เพื่อนจ๋า... ดีใจไหมที่เธอได้เจอฉัน ยังจำวันเริ่มเจอกันได้ไหม วันที่เราทักทายกันจากหัวใจ ฉันจำได้ไม่ลืมเลือนอยากเตือนเธอ เพื่อนจ๋า... หลายหลายปีที่ผ่านมายิ่งกว่าฝัน จากวันนั้นจนวันนี้ดีเสมอ ยิ่งผูกพันกันเกินกว่าฝันละเมอ เมื่อพบเจอขอเก็บไว้ไปเนิ่นนาน เพื่อนจ๋า... อย่าเพิ่งยอม แพ้ภัย ได้ไหมหนอ ขอเพื่อนจง อย่าย่อท้อแม้วันผ่าน จากนี้ไป จงจำไว้ในทุกกาล รักผสาน ความห่วงใย ส่งให้เธอ...
ลอยไปในสายลม 17 ธ.ค. 2548 12:44 น. - ID 84341 
1378
4
0
17 ธันวาคม 2548 14:03 น. - comment id 545222
.. น่ารักจัง... ..
17 ธันวาคม 2548 14:30 น. - comment id 547214
เพื่อนจ๋าเอ๋ยเคยเอ่ยเฉลยจาก วันจำพรากมาเจอเสมอเหมือน จำได้ไหมเคยอ้อนเพื่อสอนเตือน ใยลืมเลือนเตือนยากเมื่อจากเธอ.
แก้วประเสริฐ.
17 ธันวาคม 2548 14:31 น. - comment id 547215
น้ำใส ขอบคุณค่ะ ................... แก้วประเสริฐ กลอนเพราะจังเลยค่ะ ^_^
17 ธันวาคม 2548 16:52 น. - comment id 547274
พี่ก็คิดถึงเพื่อนเหมือนกันค่ะ ตอนนี้มีเราคนเดียวที่ยังไม่มีครอบครัวอ่ะนะ งือ ๆ ๆ ๆ ... เพื่อนบอกว่า ถ้ากลับมาให้มาเลี้ยงลูกให้ฉานด้วยนะเฟ้อ อิ อิ
17 ธันวาคม 2548 17:50 น. - comment id 547286
ชอบน้องหมา
19 ธันวาคม 2548 09:36 น. - comment id 547562
น่ารักจังคับ ^^ ยินดีเปงเพื่อนนะ
19 ธันวาคม 2548 11:01 น. - comment id 547587
เพื่อนเอ๋ย เคยกอดคอกันมา เคยสุขใจและมีน้ำตามาร่วมกัน เนิ่นนาน กลายเป็นความผู้พันธ์ มีเรื่องราวให้เรียนรู้กันตลอดมา เมื่อเวลาหมดลง ถึงเวลา จากกันก็ใจหาย เหลือเกิน หนทางเดินอีกไกล ต้องก้าวไปเผชิญ ...................... อ่าน กลอนนี้แล้วคิดถึงเพื่อนอะ
20 ธันวาคม 2548 13:03 น. - comment id 547923
พี่เอม เจ้าพานทอง กวีปกรณ์ กุหลาบเศร้า ขอบคุณค่ะ ... คิดถึงเพื่อน เมื่อวันต้องจาก ใจจำต้องพราก ขอจากเพียงกาย ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด