ม้าลาย .. ..๏ จากดวงดาวข้ามฟ้ามาครึ่งรัก จนประจักษ์ความจริงทุกสิ่งแจ้ง คนและคนมีใครไม่เปลี่ยนแปลง ใจและใจพลิกแพลงเติมแต่งใจ จากคนเคยใกล้ชิดเป็นมิตรแท้ ยังเปลี่ยนแปรทวงถามความสงสัย บนทางเดินเปลี่ยวร้างของบางใคร ความห่วงใยทิ้งลงตรงข้างทาง ฤๅรอยรักแตกแล้วดังแก้วร้าว หล่นร่วงกราวแหลกสลายไม่อาจสร้าง ไม่อาจหล่อหลอมฝันอีนซีดจาง ให้สดใสเหมือนอย่างเคยสร้างมา คงแค่เหมือนความฝันในวันนี้ มิอาจมีใครภักดิ์เพื่อรักษา จบสิ้นลงพร้อมแสงแห่งทิวา จมดิ่งห้วงน้ำตาแห่งราตรี คงแค่เหมือนมองดูอยู่ใกล้ใกล้ แต่เหมือนไกลคืนวันหันห่างหนี คงเหมือนใกล้เพียงแค่องคุลี แต่เหมือนไกลเกินมีทางคว้าครอง ห่างกันเพียงสองใจห่างในหน ของบางคนบางใครในคราวหมอง ขอแค่ยื่นมือจับประคับประคอง ยังเมินแม้จะหันมองหรือน้องเอย ๚ะ๛ อัลมิตรา .. ..๏ อย่าเพียงกล่าวโดยเพิ่มคำเสริมแต่ง เพื่อเสแสร้งปลอบฤดีที่ปวดปร่า เมื่อต่างคนต่างจิตคิดนานา ป่วยการเสียเวลามาพนอ เมื่อแนวทางเรานั้นมันผิดแผก คงไม่แปลกที่บางใครได้หัวร่อ ต่างกับเราต้องช้ำน้ำตาคลอ ทุกข์เกิดก่อรอบข้างอย่างมากมาย นี่หรือความเป็นจริงสิ่งพิสูจน์ คนเคยพูดเทียบเราเท่าสหาย กลับทิ้งขว้างให้คว้างอย่างเดียวดาย มองรอบกายเหลียวหาเหมือนไม่มี ยามเราสุขก็สนุกกันทั่วหน้า ยามทุกข์มาเยี่ยมเยือนเพื่อนถอยหนี แม้นคนเขลาก็เข้าใจในทันที เป็นเยี่ยงนี้ฤๅมิตรช่างผิดนัย คนที่เคยเคียงข้างมาหมางเมิน บาดเจ็บเกินหายามาแก้ไข กระทั่งเพื่อนที่สนิทยังผิดใจ สาเหตุใดใครทำโปรดย้ำตรอง รักที่แปรเปลี่ยนไปจากวันวาน สิ้นตำนานมิตรภาพตราบเราสอง กระทั่งวันที่เศร้าเข้าครอบครอง ต้องหม่นหมองรันทดใจมิวายเว้น แต่มิอาจหวังบางใครให้เยียวยา เพราะผ่านมาหัวใจได้รู้เห็น พอกันทีรักเราเศร้าลำเค็ญ ขอหลบเร้นหลีกไกลไม่คิดคืน ๚ะ๛ ...เราปล่อยรักหล่นหายในแม่น้ำ... ...ทั้งเช้าค่ำยิ่งงมยิ่งจมหาย... ...คงยากหวังสิ่งใดในบั้นปลาย... ...นอกจากจมน้ำตาตายกลางเจ้าพระยา...
