ภาพชีวิตคิดไปใจอ้างว้าง บนเส้นทางเลือนฝันอันเจ็บแสน บนหน้าที่ทุ่มใจไปสุดแดน ปิดความแค้นลำเค็ญ..คนเข็ญใจ ภาพชีวิตบริสุทธิ์และผุดผ่อง ฉันนั่งจ้องวาดร่างวางไว้ให้ จากกำเนิดเกิดมาและเป็นไป คือสายใยผูกพันอันมั่นคง ภาพชีวิตมิผิดมิบิดเบี้ยว เป็นเศษเสี้ยวฐานพรหมอันสูงส่ง รักแห่งแม่.พิภพ..นี้ยืนยง ถ่ายทอดตรงสู่มือถือประคอง.. ภาพอ้อมกอดแม่นั้นพลันลูบไล้ สองแขนไซร้โอบไว้อย่างยกย่อง จะวันใดภาพรักมิหักกอง ภาพลูกต้องเป็นหนึ่ง..พึงชิดเชย ภาพชีวิตบริสุทธิ์..ดุจม่านฟ้า วันน้ำตาเอ่อท้น..ล้นภาพเผย ภาพแม่..เริ่มแก่เฒ่า..เงาทาบเกย แม่ยังเอ่ยนามฟ้า.. ลดาดวง ภาพลูกโตแค่ไหนแม่ไม่รู้ ภาพลูกดูเด็กน้อยแม่คอยหวง แม่ยังโอบลูกอยู่คู่กลางทรวง รักทั้งปวงมิมีเทียบเปรียบมารดร ภาพชีวิตบริสุทธิ์..วิมุติพรหม รักแม่ห่มห้อมหล้ากว่าสิงขร สร้างชีวิตหนึ่งอาบทาบนาคร รักแม่..ช้อน..อุ้ม..เทิด..เลิศโลกา บันทึกจากหัวใจคืน วันเสาร์ ๒๙ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘ เวลา ๒:๓๐-๔๐ นาฬิกา วันที่โฉบไปจับเท้าแม่ขึ้นมาวางบนขาของข้าพเจ้า เพื่อตัดเล็บให้แม่...จับเท้าของแม่อูมๆนั้นด้วยรักสุดแสน วันที่ใครๆก็ว่า...แม่จำใครไม่ได้ทั้งนั้น.. แต่แม่เรียกชื่อข้าพเจ้าเต็มปากเต็มคำเสียงดังทันทีที่เห็นหน้า ยามจากลา..แม่โอบลูกไว้และให้ศีลให้พร พรของแม่ช่างเย็น..ซึ้งใจสุดพรรณนา.. ในยามที่ลูกอ้างว้าง..ว้าเหว่..ไร้ที่พึ่งพาในชีวิต.. ยามที่มีก็เหมือนไม่มี..ยามไม่มีก็เหมือนมี อ้อมแขนแม่นั้นสูงค่าเกินบรรยาย ทิกิ_tiki http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3842921/W3842921.html http://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board8&topic=7&action=view http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=dokgaew13&topic=1732
tiki 4 พ.ย. 2548 00:57 น. - ID 83115 
1103
16
0
6 พฤศจิกายน 2548 10:10 น. - comment id 462531
....รักของแม่...เหนือกว่าใครในโลก........ประทับใจในทุกตัวอักษรที่กล่าวถึงแม่.....ภาพแห่งความรักนี้...ยังคงอยู่ตลอดไปค่ะ..... ....พี่ทิกิ...เป็นอย่างไรบ้าง...คิดถึงนะคะ...
