คิดถึงบ้านที่จากมา คิดถึงผืนนาที่วิ่งเล่น คิดถึงนกกาที่เคยเห็น คิดถึงจันทร์เพ็ญที่งามนัก ทั้งลำน้ำละหานห้วย อีกกระบวยที่เคยตัก กอดของยายที่อุ่นรัก ข้าวโพดฝักที่หวานลิ้น ภูเขาข้างหลังบ้าน สะพาน ... กรวด ... ไม้ ... หิน ทั้งกลิ่นอายแห่งขี้ดิน แต่สิ้นแล้วในวันนี้ จากบ้านมาอยู่เมือง สถานเรืองแห่งแสงสี เวลาผ่านมานานปี ชีวีช้ำระกำทรวง คิดถึงบ้านที่จากมา กาสะลองกำลังร่วง ยอดข้าวเหลือเพียงรวง --- ฉันติดบ่วงแห่งชีวิต ---
9 พฤศจิกายน 2548 09:57 น. - comment id 529775
อ่านแล้วน้ำตาตกเลยเรา คิดถึงบ้านนาเหมือนกัน เราก็คนบ้านนาเหมือนกัน แต่ไม่ใช่เชียงใหม่นะ อิสานค่ะ คิดถึงครอบครัวกและญาติๆๆๆมากๆๆเลย
10 พฤศจิกายน 2548 16:50 น. - comment id 530049
พี่ฤกษ์คะ ถูกแล้วคะ แม่ริมเดี๋ยวนี้มีแต่บ้านจัดสรรค์มากมาย ที่ดินตามท้องนากลายเป็นบ้านจัดสรรค์ไปบ้างเหมือนกัน ที่ดินถูกแบ่งขายเป็นแปลงๆ แต่ยังไงก็ยังดีอยู่นิดนึง ... ที่เซเว่นอีเลฟเว่น ยังเข้าไปไม่ถึงค่ะ แต่คิดว่างคงอีกไม่นานแล้วล่ะค่ะ ...
10 พฤศจิกายน 2548 14:18 น. - comment id 531051
กลับไปก็คงจำไม่ได้แล้วละ แม่ริมเดี๋ยวนี้มีแต่บ้านจัดสรรค์ ที่แถวริมปิงก็มีแต่ผู้จับจอง ผู้หลักผู้ใหญ่ระดับชาติ...ก็ไปปลูกบ้านพักอยู่ที่นั่นกันมากมาย ที่ชายเขาชายป่าก็โดนบุกรุกใช้อำนาจออกเอกสารสิทธิ คนระดับรัฐมนตรีก็เอาไปทำไร่มากมายไง ทัแรกนึกว่าเป็นประพเอกพอเห็นธาตุแท้ก็ผู้ร้ายดี ๆ นะแหละ อิอิ
9 พฤศจิกายน 2548 18:56 น. - comment id 531499
กลับบ้านเมื่อไหร่ อย่าลืมของฝากปรี๊เมกด้วยน๊า ฮิๆๆ มิส..สสสสสสสสส จร้า คิกๆ +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
9 พฤศจิกายน 2548 22:21 น. - comment id 531577
พี่เมก มีแต่ใจกลับมาฝากค่า คริ คริ
9 พฤศจิกายน 2548 14:01 น. - comment id 532107
ถ้ามีเวลาว่างๆก็หาโอกาสกลับไปเยี่ยมบ้านดีกว่านะคะ โอเล่เชื่อว่า ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี บ้านก็ยังเป็นบ้าน ... เป็นที่พำนักสุดท้ายของเรามี ครอบครัวแบบนี้มีหนึ่งเดียวนะคะ ต้องรักษาไว้ให้ดี โอเล่เพิ่งกลับเชียงใหม่เมื่อกลางเดือนที่แล้วค่ะ แต่กลับไป 4 วันเอง เพราะคุณแม่ขึ้นไปทำธุระ... คิดถึงยาย พี่ ป้า น้า น้องมากๆเลย