อัลมิตรา 8 พ.ย. 2548 12:47 น. - ID 83224 
1632
24
0
8 พฤศจิกายน 2548 23:58 น. - comment id 529685
ไม่เกี่ยวกับกลอนละกัน ครูใหญ่จะไป กทม. 12-13 พ.ย. น่าจะมีโอกาสได้พบกะสมาชิกบ้างไหมเนี่ย
9 พฤศจิกายน 2548 00:32 น. - comment id 529688
เก็บดวงดาวจากฟ้ามาครึ่งรัก จนประจักษ์ความจริงทุกสิ่งแจ้ง คนและคนมีใครไม่เปลี่ยนแปลง ใจและใจพลิกแพลงแต้มแต่งใจ จากคนเคยใกล้ชิดเช่นมิตรแท้ ยังเปลี่ยนแปรทวงถามความสงสัย บนบางทางร้าวร้างของบางใคร ความห่วงใยทิ้งลงตรงข้างทาง ฤๅความรักแตกแล้วดังแก้วร้าว หล่นร่วงกราวแหลกสลายไม่อาจสร้าง หล่อหลอมร้อยรอยฝันอันซีดจาง ให้สดใสเหมือนอย่างครึ่งทางมา มืดมนแม้แต่รุ่งวันพรุ่งนี้ คงไม่่มีใครภักดิ์เพื่อรักษา ดับสิ้นแล้วแพรวแสงแห่งทิวา เหลือแต่ห้วงน้ำตาแห่งราตรี มีดวงดาวมองดูอยู่ใกล้ใกล้ แต่กลับไกลคืนวันหันห่างหนี กายและกายใกล้เพียงครึ่งองคุลี แต่เหมือนไกลไม่มีสิทธิ์ครอบครอง ห่างกันเพียงสองใจห่างในหน ของบางคนบางใครในคราหมอง ไกลเกินอาจเอื้อมจับประคับประคอง ประสานสองทรวงสมานผ่านคืนวัน หากลมหวนคืนรักอีกสักครั้ง พัดความหลังข้ามฟ้ามาแต่งฝัน พาดวงดาวพราวพร้อยนับร้อยพัน รายล้อมจันทร์แจ่มฟื้นสู่คืนเพ็ญ อวลไออุ่นอาบใจอันไหววาบ เนิ่นนานตราบแต่ฟ้าจะมาเห็น ซุกซ่อนใจซ่อนคำด้วยจำเป็น งมความเงียบเยียบเย็นอยู่เดียวดาย ลมพัดหวนทวนกาลต่อสานรัก หวนจำหลักคืนคำสื่อความหมาย อีกครึ่งทางศรัทธาอย่าคลอนคลาย จะดี-ร้ายมีเราเพียงเท่านั้น ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
9 พฤศจิกายน 2548 07:57 น. - comment id 529710
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. หนึ่งเจ็บที่ร้าวราว คงอีกนานที่จดจำ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. น้ำเน่ายังมีเงาจันทร์ .. ถึงแม้นจะเหม็นและ มีขยะเกร่อก็ตาม คุณน้ำใส .. ขอบคุณค่ะ ที่แวะมา คุณปักษาวายุ .. ก็ทำไมต้องไม่ใช่เจ้าพระยาล่ะคะ คุณทะเลใจ .. ค้นหา ก็ไม่อาจเจอ ค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา .. ยิ่งงม ยิ่งจมลึก ค่ะ คุณนัทนิตย์ .. เผาใจ ค่ะ คุณเมกกะ .. แม่น้ำเจ้าพระยาไงคะ คุณร้อยฝัน .. คัดคนงมด้วยไง คุณอ้อย ว่าตั้งใจจริงหรือเปล่า คุณชัยชนะ .. หายแล้ว หายลับ มิกลับคืน ค่ะ คุณสุญญากาศ .. ขอบคุณค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. เรื่องงอน