เธอกล่าวหาว่าฉันมันเด็กดื้อ ทั้งไม้มือไม่อยู่สุขลุกร้อนรี่ ทั้งทำตัวชอบงอนอ้อนทุกที ทำตัวดียามทำผิดคิดเอาใจ พอทำดุน้ำตาคลอขออย่าโกรธ จะลงโทษทำตาวอนให้อ่อนไหว ยื่นมือจับแนบกระชับนับเรื่อยไป พิงซบไหล่บอกไม่ดื้ออย่าถือความ ทั้งหอมแก้วมาออเซาะฉอเลาะบ้าง ทั้งจัดวางของเอาใจให้แบกหาม พอหายดีหยุดโกรธเราเฝ้าติดตาม ไม่เอาความก็เริ่มใหม่ให้วุ่นวาย มาทั้งก่อมาทั้งกวนรวนเหย้าแหย่ ทำตัวแน่ต้องเอาใจไม่ห่างหาย ชอบหาเรื่องให้ปวดหัวกลัว(เธอ)สบาย เลยแกล้งร้ายให้เธอรักพักข้างใจ ก็ ฉั น แ ค่ เ อ า แ ต่ ใ จ ใ ช่ ไ ห ม เ ล่ า ม า ปั ด เ ป่ า ค ว า ม เ ห ง า แ ล ะ เ ศ ร้ า ใ ห้ ย อ ม ห น่ อ ย น ะ ท น สั ก ห น่ อ ย พ ล อ ย ต า ม ใ จ สิ่ ง ที่ ไ ด้ จ า ก ใ จ ฉั น คื อ มั่ น ค ง .... ต ล อ ด ก า ล + + + + + + + + + + + + + + + + + + ปล : ไม่ได้อินเลิฟ แต่ว่าฟังเพลงของพี่ปานมาเมื่อคืน ก็เลยจับ ๆ เขียนเมื่อตอนพักเที่ยง .. หุ หุ หุ .... มาทั้งทีอารมย์อยากบอกใคร ..
9 พฤศจิกายน 2548 19:31 น. - comment id 528568
กลอนน่ารักจ้า
9 พฤศจิกายน 2548 19:54 น. - comment id 528811
จะทำยังไงกับตัวเอง ที่ชอบทำอวดเก่งอยู่เสมอ ชอบนึกว่าตัวเองเลิศเลอ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเธอไม่พอใจ แล้วยังนิสัยขี้ใจน้อย ต้องให้เธอคอยง้อคอยชิดใกล้ รู้นะว่าบางทีเธอก็รำคาญจะตายไป แต่ทำแล้วสบายใจ ที่ได้อยู่ใกล้ใกล้ ตัวเธอ มู๋เอม...บ่นไรหว๋า คริๆๆ งอนกันไปงอนกันมาก็ดีนะ ความรักจะไม่ได้จืดชืด ฮิๆๆ +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
12 พฤศจิกายน 2548 14:35 น. - comment id 528991
....ก็แค่เอา แต่ใจ ใครจะถือ ใจใสซื่อ ใครฤา ถือโทษได้ ก็แกล้งทำ แกล้งอำ ให้ช้ำใจ ไม่ตั้งใจ ให้เป็น เช่นเห็นกัน.. \"แวะมาทักทายครับ\"
12 พฤศจิกายน 2548 15:08 น. - comment id 528999
สวัสดีค่ะพี่ริว ... สบายดีหรือเปล่าคะ . วันนี้งานเอมเสร็จไวคงได้กลับไปดู แดจังกึม .. โห๊เอมล่ะติดค่ะ .. สนุกดี นานแล้วที่ไม่ได้ดูละครที่ไม่ใช่ช่อง UBC พอกลับมาดูที ติดอยู่สองเรื่อง เรื่อง บาปรัก ทะเลฝัน ( แต่กลับไปดูไม่ค่อยทันอ่ะเลยดูบ้างไม่ได้ดูบ้าง) กับแดจังกึม ( ถ้าไม่ติดงานจริง ๆ เอมจะได้ดูเหมือนกัน ) เหมือนกับว่าได้ผ่อนคลายด้วย .. อื่มพี่ริวเห็นบอกว่าเพิ่งเปลี่ยนที่ทำงานใหม่เมื่อไม่นานเป็นยังไงบ้างคะ ปรับตัวได้หรือยัง เป็นห่วงนะคะพี่ริว .. ดีใจค่ะที่พี่ริวแวะมาทักทายบ้าง .... เพราะอย่างน้อย ๆ เอมก็จะได้รู้ว่าพี่ริวยังคงแวะเวียนมาทักทาย ไม่หายไปเลย ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ สู้ ๆ ๆ ๆ ชีวิตนี้ต้องสู้ ( พูดปลอบใจตัวเองไปด้วยอีกทาง ) ..
