเฝ้าใจลอย
สะท้านทรวงบ่วงรักหักเสียนี่
โอ้ชีวีแสนเศร้าเฝ้าเหงาหงอย
สิ้นทุกสิ่งลงไว้คล้ายหลงคอย
สู้ให้ถอยปล่อยไว้ใจเดียวดาย.
* แก้วประเสริฐ. *

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

แก้วประเสริฐ 26 ธ.ค. 2548 12:57 น. - ID 84600

1231

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/84600 ที่มา: แก้วประเสริฐ

comments powered by Disqus

ทะเลใจ

26 ธันวาคม 2548 14:20 น. - comment id 549291

ไม่เดียวดายซะหน่อย  ...

ก็น้องเอมมานั่งอยู่เป็นเพื่อนแล้วไงคะ

พ่อแก้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

คิดถึงพ่อแก้วค่ะ  ...

พุดไพร

27 ธันวาคม 2548 08:43 น. - comment id 549356


ยามแรกรักฝากน้ำคำระรินร่ำ
ทุกเช้าค่ำพร่ำหวานปานสวรรค์
มาวันนี้ฤดุกลายตามคืนวัน
อย่าโศกศัลย์สักวันนึงเขาก็จักซึ้งถึงคำว่าดายเดียว..แสนเดียวดายคล้ายกับเรา
............

คนเราเมื่อถึงวัยวันหนึ่ง
เขาก็จะหนีสัจจะธรรมนี้ไม่พ้นค่ะ
ความเดียวดายไร้..ใคร..ไร้ใจ..ไร้นำใจ
และเมือ่หันกลับมาก็..สายเกินค่ะ

คุณแก้วคะ
เพลงนี้พุดรักมากค่ะ รักที่สุด
ส่วนมากคนที่รักพุดมักครวญให้ฟังค่ะ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song718.html

ขวัญ เอ๋ย
เคยภิรมย์ชิดชื่น สุขสันต์
หลง เพ้อฝัน
รักมั่น มิทันจะเนิ่น
เธอ เมินหมาง
โอ้ อ้างว้างอารมณ์ ฤดี
เหมือนโนรี
จากคอน หลงรังนอน
ลืม พี่ เหมือนชีวี
เดียวดาย เอกา
โอ้ ดึกเดือนคล้อย
เดือนเจ้าจะลอย จากตา
มอง นภายังเห็นดารา
เรียง ราย

เหลียวหา จนทิวาโฉมเจ้า แล หาย
หรือ รักแล้วแหนงหน่าย
รักเอ๋ย ลืมง่าย
ใย เมินเฉย
โอ้ ใจเอ๋ยใจเลย แรมรอน
ฉันยังจำ ติดตา
ทุกทิวาคืนก่อน
เหลืออาวรณ์ใจเอย ค่ำลง
โอ้ ใจสะท้อน
จะหลับจะนอนพะวง
ลืมไม่ลง
มันเหมือนมีมนต์ ดล ใจ.


ด้วยรักเข้าใจคารวะและอยากปอลบประโลมใจค่ะ ปีใหม่ทานข้าวด้วยกันมั้ยคะอิอิ
พุดมีที่ทานข้าวทอดใจ
ดูสายน้ำเจ้าพระยายามตะวันลับฟ้า
แสนงามริมน้ำ และจะให้คนร้องเพลงนี้กำนัล
รับขวัญคุณแก้วค่ะ..

ด้วยซึ้งใจมานานวันค่ะ

ลักษมณ์

27 ธันวาคม 2548 15:56 น. - comment id 549367
```
 ..


happy new yea
```

sun strom

27 ธันวาคม 2548 02:48 น. - comment id 549385


ลุงแก้วอย่าเหงานะคะ
มัดกมี่แวะมาเยี่ยมค่ะ

แก้วประเสริฐ

27 ธันวาคม 2548 09:50 น. - comment id 549405

  คุณ ทะเลใจ

      คนเราพอมีอายุมากๆเข้า ชีวิตย่อมแปรเปลี่ยน
ไปตามสภาพของสังขารและสิ่งแวดล้อม เคยเที่ยว
เคยสนุกสนาน ค่อยๆช้าลงๆไปเรื่อยๆจนเกือบหยุดนิ่ง
เมื่อถึงวัยอันสมควร ความเงียบเหงา เดียวดายย่อมมาสู่หา
ถึงแม้นว่าสิ่งรอบข้างจะมีแต่สิ่งที่สร้างความบันเทิง
ก็ตาม แต่จิตใจที่สงบคือขาดไฟนั่นแหละจะทำให้
เกิดความเบื่อหน่ายขึ้น ย่อมขลุกอยู่เฉพาะตัวจ๊ะ
เหมือนพ่อนี่แหละสมัยหนุ่มๆท่องเที่ยวมามาก
จนมาบัดนี้เกิดสภาพอยู่ตัว เลยครวญกลอนนี้ขึ้นมา 
ปีใหม่นี้ขอให้ลูกพ่อจงสุขสันต์เกษมศรีปรีดา
ปราศจากอุปสรรคใดๆทั้งปวงนะจ๊ะ รักลูกพ่อเสมอแก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 ธันวาคม 2548 09:54 น. - comment id 549407