เป็นเรื่องธรรมชาติ ค่ะ คุณผู้หญิงช่างฝัน .. ขอบคุณค่ะ คุณplaing_piu .. คำว่ามิตรภาพตราบสิ้นฟ้า.. อาจนำพาจบลงตรงที่เก่า มีพลัดพรากมีพบบรรจบเงา.. ซบร่างเนาแนบใจไว้ที่เดิม คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก .. :) มาทำไมเอ่ย ที่บางกอก .. ระวังสาว ๆ หลอกกินตับนะคะ ล้อเล่นน่า อย่างกะงูเขียวกินตับตุ๊กแกเลย อัลมิตราส่งพิราบสื่อสารให้คุณครูใหญ่แล้วค่ะ หากคุณครูใหญ่ได้รับสาส์นแล้ว จะทราบค่ะ คุณม้าลาย .. ยี้ ยี้ ยี้ !!! ไหนบอกว่าจะมาช่วยตอบคอมเม้นท์ ดันมาเขียนเองซะยาวปานนั้น ในแต่ละก้าวย่างบนทางฝัน ยังผูกพันทุกนิยามของความหมาย คำว่าเพื่อนเตือนตนจนวันตาย แม้ร่างกายต่างตัวตนบนเส้นทาง เคยเคียงคู่กลับไกลเกินกู่หา สุดสายตาฟากโพ้นจนเหินห่าง เส้นขนานร่องรอยพลอยเลือนราง แต่ละย่างดั่งจบมิพบนัย คำว่ามิตรภาพตราบสิ้นฟ้า คงล้ำค่ามั่นคงอสงไขย แม้ชะตาพลัดพรากจึงจากไกล ชั่วชีวิตจดจำไว้ไม่เคยจาง สักวันหนึ่งทางหนึ่งซึ่งพานพบ อาจบรรจบความฝันร่วมกันสร้าง วันเวลายาวนานผ่านเส้นทาง ค้นโลกกว้างไขว่คว้าหาใจตน ไม่มีใครเป็นของใครได้ทั้งนั้น แม้เธอ-ฉันเส้นทางยังต่างหน อิสรภาพสำนึกเน้นความเป็นคน ต่างความคิดต่างเหตุผล ..คนละใจ.. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
9 พฤศจิกายน 2548 08:09 น. - comment id 529714
9 พฤศจิกายน 2548 08:21 น. - comment id 529716
เนสวีต้าอุ่นๆมั๊ยคะ คุณร้อยแปดพันเก้า
9 พฤศจิกายน 2548 11:40 น. - comment id 529794
ถ้ามันเยียวยาไม่ได้ก็ต้องปล่อยทิ้งมันไปนะคะพี่อิม น้องเข้าใจและเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ อย่างที่แอนเคยบอก รอบๆกายยังมีมิตรภาพดีดีรอพี่อิมอยู่อีกเพียบ อย่าใส่ใจกับสิ่งที่ยากเกินเยียวยาเลยนะคะ
10 พฤศจิกายน 2548 16:27 น. - comment id 530026
สวัสดีค่ะ คุณร้อยแปดพันเก้า .. ในลิ้นชักของโต๊ะทำงานจะมีเนสวีต้าแบบซองเตรียมพร้อมไว้เสมอ จะว่าไปแล้วยังมีเสบียงขนมซุกไว้บ้าง เผื่อหิว หรือตอนฝนตกลงไปทานข้าวไม่ได้ แต่ตอนเช้า ๆ อัลมิตราชอบไปนั่งฟังเรื่องราวต่าง ๆ ที่สภากาแฟ ร้านขายอาหารแถวที่ทำงาน จะมีหลายคนที่ทานกาแฟและคุยเรื่องราวสัพเพเหระกัน อัลมิตรานั่งทานข้าวไป ก็ฟังไป บางทีก็ได้มุขมาใหม่ ๆในการเขียน บางทีก็ได้ความรู้ประดับกายมา งานเริ่มยุ่งนะคะ เมื่อเช้าเข้าประชุมตอนเก้าโมง อัลมิตราเข้าสาย มัวแต่รอให้งานที่เครื่อง