8 พฤศจิกายน 2548 01:52 น. - comment id 528863
ตอบคุณแสงไร้เงาค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมภาพ ภาพยังยิ่งใหญ่ในหัวใจเราเสมอค่ะ
8 พฤศจิกายน 2548 01:54 น. - comment id 528864
คุณ dark side of mind คะ ลองนึกถึงใครสักคน จำภาพดีๆนั้นฝังไว้ในใจ แล้วจะรู้ว่า..ภาพในใจเรานั้นยิ่งใหญ่ เกินกว่าที่ใครจะเข้าถึงค่ะ
8 พฤศจิกายน 2548 01:56 น. - comment id 528865
คุณ เอมทะเลใจคะ ขอบคุณที่แวะมาให้ความเห็น การเปลี่ยนอารมณ์ย่อมทำได้เมื่อ มองภาพค่ะ และในขณะเดียวกัน ในใจกลางภาพนั้น..อาจมีเงาสะท้อนของเรา อยู่ในนั้นด้วยค่ะ
8 พฤศจิกายน 2548 01:58 น. - comment id 528866
8 พฤศจิกายน 2548 02:01 น. - comment id 528867
8 พฤศจิกายน 2548 02:02 น. - comment id 528868
4 พฤศจิกายน 2548 08:08 น. - comment id 534871
4 พฤศจิกายน 2548 08:55 น. - comment id 534903
สวัสดีค่ะ พี่ทิกิ แวะมาทักทาย และอ่านบทกลอนอันมีค่า เห็นหายไปนาน เป็นอย่างไรบ้างคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
4 พฤศจิกายน 2548 10:37 น. - comment id 534924
สวัสดีค่ะ เป็นภาพที่งดงามมากนะคะ
4 พฤศจิกายน 2548 10:47 น. - comment id 534930
แวะทักทายค่ะ ภาพ คำนี้มีความหมายที่ยิ่งใหญ่นะ
4 พฤศจิกายน 2548 11:48 น. - comment id 534940
ภาพ...แสดงได้ทั้งอดีต..อนาคต..และปัจจุบัน คุณทิกิ..ว่าจริงไม๊..
4 พฤศจิกายน 2548 12:57 น. - comment id 534968
ภาพ .. หากมองต่างอารมณ์แล้ว ... ภาพ ภาพ นั้นก็จะเปลี่ยนอารมณ์เรา หรือเราอาจจะเปลี่ยนอารมณ์ของรูปภาพก็ได้แวะมาทักทายจ้า
4 พฤศจิกายน 2548 14:27 น. - comment id 534988
แวะมาอ่านคืนนี้เพิ่งได้กลับมาจาก ทำงานด้วยสองมือจนเหนื่อยแฮ่ก ทำไป ภาวนาไปจนสงสัยว่า ฝาผนังจะกลายเป็นเทวาลัยไปหรืออย่างไร ก็ทาสีเองซะเลยค่ะ ทั้งห้องนอนด้านใน ทั้งห้องรับแขกด้านนอก เพิ่งรุ้ว่า ผุ้ใช้แรงงานช่างเหน็ดเหนือยแสนสาหัส ยิ่งช่างฝีมือเก่งๆยิ่งต้องควรเอาใจ ด้วยการไม่บ่น เพราะเราทำแทบตาย... ผู้ดูเขามายืนบ่น... โอ้ เธอจ๋า ....คุณหนูจะทำตัวเหมือนคุณยายนิด(น้าคนหนึ่ง ของทิกิ_tikiนะคะ ที่ปากคอร้ายขึ้นชื่อลือชา ) ทำอะไรไป ตรงหน้า..อย่าไปบ่นว่าใคร เห็นใจเขาบ้าง ว่าแล้วพรุ่งนี้ก็จะกลับไปขลุกกับงานตกแต่งภายใน ห้องคอนโดต่อ...ของลูกค้าทำให้แสนดี จ้างช่างฝีมือชั่นเลิศ ของตัวเอง เล่นเองดีกว่า ไม่ต้องไปบ่นว่า ไม่ต้องกังวลใจกลัว..อะไรร้อยแปด แต่เพิ่งรู้ว่า...คำบ่น...มันเหมือนยาพิษกับชีวิต แวะนำคำตอบที่อื่นมาแปะไว้ที่นี่ก่อนแป๊บค่ะ ต้องแลกด้วยเหงื่อ...หยดมามากๆจะได้หายเหนื่อยนะคะ
4 พฤศจิกายน 2548 14:29 น. - comment id 534989