10 พฤศจิกายน 2548 16:39 น. - comment id 530041
ฮันแน่ ๆ .. ตอนเด็ก ๆ พี่ฤกษ์ก็คงอัธยาศัยดีแน่ ๆ เลยค่ะ เลยติดมาถึงตอนนี้ด้วย อิ อิ ... เอ่ หากพี่ฤกษ์สมาธิสั้น แบบเอมเรียกว่าอะไรคะ ... ขอบคุณที่แวะมาทักทาย คิดถึงมากมายเลยรู้ไหม ก็พี่ชายหายหน้าไป น้องยังห่วงใยพี่เหมือนเดิม แสงไร้เงา ขอเม้าท์อีกรอบค่ะ ... หุ หุ หุ พอดีเมื่อตอนเที่ยงโดนสายตาใครบางคนสะกิดให้ทำงานอ่ะนะ เลยบ่ได้คุยด้วย ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาแซว มาบ่อย ๆ นะคะ ทะเลใจจะได้ไม่เหงา ( เพราะตอนนี้คนตามใจเค้ากะลังอินเลิฟ น้องนุ่งเลยไม่มาตามใจอ่ะนะ งือ ๆ ๆ ) ทะเลเศร้า
10 พฤศจิกายน 2548 13:54 น. - comment id 531043
สมาธิสั้น เหมือนเราเป็นตอนเด็ก ๆ ผู้ใหญ่เขาชอบว่า ซนเหมือนลิง อยู่ไม่สุขเลย ก็เลยติดมาจนโต มือไวใจเร็ว ปากว่ามือถึง อุ๊ย..ไม่ช่าย
9 พฤศจิกายน 2548 15:02 น. - comment id 531402
หึหึ แก๊กเดียวกันเรยคับ ฟังเพลงไม่เป็นสุขเรยคับ อารมณ์กลอนมานชอบมาแทรกอะคับ อิอิอิ
9 พฤศจิกายน 2548 15:15 น. - comment id 531403
ดีครับป๋มชอบถึงแม้ว่าอารมณ์จาไปไม่ถึงบทกลอนแต่จาพยายามก๊าบ
9 พฤศจิกายน 2548 15:23 น. - comment id 531404
สวัสดีค่ะ น้องเอม รู้ป่าวล่ะ ว่าคิดถึง.. จับตีก้นสักทีดีมั้ย ? คนเอาแต่ใจ.. รักษาสุขภาพนะจ๊ะ
9 พฤศจิกายน 2548 17:13 น. - comment id 531471
เป็นกลอนที่น่ารักมากๆเลยค่ะ
9 พฤศจิกายน 2548 17:20 น. - comment id 531478
ใสๆ ขาวหมวยจริงๆ ..รูปนะ..
9 พฤศจิกายน 2548 18:27 น. - comment id 531488
มาเยี่ยมงานน้องทะเลใจ... พร้อมความคิดถึงและคำขอบคุณ.. ขอบคุณมิตรภาพค่ะ.. ยังรักอยู่นะ... เด็กดื้อ..
9 พฤศจิกายน 2548 18:40 น. - comment id 531495
ลัดฟ้ามาทักทายทะเลใจ หวังว่าทะเลผืนนี้คงสงบดีนะขอรับ
9 พฤศจิกายน 2548 22:33 น. - comment id 531583
ลูกรัก...การเขียนอะไรก็ตามไม่ว่าจะเป็นอะไรทั้งสิ้น ส่วนหนึ่งย่อมเกิดจากเราเป็นสาเหตุจ๊ะ เพราะเป็นแรงจูงใจในภาพที่เรากำหนดไว้จ๊ะ เช่นพ่อเองเคยผ่านชีวิตเศร้า รัก และเหงา การเขียนของพ่อมักจะเป็นแบบเรียบๆง่ายๆแฝงไว้ด้วย อารมณ์ตนเองเสมอไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม พ่อถึงว่าการเขียนย่อมเกิดจากสภาพจิตเราเป็นส่วนหนึ่งจ้า พ่อรักและคิดถึงลูกพ่อเสมอ ขอให้ลูกพ่อจงมีแต่ความเจริญรุ่งเรืองจ้า แต่ก็ควรระงับอารมณ์วัยรุ่นไว้บ้าง บางครั้งเราอาจจะวู่วามไปหากคิดได้ก็ยังดี สิ่งในโลกเรานี้ทั้งสิ้นเกือบจะเกิดจากมายาทั้งนั้น ระวังไว้ด้วยนะลูกรัก แก้วประเสริฐ.
