เบ่ง ...หากว่าเธอใหญ่โตโก้คับคอก คงต้องบอกทุกคนจนเห็นหน้า เขาจึงเรียกว่าเบ่ง..เปล่งวาจา สะเทือนฟ้าสะเทือนดิน.จวบสิ้นลม ..แต่สิ่งหนึ่ง...ซึ่งเบ่ง..เปล่งเพื่อโลก ผู้ต้องโศก...เบ่งกำเนิด.ประเสริฐสม แม่เบ่งจน..ร้องกรีด..หวีดระงม เบ่งนี้ไม่โง่งม...สมควรยอ ...เจ้าปลาน้อย..เบ่งคลอด...ตลอดวัน ทำเอาฉันต้องนั่งระวังต่อ จากสิบโมง.โยงจนพลบ..จนจบรอ ลูกปลาขอกำเนิดยี่สิบตัว ...เจ้าปลาเบ่ง..แกว่งกาย.คล้ายว่าเต้น สงสาร.เจ้า..เฝ้าเค้น...ดูมึนหัว มองปลา.เบ่ง..เหมือนแม่...แลมืดมัว เบ่งลูกออก...น่ากลัว..เจียนพิการ.. ...ยี่สิบห้าพฤศจิกาในครานี้ โลกกำเนิด.เด็ก..สตรี..น่าสงสาร ลดรุนแรง..เด็กสตรี.ส่งสัญญาณ พ่ออย่าเบ่ง...คับบ้าน..สะท้านใจ อันเนื่องมาแต่วันนี้ 25 พฤศจิกายน วันลดความรุนแรงสตรีและเด็กเพื่อโลก พอดีลูกปลาผุดโผล่มา แล้วแม่ปลาก็ไล่งับลูกปลาอีก ข้าพเจ้าจึงต้องนั่งจ้องการกำเนิดของลูกปลา เพื่อรีบแยกออกก่อนที่มันจะเป็นอาหารแม่ของมัน จึงควบกลอน ปลาเกิด รวมกับแม่ปลาเบ่ง เหมือนแม่คนเบ่งกำเนิดลูกๆ ขอทุกบ้านช่วยกันลดความรุนแรง ให้บ้านเป็นสถานที่อันอบอุ่นเพื่อสตรีและเด็ก .....รักอันเมตตา.. โดย: tiki [25 พ.ย. 48 18:58] ขอแสดงความเสียใจในเช้านี้ แม่ปลาที่เก็บไว้ไยโดดหาย ออกจากกล่องพักฟื้นไปหนึ่งราย โอ..สุดท้าย..นอนตายนอกกล่องปลา ....ขอให้เจ้าไปสู่สุคติ ชีวีผลิลูกน้อยร้อยคุณค่า บัดนี้แม่..สูญสลาย..วายชีวา เกิดชาติใหม่..นั้นหนา...จงไปดี ขอหนึ่งนาที รำลึกถึงภาพแม่ปลาดิ้นส่ายไปมา ด้วยความเจ็บปวดเป้นต้นเงื่อนบทกลอน ชิ้นที่เห็นอยู่... ขอให้เจ้าไปดี เจ้าได้ทำหน้าที่สุดท้ายอันเหนื่อยหนัก ในวงจรชีวิตสังสารวัฎฎ์นี้อย่าง...อดทน ทิกิ เข้าวันอาทิตย์ ๒๗ พฤศจิการย พ.ศ.๒๕๔๘
26 พฤศจิกายน 2548 18:33 น. - comment id 540131
กลอน เพราะเหมือน เดิม นะคะ ไม่ ว่า จะหาย หน้า หาย ตา ไปนาน แค่ ไหน กลับ ตร งนี้ ก็ อบอุ่น และ ได้ อ่านกลอน เพราะ เหมือน เดิม เยย
25 พฤศจิกายน 2548 19:46 น. - comment id 541372
+++ ++ เห็นด้วยกับพี่ทิกิเป็นอย่างยิ่งเลยค่ะ.. ++ ++
25 พฤศจิกายน 2548 21:06 น. - comment id 541403
อนุโมทนาในจิตที่เป็นกุศล และงานที่สื่อเพื่อสร้างเมตตาธรรมค่ะ
25 พฤศจิกายน 2548 21:08 น. - comment id 541404
พวกตัวเล็กๆที่เพิ่งเกิดมาก็เหมือนเด็กๆ ย่อมต้องการบ้าน ที่อยู่ อาหาร และสิ่งแวดล้อมดีๆ ลูกปลาเกิดมาแม่ก้ไล่งับ ไม่ต้องถามถึงเจ้าพวกตัวใหญ่ในอ่างในบ่อ เด็กๆ สตรี ต้องการความรัก ความอบอ่น ไม่อยากได้บ้านอันรุนแรงเต็มไปด้วยปัญหา ไม่อยากได้พ่อขี้เมา ติดยา เด็กๆกลัวลาน..ไม่กล้าเข้าบ้าน.. คุณน้องน้ำใสค่ะ ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ
