๐ดึกปลอบเมื่อดาวลางอันร้างเดือน ใจเลื่อนเคลื่อนเหงาเข้าเงาหม่น ราตรีนี้คล้ายทุรายและทุรน พะว้าพะวงวนจนวุ่นภวังค์ฝัน ๐อารมณ์หวั่นรายเรียงขึ้นเคียงหมอน ข่มตานอนย้อนคะนึงถึงบุหลัน ค่ำคืนหนึ่งซึ้งซ่านม่านแสงจันทร์ แล้วลับพลันเลือนลายกับสายสุรีย์ ๐อาวรณ์เป็นนิตย์ให้คิดถึง ห่วงหาจึงเรียกร่ำพร่ำรัศมี ใช่ห่มผ้าหนาวจักหายคลายฤดี ก็หนาวใจทวีท้นจนล้นทรวง ๐อ่อนไหวกับสายหมอกที่หยอกหญ้า ตื้นเต็มกับอุราที่หนักหน่วง ยากแท้แค่คำน้อยถ้อยแทนดวง หนอเมื่อใดจักทวงถามซึ่งความในฯ
มาลียา 14 พ.ย. 2548 06:41 น. - ID 83386 
1186
5
0
14 พฤศจิกายน 2548 08:17 น. - comment id 537199
หน้าส่วนตัว
ถ่ายทอดเป็นอัษราได้สวยงามมาก
ยอมเยี่ยมมากครับ
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
14 พฤศจิกายน 2548 11:03 น. - comment id 537244
15 พฤศจิกายน 2548 14:20 น. - comment id 537633
ภาษาสวย อารมณ์....อาวรณ์....อ่อนไหว... ชื่นชมจ้ะ
15 พฤศจิกายน 2548 15:42 น. - comment id 537661
อารมณ์หวั่นไหวใจระส่ำ อาวรณ์ลำนำกับความหลัง อ่อนไหวหมายร้อยถ้อยให้ฟัง ต้องชั่งใจทนบนห้ามใจ สวัสดีค่ะมาลียา...ขอบคุณมากนะคะที่แวะไปทักทาย
16 พฤศจิกายน 2548 03:57 น. - comment id 537890
งานงาม ความหวาน คับ มาลียา
16 พฤศจิกายน 2548 09:54 น. - comment id 537945
คลี่ใจห่มดอกหญ้า ............. ยามหนาว แสงอุ่นจันทร์เพ็ญพราว ....... พลอดพ้อง ความในซ่อนเรื่องราว .......... เรียมใฝ่ ฝันเอย ปองเปลี่ยนกันกับน้อง ......... แนบไว้ในใจ สุขสดชื่นคืนเพ็ญลอยกระทงนะครับน้องมาลียา
13 ธันวาคม 2548 09:40 น. - comment id 545775
ถ่ายทอดภาษาได้ซึ้งใจคนอ่านจริงๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