10 พฤศจิกายน 2548 07:03 น. - comment id 531612
แวะมาทักทาย คนเอาแต่ใจค่ะ แวะมาแซวเล่นค่ะ
10 พฤศจิกายน 2548 22:26 น. - comment id 532343
อย่างนี้ต้องตีก้น
11 พฤศจิกายน 2548 07:28 น. - comment id 532380
หวัดดียามเช้าจ้าเจ้เบญ ... อ่ะโห๊เจ้ ... งือ งือ ทะเลใจ ใครใครก็ได้ไม่รัก อิ อิ ( เจ้าของจะมาทวงค่าลิขสิทธิ์เปล่าหว่า ) ซะงั้นอ่ะ เอาล่ะน่า ไงซะสักวันเจ้ก็อดคิดถึงมู๋เอมไม่ได้หรอก ( เข้าข้างตัวเองไว้ก่อนล่ะงานนี้ อิ อิ ) เพราะว่ามู๋เอมก็คิดถึง ไม่แน่นะอาจจะชวนไปเที่ยวใต้ก็ได้ ... แต่ว่าเจ้เบญจะว่างไปกะเอมเปล่าหว่า ... พี่รุ่ง .. ดีแล้วค่ะ จะได้ไม่มีใครระอาเหมือนคนแถวนี้บ่น ๆ ว่าเอาแต่ใจแต่ก็ตามใจทุกที มีพี่ชายก็อื่มนะ เหมือนจะไม่ตามใจแต่สุดท้ายก็ไม่พ้น จนทำให้น้องได้ใจ หุ หุ หุ ... เอมรู้ว่าเป็นนิสัยที่ไม่ดี แต่ก็นะ แก้ไขได้แต่ต้องใช้เวลาเยอะหน่อย เพราะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กจนจะกลับไปเป็นเด็กอีกรอบแล้วอ่ะค่ะ ส่วนรักใครชอบใครชังใครเอมก็รู้อยู่แก่ใจ แต่ว่ากลับบางครั้งและบางคน ที่คุยด้วยมีเรื่องมารยาทและเรื่องส่วนตัวบางเรื่องเข้ามาเกี่ยวข้องโดยหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก็คนนะพี่นะ .. แตกต่างกันไป ตั้งแต่รูปลักษณ์ภายนอกยันภายใน ... ความแตกต่างระหว่างเรา มันอาจจะสร้างความสมดุลให้แก่กันและกันก็ได้นะเอมว่า ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ... ยังไงซะน้องสาวคนนี้ก็เป็นห่วงพี่สาวคนนี้ของเอมเสมอ พี่อ้อยจ๋า ... จะตีก้นได้ลงคอหรอคะ .. เอียงแก้มให้หอมแทนได้อ่ะเปล่าอ่ะ แบบว่าผลัดกันหอมไง ดีไหมคะ คิดถึงพี่อ้อยนะเจ้าคะ วันที่เอมโทรหาพี่อ้อยอ่ะ ... เอมไล่โทรไปตั้งแต่พี่อ้อย แม่จิ๋ง พี่ปราย พี่หนุ่ย พี่เบญ พี่หน่อง พี่ต่อ พี่ตูน พี่จิ๊ก พี่ตะวัน พ่อที่บ้านและเพื่อนสมัยเรียนอีกบางคน เพราะว่า เอมไม่รับสายและไม่ได้คุยกับคนอื่น ๆ มาสองสามวัน มันก็เลย เออโทรไปหาสักกะหน่อยแล้วกัน คิดถึง .. แต่ช่วงนี้มรสุมบางอย่างมันทำให้อารมณ์เอมขึ้น ๆ ลง ๆ ไม่อยู่กับที่เท่าไหร่ เลยไม่กล้าโทรไปคุยกับใคร เดี๋ยวงอนพี่ ๆ แบบไม่รู้สาเหตุ ( พี่หนุ่ยเจอบ่อย หุ หุ หุ ) ไปแล้วค่ะ หิวข้าวอ่ะ ... คิดถึงพี่อ้อยนะเจ้าคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะ พักนี้อากาศเย็นอย่าลืมห่มผ้าก่อนนอน ดื่มน้ำอุ่นเยอะ ๆ จะได้ไม่เป็นหวัดเหมือนเอมนะเจ้าคะ
12 พฤศจิกายน 2548 06:58 น. - comment id 532765
น้องแวว ช่ายเนอะแววเนอะ นิดเดียวเองอ่ะ อิอิ คิดถึงนะน้องแวว ...