คุณ สุญญะกาศขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมยลกลอนแต่เช้าค่ะ กำลังเตรียมของออกไปข้างนอกเลยแวะมาดูกลอนสักแป๊บก่อน
4 พฤศจิกายน 2548 14:31 น. - comment id 534991
คุณแมงกุ๊ดจี่คะ ตอนนี้เหมือนไม่มีสิทธิ์อะไรในชีวิต เพราะจะทำบัญชีกองมหึมาตรงหน้า คว้ามาที่ไรถูกเรียกไปทำโน่นนี่ เช่น ย้ายของไปมาสองแห่งสามแห่ง จนไม่ได้จัดอะไรเข้าที่สักอย่าง ล่าสุดนี้คือแต่งห้องเองหมด ทาสีเองด้วย วันที่เหนื่อยท้อ น้อยใจนัก เลยแวะไปกราบแม่...คุณแม่ผู้เหมือนแม่พระของเรา..ให้น้ำตาหยดกลับคืนข้างใน เพราะเวลาเราเป็นลูกที่ยังเล็ก เราก็อาละวาดแม่ไม่แพ้กันเลย อย่างน้อยรู้ว่า ในโลกนี้แม่เราเท่านั้นที่รักเราอย่างแท้จริง มากกว่าใครทุกคนในโลกค่ะ
4 พฤศจิกายน 2548 14:34 น. - comment id 534992
คุณไรไก่นะคะ ภาพ..ระหว่างแม่ลูกนั้น สวยงามที่สุดเมื่อเวลาล่วงผ่านพ้นไป ยังดีที่เรายังมีสิทธิ์สร้างภาพ ในขณะที่หลายคนไม่มีสิทธิ์ นำภาพแม่กลับคืนมาบนโลก สร้างไปกับความว่างเปล่า นึกแล้วยังดีใจที่แม่ให้กล้ำกลืน ฝืนกลั้นน้ำตาได้ใช้เวลาที่มีค่า ดูแลแม่สักนิดก็ยังดีกว่า ที่ทั้งชีวิตทุ่มใจทุ่มทรัพย์ทุกอย่างให้ใคร ที่เขาไม่รู้ค่าเลยสักนิด... ขอบคุณที่แวะเยี่ยมค่ะ
4 พฤศจิกายน 2548 18:38 น. - comment id 535106
4 พฤศจิกายน 2548 21:10 น. - comment id 535151
หน้าส่วนตัว
ถึงแก่ อย่าแก่ ยักแย่ย้าย
เยื้องกาย ทำกิจ คิดเป็นผล
เข้าวัด ฟังธรรม นำกมล
ฝึกฝน สติ ดำริการ
อยู่บ้าน อย่านั่ง อยู่นิ่งเฉย
ปล่อยวัน ล่วงเลย ทำแก่นสาร
ปั้นวัว ปั้นควาย ให้เป็นงาน
ลูกหลาน ได้เล่น เป็นสุขใจ
+-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
4 พฤศจิกายน 2548 22:37 น. - comment id 535176
ในภาพนั้นฉันประจงลงลายเส้น ให้โดดเด่นดั่งใจฉันใฝ่ฝัน ผ้าใบขาวกลายสวยด้วยภู่กัน จะสร้างสรรจากมือแม่แด่ลูกยา
6 พฤศจิกายน 2548 13:34 น. - comment id 535382
รักใดเล่าจะเท่ารักของแม่
เป็นรักแท้มิเคยแปรเปลี่ยนผัน
แม่รักอยู่อย่างนี้ทุกวี่วัน
รักทุกวันทุกเดือนเหมือนทุกปี
จากแม่ตั้งนานแล้ว ไม่ได้เห็นใบหน้าแม่ยามยิ้มมานานแสนนาน ห่างแม่มา6ปีเหมือน60ปีก็ไม่ปาน โทรศัพท์คุยกันมันก็ไม่เหมือนอยู่ใกล้ๆอิงอุ่นไอรักจากแม่ ยามแม่ลูบหัวเบาๆแล้วบอกว่า ลูกอย่าดื้อกับแม่นะ โตขึ้นให้เป็นคนดี เท่านี้แม่ก็ดีใจแล้ว เป็นคำพูดของแม่ที่พูดบ่อยๆเมื่อข้าเป็นเด็ก แต่โตขึ้นจริงๆข้ากับดื้อกับแม่เสียอย่างงั้น จนได้มาอยู่ห่างแม่ จึงรู้ว่าความรักที่แม่มีให้มันยิ่งใหญ่จริงๆข้าไม่เคยเสียใจเลยที่โดนแม่ตียามข้าทำผิดและดื้อรั้น แม่ครับผมคิดถึงแม่จริงๆ
ผมกลับวันใดผมสัญญาจะไม่ทิ้งแม่ไปไหนอีก จะอยู่ดูแลแม่ใกล้ๆบ้าง รักแม่มากที่สุดเลยครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
