หากต้องอยู่อย่างไร้ ตัวตน อยู่กับความสับสน หม่นเศร้า อยู่กับรักมืดมน ว่างเปล่า กับทุกข์ถมรุมเร้า สุดท้อทรมาน หากแม้นงอยู่อย่างสิ้น ดวงฤทัย มีแค่ลมหายใจ เท่านั้น หน้าที่แค่เต้นไหว ในอก ชีวิตคงจะสั้น ยากแท้ยืนยาว หากอยู่กับความปวดร้าว เงียบเหงา ไร้ซึ่งใครบรรเทา ลบล้าง เพียงโดดเดี่ยวกับเงา รันทด โศกสลดทนเคว้งคว้าง ดั่งผู้ปราชัย หากอยู่อย่างไขว่คว้า เพ้อฝัน หวังว่าจะสุขสันต์ เพริศแพร้ว แต่เพราะรักจาบัลย์ เป็นพิษ ถูกฤทธิ์เข้าไปแล้ว ยากแท้เยียวยา
26 พฤศจิกายน 2548 07:40 น. - comment id 541489
หวัดดตอนเช้าเฮีย ... วันนี้มาแบบเหงา ๆ ฤทธิ์ความหนาวหรือเปล่าคะ อิ อิ เอ่ว่าแต่ว่าไปกาญกี่โมงอ่ะ ... ..
26 พฤศจิกายน 2548 07:58 น. - comment id 541505
แวะมาส่งยิ้มหวานๆๆให้ค่ะ..... เที่ยวให้หนุกกกกกกกกกกกกนะ...
26 พฤศจิกายน 2548 11:45 น. - comment id 541538
เจ็บจากรักจะลดลงได้ แค่คิดแต่เพียงว่า เราเขาไม่ได้ทำบุญมาร่วมกันนะคะ ^^
26 พฤศจิกายน 2548 11:49 น. - comment id 541541
เช่นนี้หนอ.... ค ว า ม รั ก . . . สบายดีนะคะ
26 พฤศจิกายน 2548 12:24 น. - comment id 541556
เที่ยวให้สนุกนะคะ
26 พฤศจิกายน 2548 14:16 น. - comment id 541590
หากแม้นมันรันทดขนาดนั้นจะอยู่ทำไม ไปเถอะไปกินขนมกัน อู๊ด ๆ
28 พฤศจิกายน 2548 01:00 น. - comment id 541952
คุณ ทะเลใจ ขอบคุณครับ สนุกแน่นอน คุณ แสงไร้เงา ขอบคุณครับ สำหรับรอยยิ้ม คุณ maimao ความเจ็บปวดอาจลดลงครับ แต่ความรักไม่เคยลดลงหรอกครับ สุดแต่บุญแต่กรรม คุณ ผู้หญิงช่างฝัน มันก็เป็นแบบนั้นแหละครับ...ความรัก สบายดีครับ ขอบคุณครับ คุณ เจลใส ขอบคุณครับ คุณ ร้อยฝัน รักแท้คือแม่ข้า ลองลงมาคือแม่โขงไงเคยได้ยินป่าว
28 พฤศจิกายน 2548 02:42 น. - comment id 541966
หากแม้ใจรักภักดี ตอบทีควรทำไฉน หากแม้ยอมมอบกายใจ ควรได้สิ่งใดจากเธอ