10 พฤศจิกายน 2548 19:31 น. - comment id 532840
ตั้งใจเอาไว้ว่า .. ว่างเมื่อไหร่จะโทรหาเอมนะ .. แต่ทอสับพี่ .. ช่วงนี้มันต๊อง ๆ อ่ะ .. ไม่รู้เป็นไร .. โทรออกได้แต่เบอร์หนุ่ม ๆ ง่ะ .. เอิ๊ก ๆๆๆๆ ............................. แวะมาป่วนเจ้ามู๋เอม ..
10 พฤศจิกายน 2548 19:56 น. - comment id 532850
ก็แค่ไม่นิยมเอาแต่ใจนัก ชอบแน่นหนักคิดเยอะเลอะเหตุผล เงื่อนไขมีมากมายกฎเกณฑ์กล ใคร่ครวญจนใครเอือมเบื่อระอา แม้รู้สึกเก็บลึกจนแอบซ่อน ไม่ยอมใจไหวอ่อนกับคุณค่า ประมวลเรื่องปัจจุบันวันผ่านมา ยามอ่อนล้าแอบพักอยู่ลำพัง จัดการความรู้สึกนึกคนเดียว ยอมโดดเดี่ยวมากกว่าเกี่ยวความหวัง อาจหงุดหงิดนิดหน่อยค่อยประทัง ปัญหาประดังเข้ามา ... ตั้งตาดู ฉันจึงคล้าย .. นารีไร้ใจ ไร้รู้สึก อารมณ์ลึกใหญ่กว้างอย่างสุดกู่ จะเจ็บปวดแอบเจ็บไม่พรั่งพรู ถ้าจะรู้เพียงใจเบื้องในตน หากฉันเฉยเย็นชากว่ารู้คิด ขอเธออย่าระอิดจนสับสน ด้วยเกราะแกร่งกำแพงกั้นอันกังวล ฉันสร้างกลขึ้นมาเพื่อป้องกัน จึงไม่นิยมเอาแต่ใจตัวเองนัก ถ้าชังรักรู้แก่ใจไม่ไหวหวั่น อยากเก็บตนเพียงใจในทุกวัน ขอเพียงฝันสิ่งใดใดในใจตน มาตอบค่ะ ... พี่รุ่งไม่ได้เศร้าอะไรเลยค่ะ น้องเอม ไม่ได้รู้สึกเหงา ไม่ได้รู้สึกเศร้า เพียงแต่อารมณ์ของพี่เป็นอารมณ์ที่ดิ่งอยู่กับตัวเองค่อนข้างมาก พูดคุยกับตัวเองค่อนข้างเยอะ ค่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วง ... ดูแลตัวเองนะคะ : )
11 พฤศจิกายน 2548 11:51 น. - comment id 532923
จะดื้อจะซนเช่นไรไม่ว่า ของเพียงเจ้าแก้วตารู้ไว้ รักนะตัวเองบวกห่วงใย ถึงแม้จะเอาแต่ใจแต่ก็...น่ารักดี คิดถึงนะทะเลใจ
11 พฤศจิกายน 2548 12:51 น. - comment id 532949
พี่แก้วนิดาจ๋า สิ่งที่อยากเป็นในโลกความจริง แต่ต้องทิ้งความตั้งใจเหล่านั้นไว้ เพราะสถานะสังคมนำชักไป ให้เป็นคนเอาแต่ใจไม่ได้สักที ต้องปันหน้าทำงานเป็นผู้ใหญ่ ทั้งที่เหนื่อยหัวใจมากมายเลยตอนนี้ ขอบ้านสักหลังที่อยากทำในสิ่งที่มี ความสุขและรู้สึกดีที่ได้อยู่กับมัน และในความเป็นจริงอาจมีบ้าง ที่ละวางมาดต้องจริงจังนั้น ก็มีแต่บุคคลที่ให้ความสำคัญ ถึงจะกล้าเอาแต่ใจทุกวันไม่เปลี่ยนแปลง + + + + + + + .. โลกในนี้ทำให้หนูรู้สึกดีเมื่อได้ทำอะไรตามใจตัวเองบ้าง .. ไม่ต้องคอยใส่หน้ากากในสิ่งที่หนูไม่อยากเป็น ... เรื่องเอาแต่ใจก็จะมีแค่คนที่สนิทเท่านั้นที่จะแสดงออก และที่ทำงานก็มีบางคนเช่นกันที่จะจับได้ว่า เอมหน่ะดื้อ และซนเป็นที่สุด ๆ หุ หุ หุ ... โลกความจริงก็มีความสุขดีค่ะ เพียงแต่ว่าบางครั้ง สถานะที่เป็นอยู่ไม่เอื้ออำนวยให้เราทำอะไรได้ตามใจตัวสักเท่าไหร่ เลยขออาศัยโลกใบนี้ ปั่นป่วน ( หัวใจ ) คนอื่นด้วยความซน ซะเลย คงไม่ว่ากันนะคะพี่แก้วนิดา .. คิดถึงพี่สาวคนดีเสมอนะจ๊ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