process เสร็จก่อน กว่าจะเลิกประชุมก็เกือบบ่าย มีเวลาทานข้าวแป๊บเดียว ก็มานั่งประจำโต๊ะ ร่าง document ไปด้วย และเขียนผังงาน เงยหน้ามาทีนึง ก็เขียนกลอนสักบท แล้วไปหยอดที่กระทู้ของท่านจอมมาร ถือว่า รีแล็กซ์ ค่ะ ไม่เครียด แต่ก็มีหลายโปรเจคที่รอให้ลงมืออยู่เหมือนกัน คงต้องเริ่มดำเนินการเร็ว ๆนี้ ค่ะ และคาดว่าใช้เวลาพอสมควร เพื่อน.. อัลมิตรามีบางอย่างที่จะประเมินคุณค่าของคำที่สำคัญ คำนี้นะคะ .. มีเพื่อนเยอะ ไม่ได้หมายความว่า มีเพื่อนดีมาก และมีเพื่อนน้อย ก็ไม่ได้หมายความว่าเท่าที่มีจะไม่ใช่เพื่อนที่ดี อัลมิตราเคยเขียนเป็นโคลง เกี่ยวกับมิตรภาพตราบสิ้นฟ้า เคยเขียนเป็นกาพย์ด้วย และท้ายสุด จำได้หนึ่งวรรคในกลอน เมื่อไม่นานมานี้.. \"..หมื่นภิรมย์ฤๅเทียบเท่าหนึ่งเข้าใจ..\" ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า อารมณ์ไหนทำให้เขียนเช่นนั้น แต่นั่นคือสิ่งที่อยู่ในใจของอัลมิตรา ตอนนี้ที่กรุงเทพฝนก็ตกชุกนะคะ อัลมิตรานอนฟังเสียงฝนแทบทุกคืน ทำให้คิดถึงเพลง November rain .. คุณเคยฟังมั๊ย เพลงนี้เศร้าจังนะคะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
8 พฤศจิกายน 2548 23:36 น. - comment id 530102
" รักที่แปรเปลี่ยนไปจากวันวาน สิ้นตำนานมิตรภาพตราบเราสอง กระทั่งวันที่เศร้าเข้าครอบครอง ต้องหม่นหมองรันทดใจมิวายเว้น แต่มิอาจหวังบางใครให้เยียวยา เพราะผ่านมาหัวใจได้รู้เห็น พอกันทีรักเราเศร้าลำเค็ญ ขอหลบเร้นหลีกไกลไม่คิดคืน\" ............... ได้ใจค่ะ....
8 พฤศจิกายน 2548 23:39 น. - comment id 530104
ริมน้ำสงบดีออก อย่าจมน้ำตาตายเลย.....เพียงคนละใจเดียวกัน.
9 พฤศจิกายน 2548 14:11 น. - comment id 530128
8 พฤศจิกายน 2548 20:46 น. - comment id 530889
โอล่ะหนออ่ออ้อ..................หัวใจ เป็นหยังจังคือไฟ..............ลวกร้อน หนหนึ่งคึดฮอดไผ............จึงโศก แท้นอ ฮึว่าพ่อบักจ้อน.................จับเจ้า เผาไฟ ........................ มาแจมจ้า
8 พฤศจิกายน 2548 20:51 น. - comment id 530894
หน้าส่วนตัว
ไม่ทราบว่าทำหล่นหายที่แม่น้ำสายไหนครับ
เด๋วเมกจะไปช่วยงม ฮิๆๆ
+-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
8 พฤศจิกายน 2548 21:19 น. - comment id 530908
ทีหลังระวัง หน่อย หล่นได้ไงแม่น้ำเจ้าพระยา ใคร ๆ เค้าก็ว่า น้ำก็เหม๊นเหม็น แถมยังลึ๊ก ลึก ใครจะงมล่ะนั่น