25 พฤศจิกายน 2548 21:11 น. - comment id 541405
พี่ดอกแก้วคะ เจอกันตรงเป๊ง โอ๊ย ขออภัยค่ะ ขอบคุณที่แวะมาอ่านกลอนวันนี้ เพิ่งรู้ว่า แม่ปลามีลูกปลาในท้องหลายตัว กว่าจะเกิดได้นี่มันแสนยาก มันต้องแกว่งไปมา หายใจหอบ เบ่ง..มากเลยค่ะ บางทีสงสารมันก็ เอามือไปจับมันแล้วช่วยนวด แหะ แหะ
25 พฤศจิกายน 2548 21:27 น. - comment id 541409
.....เข้ามาอ่านผลงานค่ะ
25 พฤศจิกายน 2548 22:06 น. - comment id 541418
_มันยากเย็นขน่ดนี้เลยหรอคะ_ แวะมาทักทายนะคะ
25 พฤศจิกายน 2548 23:50 น. - comment id 541431
.... ดีน๊า ที่ฉางน้อยไม่ได้เกิดเป็นปลา ฮี่ ฮี่ กลัวว่าจะเบ่งเหมือนปลาไหมหน๊อ ????
26 พฤศจิกายน 2548 00:44 น. - comment id 541447
คุณมาดามมดคะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมนะคะ ไม่พบกันหลายเพลา คุณนือ
26 พฤศจิกายน 2548 00:51 น. - comment id 541448
คุณ เด็กแสบเมืองเหนือคะ ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าปลาจะออกลูกนาน มากอย่างนี่ และไม่เข้าใจพฤติกรรมเขาเหมือนกันว่า ทำไมลูกออกมาแล้วเขาต้องไล่งับกินลูก ก็เลยทำให้ต้องนั่งจ้องเขาออก คอยช้อน ตัวกลมๆวงๆที่ออกมาจากท้องเขา มากองก้นโถ ...ช้อนออกมามันก็คลายตัวออก เป็นยาวๆ... แล้วก็ใส่ไปรวมกับพวกปลาอนุบาลหนึ่ง คือเพิ่งเกิดไม่เกินสองสัปดาห์อยู่สัก ร้อยกว่าตัวได้ ส่วนพวกสักอนุบาบ3 มีสัก สามสิบกว่าตัวอยุ่อีกโถ.. ส่วนพวกคุณป่องทั้งหลายก็แยกๆมาไว้ รวมกันอีกกล่องใหญ่ และพวกโตแล้วก็ไปปล่อยไว้ในอ่างดินเผา ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 เมตร.. ดังนั้น ที่เราไม่เคยรู้ว่า แม่ปลาลำบากมากในการ คลอดลูก...ก็เพิ่งเห็น เห็นแล้วเวทนาสงสาร ว่าโดดเดี่ยวเดียวดายนัก และหากไม่คัดมารวมกลุ่มแต่แรก ก็จะมีฝูงหนุ่มสาวปลาว่ายตามมา ช่วยกันแย่งงับไปเสียอีก ขอบคุณที่แวะค่ะ
26 พฤศจิกายน 2548 00:53 น. - comment id 541449
คุณ ฉางน้อย ตอนนี้เลยรู้ว่าแม่ปลาจะคลอด ก็ตอนเห็นเธอแกว่งตัวถี่ๆเหมือนเต้นทวิสต์ ส่ายไปมานั่นเองค่ะ อิอิ เรื่องเหมือนไม่เหมือน ต้องให้ฉางน้อย.ถ่ายรูปมาให้ดูสินะคะ อุ๊ย
26 พฤศจิกายน 2548 02:28 น. - comment id 541464
ตามมาถึงนี่ 555
26 พฤศจิกายน 2548 02:55 น. - comment id 541468
วงเวียนค่ะ......... แวะมาทักทายค่ะ.....