11 พฤศจิกายน 2548 13:26 น. - comment id 532966
อ่านะ เอาแต่ใจนิดหน่อยเองเนอะ ^_^
9 พฤศจิกายน 2548 22:01 น. - comment id 534126
.....ฮี่ ฮี่ คุณทะเลใจ แต่งกลอนเหมือนชีวิตฉางน้อยเลยค่ะ อิอิ บางครั้ง งอน น้อยใจ แต่ข้างในใจดีน๊าจะบอกให้ 555
10 พฤศจิกายน 2548 13:01 น. - comment id 534283
พี่ปักษาวายุ ( โมเมเรียกพี่เลยแล้วกันเนอะ ) อารมณ์กลอนอ่ะค่ะไม่มาแทรกเฉย ๆ ทำให้อยากแต่งกลอนด้วยแหล่ะนะ แต่กว่ากลอนนี้จะออกมาก็เกือบเข้างานแหน่ะ เพราะว่ามันแทรกครึ่ง ๆ กลาง ๆ เดี๋ยวอินเดี๋ยวไม่อิน .. โอ่ยเหนื่อยค่ะเมื่อวาน แต่พอออกมาแล้วก็ยิ้มเพราะว่า ... นิสัยแบบนี้มันคุ้น ๆ เหมือนเคยเห็นแว๊ป ๆ ว่าใครเค้าทำอยู่อ่ะน๊า อิ อิ ... คุณไร้วรยุทธ ... เอ้าน่า สักวันหรือสักเวลาล่ะค่ะก็เข้าถึงเอง อย่างเอมเองก็ฟังเพลงบางทีก็อินเข้าไปเหมือนตัวเองรู้สึก ถ้าหากวันไหนฟังเพลงรัก ใจก็จะเบิกบานเป็นพิเศษ แต่ถ้าวันไหนฟังเพลงเศร้า มันก็จะพาเหงาเชียวค่ะ ช่วงนี้เอมรู้สึกตัวเลยว่าติดเพลง คนเจ้าน้ำตา มาก ๆ ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย พี่มะกรูดจ๋า .... เปลี่ยนจากจับตีก้นเป็นใช้จมูกชนที่แก้มได้เปล่าคะ แบบว่าอยากหอมแก้มคืนอ่ะค่ะ เอมก็คิดถึงพี่มะกรูดเช่นกันค่ะ ที่เอมหายหน้าไป ด้วยสาเหตุที่ว่า เอมคิดไม่ออกว่าจะเขียนอะไรแต่ตอนนี้ก็มีเรื่องในใจแล้ว 2 เรื่อง แต่ก็จะค่อย ๆ แต่งไปเรื่อย ๆ อ่ะจ๊ะ แต่ว่าเอมก็ไม่ได้หายหน้าไปเลยซะทีเดียวนะคะ ก็แวะไปทักทายและแอบหอมแก้มพี่มะกรูดบ่อย ๆ อ่ะ พี่มะกรูดเจ้าคะ คิดถึงมาก ๆ ๆๆ ๆ เช่นกันจ๊ะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมาก ๆ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ด้วยรักและคิดถึงอย่างแรง ... โซดาซ่าซ่า กั๊บป๋ม ... ขอบคุณกับคำชมเจ้าค่ะ แต่เอมว่านะ ... คนชมท่าทางจะน่ารักกว่าคนถูกชมซะอีกน๊า คุณ dark คร๊าบบบบ .... โธ่ ! นึกว่าชมเอมซะอีกอ่ะ อิ อิ ... ( คนไรไม่รู้ชักจะเข้าข้างตัวเองไปใหญ่ ๆ ) ขอบคุณจ้าที่แวะมาทักทายกั๊บป๋ม ... อ่อ ฝากความคิดถึงพี่สาวคนดีของเอมด้วยนะคะ รักษาสุขภาพด้วยเน้อทั้งคุณ dark และ พี่มีน้องสาวสวย พี่เหมียวเจ้าขา ... แวะมาเยี่ยมเฉย ๆ ไม่ได้นะคะ ... ต้องขอหอมแก้มก่อนแล้วถึงจะให้กลับอ่ะ แบบว่าคิดถึงเช่นกัน และขอบคุณกับมิตรภาพที่แสนงามเจ้าค่ะ .... ยังรักอยู่นะ....