10 พฤศจิกายน 2548 13:37 น. - comment id 531035
สวัสดียามบ่ายครับเอาเนสวีต้าชนกับกาแฟคุยกันละกันนะ ผมไม่ค่อยดื่มอะไรนอกจากกาแฟอะครับ ดื่มเหล้ายังต้องการเพื่อน ดื่มกาแฟนี่ ดื่มคนเดียวก็ได้ เลือกสถานที่ถูกใจหน่อย ก็ได้ที่ นั่งคิดถึงคนโน้นคนนี้ได้เรื่อยๆ งานยุ่งหรือเปล่าครับ ดีใจที่เห็นเขียนงานกลอนออกมาเรื่อยๆเหมือนเดิม คนเพื่อนเยอะ เพื่อนดีก็งี้แหละครับ กลับมาเป็นคนเดิมได้เร็ว อากาศร้อนมากครับวันนี้ ทั้งที่ฝนเพิ่งหยุดตก วันนี้ไล่อ่านกลอนที่บ้านกลอนไทยเกือบทุกคนแล้ว แต่ไม่ได้เขียนอะไรไว้ ไปแล้วครับ ไว้มาคุยด้วยใหม่ ผมอ่านกลอนคนโน้นคนนี้แถวๆนี้แหละครับ
9 พฤศจิกายน 2548 21:35 น. - comment id 531058
คุณลอยไปในสายลม .. ขอบคุณค่ะ ที่มาเยือน คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. แปลว่า หิวข้าวกระมังคะ คุณสีน้ำฟ้า .. ขอบคุณค่ะ :)
11 พฤศจิกายน 2548 14:26 น. - comment id 531299
คุณร้อยแปดพันเก้า .. เย้ ! คุณได้อ่านคำสาปฟาโรห์ และ เจ้าสาวซาตาน เหมือนอัลมิตรา .. อัลมิตราเคยอ่านนะ ทุกเล่ม แต่อัลมิตราไม่ใช่เจ้าของหนังสือในตอนแรกค่ะ ตอนนั้นไม่มีตังค์ซื้อ แต่เพื่อนคนหนึ่งมีตังค์ ซื้ออ่าน แล้วอัลมิตราก็รอคิวจากเพื่อน เพื่อนจะให้หนังสือแก่อัลมิตราเพราะทางบ้านของเพื่อนจะเข้มงวดมาก เรื่องหนังสือการ์ตูน พ่อ-แม่ ของเพื่อนไม่ให้อ่าน ตอนนี้เพื่อนเป็นแพทย์หญิงไปแล้ว ส่วนอัลมิตราก็กลายเป็นคนนั่งเฝ้าจอสี่เหลี่ยม เขียนกลอนบ้าง เล่าเรื่องตะก่อนบ้าง นาน ๆ จะเจอเพื่อนสักที เสียดายตอนที่ย้ายบ้าน กล่องที่ใส่หนังสือการ์ตูนพวกนั้น ไม่รู้ใครยกไปไว้ที่ไหน ตอนย้ายบ้านอัลมิตราไปโรงเรียน .. กลับมาก็หาสมบัติรักของตัวเองไม่เจอ ..จะว่าไปแล้ว อัลมิตรางอนคนทั้งบ้านไปร่วมเดือนเชียวค่ะ ตอนนี้ถอดเพลง November ไว้นะ .. ห้วงทำนองเพลงนี้เศร้า อัลมิตราชอบร้องเพลงนะ เสียงของอัลมิตราไม่ถึงกะทำให้แก้วแตกแตกได้ แต่แก้วหูคนอาจแตก .. ฮา .. ไม่หรอก ล้อเล่น ค่ะ เวลามีความสุขก็ร้องเพลง เวลามีความเศร้าก็ร้องเพลง นี่ ตอนนี้ อัลมิตรานึกถึงเพลงที่ชื่อว่า ฉั น จ ะ ส อ น โ ล ก ใ ห้ ร้ อ ง เ พ ล ง . . ด้วยค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ปล. ไปเรียกหากอนกูยในกระทู้ของกอนกูย เขาสะดุ้งไปหลายคืนแล้วล่ะ อัลมิตราอ่านแล้ว ก็ขำ ค่ะ .. คุณมีหนังสือของเขาหรือยัง ?