  คุณ sun strom

       เมื่อถึงจุดๆหนึ่งชีวิตก็แบบนี้แหละจ้า หาใช่ใครทำให้ไม่
แต่ความเบื่อหน่ายนี่แหละทำเราเอง แม้บางครั้ง
จะมีคำว่าเบื่อๆอยากๆก็ตาม สรุปรวมความแล้วเป็น
เบื่อเสียส่วนมาก ขอบใจมัดมากนะจ๊ะ จะพยายามทำ
ตามคำแนะนำจ้า  ดีใจมากที่มัดมาเสมอๆนะแก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 ธันวาคม 2548 10:31 น. - comment id 549422

  คุณ พุด สาวงามแห่งพงไพร

     เพียงแค่น้ำใจของคุณทำให้ผมซาบซึ้งใจเป็น
อย่างยิ่ง จะหาน้ำใจที่แสนดีงามนี้อีกมิได้แล้วครับ
คิดว่าคงจะมีโอกาสได้ร่วมรัปทานอาหาร
เพลงที่ส่งมาให้ผมนี้เป็นของชรินทร์ นันทนาครร้อง
หรือสุเทพ วงศ์คำแหง หากจำไม่ผิดเป็นของชรินทร์ มากกว่าครับ เพราะผมเคยร้องมา
แต่บัดนี้จำเนื้อร้องไม่ได้แล้ว ผมเก็บเนื้อร้องไว้แล้วครับ ขอบคุณมากครับ
        ขวัญเอ๋ยแม่ยอดงามยามใฝ่ถึง
เฝ้าคำนึงรำพึงถึงซึ่งความหลัง
ซึ่งดึกดื่นคืนนี้พี่ใจพะว้าพะวัง
ดุจมนต์ขลังฝังสู่ไว้ไม่กลับมา
         อนิจจาโฉมฉายมาหายลับ
นับวันกลับคืนมาใจฉันผวา
โอ้หัวใจให้อาวรณ์ตอนลับตา
ที่รักจ๋าให้เวลามาเคล้าเดือน
         คงเหลือไว้ให้อาวรณ์ตอนเปล่าเปลี่ยว
จันทร์ลดเลี้ยวแลลับหายคล้ายถูกเฉือน
เหลือเพียงเสี้ยวแต่เกี่ยวใจยากแชเชือน
เปรียบเสมือนหัวใจพี่ที่คอยนาง.แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 ธันวาคม 2548 20:42 น. - comment id 549491

คุณ ลักษมณ์

           ขอบคุณ สวัสดีปีใหม่ สุขสันต์ด้วยกันนะครับ

                      แก้วประเสริฐ.

ฉางน้อย

27 ธันวาคม 2548 22:31 น. - comment id 549510

.....ป่าวน๊า ฉางน้อยป่าวเดียวดาย ไม่โดดเดี่ยว ไม่อาดูรเลยค่ะ  ฮื่อ จริงๆค่ะ จริงๆนิ

ฮี่ ฮี่ แวะมาหาเรื่องคน เอ จาโดนเตะป่าวค่ะ อิอิอิ

...จะปีใหม่แล้วนะคะ อาคุงลุงแก้วปาเฉิด 

แฮป ปี้ นิว เมีย .... เอ๊ยๆๆ แฮป ปี้ นิว  เยีย ค่ะ .. กิ๊วๆๆ ไปก่องที่จะโดนรองเท้าหน้าห้อง  55555

แก้วประเสริฐ

28 ธันวาคม 2548 09:57 น. - comment id 549562

  คุณ ฉางน้อย

        ใกล้ปีใหม่แล้ว ขอให้ฉางน้อย ลอยฟ้าดั่งภาพฝันในใจของฉางนะเน้อ แก้วประเสริฐ.

แสงไร้เงา

28 ธันวาคม 2548 10:36 น. - comment id 549577

สวัสดีค่ะ ..
   แวะมาอ่านย้อนหลังค่ะ มาช้าหน่อนนะค่ะ
     ไม่ค่อยว่างช่วงนี้ แต่ก(็แว็ปๆมาอ่านค่ะ..

แก้วประเสริฐ

28 ธันวาคม 2548 11:44 น. - comment id 549593

  คุณ แสงไร้เงา

     ครับช่วยนี้ใกล้เทศกาลปีใหม่แล้ว ทุกสิ่งย่อม
ต้องเคลียร์ก่อนสิ้นปี งานย่อมแยะเป็นธรรมดาครับ
เพียงแว๊ปมาเยี่ยมก็แสนจะสุดซึ้งตรึงใจแล้วครับ
ปีใหม่นี้ผมเลยขอ สคส.แด่คุณเลยนะครับ ขอให้
สุขทั้งกายและใจครับ ปราศจากภัยใดๆทั้งผองด้วย
คิดถึงเสมอ ขอบคุณครับแก้วประเสริฐ.

+ comment แสดงความคิดเห็น