เด็กดื้อ ...... รักเช่นกันค่ะพี่สาวแสนสวย ทานทองคำกั๊บป๋ม ทะเลผืนนี้สงบและมีความสุขมากค่ะ ... และหวังว่าคุณทานทองคำจะแวะมารับ ที่สวนของทะเลใจบ่อยนะคะ ด้วยรอย ของทะเลแห่งหัวใจ ... เจ้าค่ะ พี่แนนกั๊บ ... คนแวะมาชมก็น่ารักเช่นกันจ้า ... พี่เมกปู้ชายอารมณ์ดีมีน้องขี้งอนชื่อเอมเจ้าขา ... มานก็ต้องมีบ้างแหล่ะเนอะ ม่ายง้ายชีวิตก็จืดชืดพอดี จิงไม๊คะ ... แต่เอมว่าน๊า .... ถ้าจะให้ดี .. พี่เมกต้องซื้อหนมให้เอมกินบ่อย ๆ จะได้ไม่มีเวลาไปงอนใครอ่ะ ดีไม๊เจ้าคะพี่เมก ... เห็นเมกกะทีไรใจแป่วแป่ว พี่มาแล้วกลัวขนมจะหล่นหาย ห้ามแย่งนะทะเลหวงจะมากมาย หากอยากได้ต้องยิ้มก่อนให้กินฟรี อิ อิ แซวเล่นค่ะ ทะเลใจปู้ยิ๋งอารมณ์ดีขี้งอนด้วย คุณฉางน้อยคะ ... แห่ะ แห่ะ จริง จริง แล้วเอามาจากส่วนหนึ่งของนิสัยที่ใช้อยู่กับคนที่เรารักอ่ะค่ะ ไม่ว่าจะเป็น พี่ เป็นเพื่อนที่สนิท โดนกันหมดทุกคนอ่ะนะ หุ หุ หุ แต่อย่างว่าแหล่ะค่ะ ถ้าหากไม่งอน น้อยใจ บ้างก็ไม่ใช่ผู้หญิง ( ส่วนใหญ่ ) แต่ยังไง๊ยังไง ลึก ๆ ในใจก็อยากเอาใจเหมือนกันแหล่ะเนอะ ว่าไม๊ .. ขอบคุณจ้าที่แวะมาทักทาย พ่อแก้วที่เคารพ ... กลอนแต่ละกลอนที่สื่อออกมาหนูก็เชื่อว่ามาจากความรู้สึกหรือนึกคิดของคนเรากันบ้าง ไม่มากก็น้อยแล้วแต่สถานะการณ์และสภาพจิตใจที่แตกต่างกันไป และบางครั้งก็ยอมรับว่าใจร้อนทำอะไรไม่คิดบ้างตามประสามีแต่คนตามใจและเอาใจตลอด พอขัดใจก็นั้นแหล่ะค่ะใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล แต่บางสิ่งหนูทำไปแล้วเมื่อรู้ว่าผิด คำขอโทษ จะมีให้กลับเรื่องที่ควรขอโทษ แต่หนูอยากให้พ่อเชื่อหนูอย่างนึงว่า ลูกพ่อจะไม่ทำให้ใครเดือดร้อนหรือไประรานใครก่อน โลกนี้ดั่งมายาอย่างพ่อกล่าว ตอนนี้ใจเย็นขึ้นมาบ้างที่จะทำอะไรให้รอบครอบค่ะ ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะและขอให้พรที่พ่อให้ลูก กลับไปหาพ่อไปทวีคูณ ขอให้พ่อแก้วมีสุขภาพที่แข็งแรง มีความสุขและอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกไปตราบนานเท่านาน รักและเคารพพ่อแก้วเป็นที่สุด ปล : คุยกับแม่บ้างแล้วกับเรื่องเอาแต่ใจรับปากไปว่าจะลด ๆลงบ้างพร้อมกับทิฐิเจ้าค่ะ แสงไร้เงา ... ขอบคุณมากจ้าแต่เวลาหมดแล้วไปก่อนนะคะ
14 พฤศจิกายน 2548 18:28 น. - comment id 537381
..งานก็ดีขึ้นครับ แต่งาน Design มันใช้ความคิดเยอะ ช่วงนี้มีโปรเจ็คใหญ่ คิดไม่ออกก็เครียดบ้าง เลยห่างหายไปไม่ค่อยได้แวะเข้ามา..จะอย่างไร เจอหรือไม่ ไม่สำคัญครับ สำคัญที่ใจ..