26 พฤศจิกายน 2548 07:06 น. - comment id 541473
เข้ามาครั้งแรกเลย เอมนั่งเพ่งอยู่ว่าในรูปคืออะไร เพราะคิดว่าเล็กสีแดง ( หรือเปล่า ) คงอยู่บนนิ้วของคุณทิกิ เพ่งแล้วก็ไม่รู้เลยอ่านไปเรื่อย ๆ อ่อ ๆ ๆ ๆ คงเป็นลูกปลานี่เอง .... อืมเห็นคุณทิกิเขียนกลอนเกี่ยวกับปลาไว้เยอะเลย สงกะสัยคุณทิกิต้องเป็นคนชอบเลี้ยงปลาแน่เลยค่ะ ใช่หรือเปล่าน๊า ....
26 พฤศจิกายน 2548 09:15 น. - comment id 541516
ครับเขียนได้ดีครับ แก้วประเสริฐ.
26 พฤศจิกายน 2548 11:55 น. - comment id 541544
^^ So missing my mom... after reading Didn\'t see her about 2 months ago!!!! So much activities and works here... Away from home for long long time...
26 พฤศจิกายน 2548 13:24 น. - comment id 541572
เบ่งแห่งแม่ คือค่ากว่าใด
26 พฤศจิกายน 2548 13:31 น. - comment id 541573
...ตอบ 11 คะ เอิ๊กๆ คุณ เจ้าพานทองอันดับสี่ ตามมาได้เห็นไรดีๆไหมคะ พวกน้องๆที่นี่ เขามีอารมณ์ใสๆสนุกสนานน่าขันกัน ทั้งนั้นแหละค่ะ ..ตอบ 12 คุณ วงเวียน คุณแสงไร้เงา เอใช่คนเดียวกันหรือเปล่าคะ ขอบคุณที่แวะบอกว่าอ่านแล้วนะคะ ยินดีจ๊าดเจ้า..ตอบ13...คุณน้องเอมทะเลใจคะ มีบางรูปวางปากกาบนปากกล่องพลาสติค ใส่อาหารสำหรับเก็บตู้เย็นกับเข้าไมโคร เวฟได้ แต่ต้องคอยดูดีๆ แหะ แหะเดี๋ยว เอาไปเททิ้งละยุ่งเลย แต่เมื่อคืนนำคุณหนูยี่สิบชีวิตลง โถแก้วสำหรับใส่สลัดใบใหญ่ที่รวม พวกอนุบาล 1 นั่นหมดแล้ว อ้าว เช้านี้ แม่ปลาอีกตัว ออกลูกอีกแล้ว เพิ่งเข้ามาเปิดเครื่อง ออกมาสิบสองตัวแล้วค่ะ ..ตอบ 14..คุณแก้วประเสริฐ นะคะ
26 พฤศจิกายน 2548 13:37 น. - comment id 541575
Khun Maimao kha nice to know that you aren\'t drunk and still miss your mom. Good to know that this poem makes you miss her. She is still be proud of you , her good son who works hard..so far..away. Thanks a lot kha
26 พฤศจิกายน 2548 13:38 น. - comment id 541576