11 พฤศจิกายน 2548 14:41 น. - comment id 531311
คุณอิมครับ ตกลงว่าเป็น นัทนิตย์=กอนกูย จริงเหรอครับ เห็นเงียบๆไป ไม่ค่อยเห็นงานที่ประพันธ์สาส์น ของธรรม ทัพบูรพาอีกคน หนังสือของกอนกูยหรือครับ ไม่มีครับ ถ้าเห็นก็จะเป็นเจ้าของให้ได้อยู่แล้ว ไม่ต้องห่วง แล้วเมื่อไรจะเห็นหนังสือของยอดหญิงอัลมิตราน้อออออ
10 พฤศจิกายน 2548 11:22 น. - comment id 531350
กลอนงดงาม ฝีมือระดับอาจารย์ทั้งคู่เลย
8 พฤศจิกายน 2548 21:31 น. - comment id 531519
เมื่อทางเดินเหินหางทางหลายแพร่ง ตามบุญทำกรรมแต่งทุกแห่งหน ก้าวเต็มตีนตามลิขิตชีวิตตน สิ่งที่หล่นหามาเสริมเติมตามทาง
8 พฤศจิกายน 2548 21:59 น. - comment id 531542
8 พฤศจิกายน 2548 22:19 น. - comment id 531554
เก่งทั้งคู่เลยครับ เป็นวาสนาได้ยล
แก้วประเสริฐ.
9 พฤศจิกายน 2548 12:20 น. - comment id 531787
คุณsodasasa .. คงต้องปล่อยให้เป็นเช่นนั้นค่ะ ไม่สนใจที่จะเยียวยา ทุกอย่างถูกบันทึกไว้ในความทรงจำ ความคาดหวัง เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ ค่ะ
9 พฤศจิกายน 2548 12:21 น. - comment id 531788
^_^
11 พฤศจิกายน 2548 13:42 น. - comment id 532607
สวัสดีครับ
12 พฤศจิกายน 2548 06:47 น. - comment id 532760
ตามปกติคนเราก้อมีใจคนละดวงอยู่แล้น ขืนใจใครดวงเดียวกันคงเป็นประเภทพิการแต่กำเนิก แต่อย่าว่าหัวใจก้ไว้ใช้สูบฉีดเลือดไม่ได้เอาไว้คิดเอาไว้รักเอาใว้รู้สึก ถ้ามีสมองอันเดียวกันก้อว่าไปอย่าง
12 พฤศจิกายน 2548 06:58 น. - comment id 532766
คนละใจเดียวกัน สารพันจะคิดเอา เป็นอย่างนี้คนเรา ต้องปรับจนเข้ากันไป ;ว่าแต่แม่น้ำใน กทม เริ่มมีกลิ่ น่าจะไปแม่น้ำแถว เมืองลาว พม่านะ ถ้าจะยังไม่ค่อยมีมลพิษ
11 พฤศจิกายน 2548 16:23 น. - comment id 532791
คุณร้อยแปดพันเก้า .. เดี๋ยวคุณกอนกูยจะมาบีบคออัลมิตราน๊า .. ฐาน ปากโป้ง ๕๕๕ แต่ความจริง น่าจะจับพิรุธได้ไม่ยากจากชื่อเมล์ของเขา ตอนแรกที่เห็นชื่อเมล์ของเขา + ลีลากลอนที่เป็นเอกลักษณ์ ทำให้อัลมิตราหัวเราะคิกทันที ที่เห็นคุณกอนกูยและคุณธรรมเงียบไป อาจจะเป็นเพราะว่า ช่วงนี้ทำงานหนัก ไหนจะงาน ไหนจะซุ่มทำหนังสือประกวดอีก .. คงวุ่นวายพอสมควรค่ะ อีกไม่นาน พอเคลียร์ทุกอย่างลงตัว คุณก็จะพบอักษรของพวกเขาเช่นเคยค่ะ ส่วนหนังสือของคุณกอนกูย อัลมิตราไม่มีหรอก ที่รู้ว่ามีตามแผง ก็เพราะเห็นบางข้อความของคุณก่อพงษ์ที่เขียนถึงหนังสือเล่มนั้น