17 พฤศจิกายน 2548 16:27 น. - comment id 538369
เอมจ๋า... เจลไม่ได้กลับสระบุรีเลย ได้ข่าวว่าดอกทานตะวันบานแล้ว อยากไปมากๆแต่ไม่อยากเข้าบ้านเลย อิจฉาจังเอมได้กลับบ้านด้วย แงๆ เจลขอบใจนะที่เอมให้กำลังใจเจล ตอนแรกก็คิดว่าตัวเองจะเข้มแข็งไม่ฟังคำใคร แต่เจลก็หวั่นไหวแล้วคิดว่าจะห่างๆจากเวบไป แต่เจลก็กลับมาสู้กับความจริง เจลคิดว่าคนที่เที่ยวว่าคนอื่นเนี่ยคงโรคจิตอ่ะ เอมว่ามั้ยจ๊ะ คิดถึงจ้า
18 พฤศจิกายน 2548 13:00 น. - comment id 538614
พี่ริว .. งาน Design นอกจากใช้ความคิดแล้วต้องใช้สมาธิด้วยค่ะ อันนี้เข้าใจเพราะว่าแผนกเอมก็ทำงานเกี่ยวข้องกับการ Design บางส่วนเหมือนกัน พี่ ๆ แต่ละคนก็ค่อนข้างจะเครียด แต่พอเลิกงานก็เป็นอีกคนที่น่ารัก ๆ ทั้งนั้น อื่ม ช่วงนี้ไม่ใช่พี่ริวคนเดียวที่ห่างหายเอมก็เช่นกันเพราะว่า ช่วงนี้อยู่ช่วงปลายปีเลยวุ่น ๆ กันทั้งแผนก ทำงานแข่งขันกับเวลามากกว่าเดิม พักนี้เลยเขียนกลอนไม่ออก แต่เอมก็ดีใจอย่างน้อย ๆ ก็มีปู้ชายใส่เสื้อคลุมสีน้ำตาลหน้านิ่ง ๆ แวะเข้ามาทักทายหากมีเวลาว่าง ดูแลสุขภาพด้วยนะคะพี่ริว เพราะพักนี้ได้ข่าวมาว่า ภาวะความเครียดเข้าแทรกแซงคนทำงานเป็นเท่าตัว อย่าเครียดมากนะคะ น้องสาวคนนี้เป็นห่วง .. เจล ... กลับบ้านช่วงนี้เอมเตรียมตัวเต็มที่พร้อมกลับไปเสมอหากว่า มีอะไรฉุกเฉิน แต่เมื่อวานโทรคุยกับพ่อแล้วเห็นบอกว่าแม่ดีขึ้นเยอะ .. ก็เลยโล่งอกไปหน่อยนึง .. วันที่เอมจะกลับจริง ๆ คงเป็นช่วงปีใหม่เพราะว่าเอมหยุดหลายวัน มีเวลาไปค้างที่บ้านด้วย .. ส่วนทานตะวัน แบบว่า เอมเห็นมานมานานแล้วอ่ะ เพราะสวนก็อยู่ติด ๆ กับบ้านขับรถไม่ถึง 10 นาทีก็ถึงก็เลยรู้สึกเฉย ๆ หากว่าเจลอยากไปจริง ๆ ไปก็ได้นะ เบอร์เอมขอที่พี่ยศได้ แต่ว่าถ้าจะไปก็ต้องไปวันอาทิตย์อย่างเดียวเลยค่ะ ... เพราะว่าวันเสาร์เอมไปไหนไม่ได้เลยจนกว่าจะถึงเดือนกุมภา เอมอยากพาเจลไปเที่ยวนะ เพราะเจลเองก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน ถ้าอยากไปจริง ๆ โทรบอกล่วงหน้าสักหน่อยนะ เอมจะได้ชวนคนอื่นไปด้วย และมีเวลาเตรียมตัวตุนพลังงานด้วย ... สำหรับคนที่มาก่อกวน ... เอมเจอครั้งแรกเอมก็เป็นแบบเจลไม่อยากเข้ามา แต่พอพักหลัง ๆ เจอบ่อย ๆ เข้าก็เริ่มชิน เพราะอะไรรู้ไหม เพราะเอมมีความรู้สึกว่า กว่าเขาจะเขียนถึงเราหรือกระทบเราสักเรื่อง