555 คุณ นาวาคะ แม่เบ่งต้องเจ๋งกว่าพ่อเบ่งค่ะ ขอบคุณที่แวะเยี่ยมค่ะ
26 พฤศจิกายน 2548 19:57 น. - comment id 541626
ขอขอบคุณ น้องเพราะรัก ที่แวะมาเยี่ยมเยือนไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามนะตะ ตราบใดที่เรายังมีเวลา ก็ยังมาเขียนกลอนให้น้องๆได้อ่าน กันนะคะ
26 พฤศจิกายน 2548 23:23 น. - comment id 541685
เบ่งกันจนแย่น่ะค่ะ สงสัยแม่ปลาคงคงดีใจค่ะที่มีพี่ช่วยเป็นกำลังใจค่ะ(น้องกาต่ายน่ะชักเห็นลูกปลาบ้านพี่แล้วน่ะค่ะว่าม้วนตัวเป็นเลขห้าจิงไม๊ค่ะ...อย๊ากรุ้ อยากรู้ค่ะ) เข้ามาชมหลายครั้งแล้วน่ะค่ะแต่เพิ่งได้รับอนุญาติจากท่านผู้ใหญ่ค่ะ....หนุกลัว.....
26 พฤศจิกายน 2548 23:25 น. - comment id 541686
ดีคะ
27 พฤศจิกายน 2548 00:42 น. - comment id 541700
คุณ น้องกระต่ายนะคะ ขอบคุณที่แวะมาแซวค่ะ เรื่องผุ้ใหญ่กำนันอบตนี่ไม่เอานะคะ พี่ก้กลัวเหมือนกันค่ะ อิอิ
27 พฤศจิกายน 2548 09:36 น. - comment id 541716
ขอแสดงความเสียใจในเช้านี้ แม่ปลาที่เก็บไว้ไยโดดหาย ออกจากกล่องพักฟื้นไปหนึ่งราย โอ..สุดท้าย..นอนตายนอกกล่องปลา ....ขอให้เจ้าไปสู่สุคติ ชีวีผลิลูกน้อยร้อยคุณค่า บัดนี้แม่..สูญสลาย..วายชีวา เกิดชาติใหม่..นั้นหนา...จงไปดี ขอหนึ่งนาที รำลึกถึงภาพแม่ปลาดิ้นส่ายไปมา ด้วยความเจ็บปวดเป้นต้นเงื่อนบทกลอน ชิ้นที่เห็นอยู่... ขอให้เจ้าไปดี ทิกิ เข้าวันอาทิตย์ ๒๗ พฤศจิการย พ.ศ.๒๕๔๘
27 พฤศจิกายน 2548 09:42 น. - comment id 541718
- ขออนุญาตตอบแก้ไขคุณ ไม่เมา ด้วยค่ะ เมื่อวานเบอลไปเขียนคุณ เป็นลูกชาย her son ที่ถูกต้องเปน her daughter ขออภัยค่ะ แหะ แหะ เมื่อวานอ่านเร็ว เขียนตอบเร็วไปหน่อยค่ะ
28 พฤศจิกายน 2548 12:54 น. - comment id 542069
สวัสดีค่ะ พี่ทิกิ แวะมาส่งความคิดถึงค่ะ อ่านบทกลอนแล้วทำให้ได้เห็นแนวคิดหลายอย่าง ๆ นะคะ...
30 พฤศจิกายน 2548 12:50 น. - comment id 542838
แมงกุ๊ดจี่ค่ะ เวลาเราเขียนเรื่องแบบนี้ เรารู้สึกเจ็บปวดในหัวใจ แบบไร้เรี่ยวแรงจะตอบค่ะ ทิกิ