ส่วนจะเป็นหนังสือชื่ออะไร หาไม่ยากนะ ลองไปหาในส่วนข้อความของคุณนัทนิตย์ สิคะ.. อัลมิตราเป็นนักเดา.. ประเดี๋ยวพากันตกหลุม หลงทางกันไปใหญ่ นอกจากนักเดาแล้ว อัลมิตรายังเป็นนักดื้ออีกด้วย อันนี้ลุงเวทย์คงการันตีได้ .. ฮา ส่วนหนังสือของอัลมิตราเอ.. !! ไม่รู้จะบอกอย่างไรดี แต่ความจริงก็คือความจริง ความจริงมีอยู่ว่า อัลมิตราไม่เคยคิดทำหนังสือค่ะ อัลมิตรายังเขียนไม่ได้มาตรฐานนัก เขียนก็แบบเล่น ๆ ไม่ได้เอาจริงเอาจังอะไร .. คุณธรรมเคยบอกอยู่เหมือนกัน ถ้าทำหนังสือทำมือ หนังสือเล่มนั้นน่าจะมีชื่อว่า \"..อัลมิตราเดินเล่น..\".. แต่เชื่อมั๊ย อัลมิตรากลับนึกถึงอีกคำ .. \"..อัลมิตราเถลไถล..\" .. มากกว่าค่ะ
9 พฤศจิกายน 2548 20:27 น. - comment id 533296
10 พฤศจิกายน 2548 13:04 น. - comment id 534289
ทิวาสวัสดิ์ค่ะ คุณฤกษ์ .. :)
12 พฤศจิกายน 2548 12:33 น. - comment id 534680
ไอซ์ .. เคยฟังเพลงนี้มั๊ย สองคน สองกาย หัวใจเดียว .. เป็นคำอุปมาอุปมัยน่ะ ขืนมีหัวใจดวงเดียวกันแบบที่ว่าหน้าอกติดกัน ไม่ค่อยดีแฮะ .. ตะแคงเดินคงเมื่อยพิลึก แม่น้ำเจ้าพระยาบางจุดมีกลิ่น บางจุดยังสะอาดอยู่จ๊ะ แต่อัลมิตราชอบแม่น้ำเจ้าพระยานะ .. มองข้ามฝั่งไป เห็นม้าลายชะเง้ออยู่เหมือนกัน ฮา ..
8 พฤศจิกายน 2548 13:15 น. - comment id 536358
บางเวลาเข้าใจผิด..ก็มี บางทีเข้าใจถูก..ก็มาก สองใจจะรวมเป็นหนึ่ง..ก็ยาก แต่คงไม่ลำบาก..ถ้าอยากทำ.. น่ะน่ะ
8 พฤศจิกายน 2548 14:44 น. - comment id 536391
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ หล่นในแม่น้ำเจ้าพระยา คงจะงม..หายากนะคะ ๑. คงลึกมาก ๒.คงเหม็น ๓.คงเต็มไปด้วยขยะ(ความเสี่ยงสูง) มาทำหล่นแถวห้วยบ้านมะกรูดนะ แทบไม่ต้องงม มองจากด้านบนทะลุกระแสน้ำ น้ำทั้งตื้น และใสสะอาด ว่าก็ว่าแม้แต่ เข็มหล่นยังงม เจอ......
8 พฤศจิกายน 2548 15:31 น. - comment id 536412
++ + อืมม.. + ++
8 พฤศจิกายน 2548 16:15 น. - comment id 536424
ว้า...ทำรักจมแม่น้ำไปซะแร้ว อิอิ รีบงมด่วนคับ แต่ทำไมต้องเจ้าพระยาด้วยล่ะคับ งง
8 พฤศจิกายน 2548 16:53 น. - comment id 536433
หล่นหายไปในแม่น้ำหาเจอยาก แต่จมหายในมหาสมุทรหายากกว่านะเอมว่า ...
8 พฤศจิกายน 2548 18:03 น. - comment id 536469
ที่แท้หัวใจก็อยู่ที่แม่น้ำเจ้าพระยานั่นเอง ดีหละ ว่าง ๆ ผู้หญิงไร้เงาจะลองไปงมเผื่อจะเจอ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