เขาก็คงใช้พื้นที่ของสมองที่มีอยู่น้อยนิดหรือว่างมากกว่าคนปกติทั่วไปคุ้นคิด ใจเค้าเองจะมีความสุขหากเราไปเต้นไปกับเขา ( เราเคยเป็นนะ ) แต่ว่าพอเราเฉย ๆ ว่ามาก็ว่าไป ว่าได้ก็ว่าไป ไม่สนใจซะอย่าง ..... เขาก็จะทุรนทุรายตายไปเอง และอย่างเจลว่า สู้กับความจริงกับคนไม่แน่จริงเขาเองจะเป็นฝ่ายวุ่นวายเอง เจล ... .. เอมเห็นเจลยิ้มได้และเข้มแข็งขึ้นเอมก็ดีใจ .. ยิ้มนะจ๊ะ เจลคนน่ารัก .. ว่าง ๆ วันอาทิตย์เราค่อยเจอกัน .. อ่อ ๆ วันอาทิตย์ที่ 27 เอมอาจจะแวะไปแถบ ๆ บางกะปิ ดีไม่ดีนะ อาจจะเข้าไปแถวมหาลัยเจลก็ได้ .. แต่ว่าตอนนี้ต้องหาเบอร์เจลก่อนเพราะว่า เอมเปลี่ยนกระเป๋าตังค์แล้วหาของที่เคยใส่ไม่เจอหลายชิน ไม่รู้เอาไปวางไว้ที่ไหน โมโหตัวเองชะมัด ไปล่ะค่ะเจล ว่าง ๆ คุยกันนะ คิดถึงเจลเช่นกันจ๊ะ
19 พฤศจิกายน 2548 21:04 น. - comment id 539097
ชอบให้พี่ไม่สบายไม่เป็นไร แต่เห็นใจพี่ชายหน่อยนะน้องสาว เพราะตอนนี้แสนห่วงในข่าวคราว ที่ขาดเจ้าไม่ติดต่อจึงเข้าใจ เอมจ๋า เป็นไงบ้าง ติดต่อเท่าไหร่ก็ไม่ติด ถ้ายังไงติดต่อไปหาพี่ชายหน่อยนะน้อง เขาเป็นห่วงเรามาก แล้วก็ดูแลสุขภาพด้วย พี่ก็เป็นห่วงเรามากเหมือนกัน มากกว่าพี่ชายเราด้วย อิอิ แล้วก็....ฝากความคิดถึงมาด้วยนะ
20 พฤศจิกายน 2548 10:58 น. - comment id 539168
พี่ตูน ตอนนี้เอมอยู่สระบุรีค่ะ .. แต่รายละเอียดเอาไว้คุยกันหลังไมค์เนอะ .. ฝากบอกพี่ชายด้วยนะคะว่าเอมไม่เป็นอะไร เพียงแค่มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย .. ขอเวลาสักพัก ... สบายใจขึ้นเมื่อไหร่ พร้อมที่จะคุย เอมจะติดต่อไปนะคะ ... ขอบคุณพี่ชายและพี่สาวที่เป็นห่วงค่ะ .. อ่อ ที่ว่า ชอบให้พี่ไม่สบายไม่เป็นไร .. ไม่ชอบค่ะไม่ชอบอย่างรุนแรง ... เพราะต่างคนต่างไม่สบายแล้วใครจะดูแลกันล่ะจ๊ะ .. พี่ตูนจ๋า .... .. สุดท้ายอยากบอกว่าคิดถึงและเป็นห่วงพี่ตูนเช่นกันนะคะ พักนี้อากาศหนาวเริ่มมาเยือน อย่าลืมห่มผ้าก่อนนอนด้วยนะคะ อ่อ อีกนิดนึง ฝากบอกคนที่ฝากความถึงมาด้วยนะคะ ขอโทษที่ไม่ได้ชวนมาดูทานตะวันเพราะมัวมองเพลิน พอผ่านทุ่งไปแล้วนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้เรียก เฮ่อ หน้าตีตัวเองจังค่ะ ลืมได้ไง อ่อ อีกนิด ๆ ๆๆ ... บอกหนุ่มน้อยของเอมด้วยนะคะว่า .. เอมคิดถึงเช่นกันจ้า ... ..