เพียงลม เพียงสายลมผ่านพริ้วผิวสัมผัส เสียงกิ่งซัดกิ่งสนต้นปลิวไหว แค่วูบผ่านซ่านซึมครึ้มอยู่ใน ลมละไมใจละเมียดเสียดสายตา เสียงกระทบพบกันทันได้เห็น กรีดกระเด็นส่งสำเนียงเสียงภาษา แซ่กแซ่กซู่สู่ความนัยในสัญญาณ์ กระซิบคราคร่ำอยู่หูคนฟัง หอมกลิ่นลมสัมผัสทัดจมูก กลิ่นหวานลูกเรือนไม้ให้หวนหลัง พฤกษชาติจำปาคราเมื่อยัง คล้ายพลังเติมเชื้อเพื่อชาร์จไฟ ภาพคำนึงเรื่องราวคราวครั้งก่อน ยิ่งหวนย้อนวันคืนชื่นสมัย แต่อดีตล่วงลับกลับอาลัย ดุจดวงใจจากไปไม่กลับคืน
2 พฤศจิกายน 2548 18:45 น. - comment id 528083
ไม่ฝืดหรอกคะ เพราะมากคะ มะกรูดยังไม่เท่านี้เลย.....
2 พฤศจิกายน 2548 16:51 น. - comment id 528346
ฝืดก็ยังไพเราะนะจ๊ะ มาทักทาย เพราะไม่ได้มานานเหมือนกัน
2 พฤศจิกายน 2548 22:45 น. - comment id 531837
มาทักทายจ้า.. ลมพัดหวนล่ะสิท่า เป็นไง..สบายดีมั้ย
3 พฤศจิกายน 2548 12:53 น. - comment id 532219
พี่เรน..คิดถึงพี่ลมเพื่อนผู้แสนดีนะคะ.. ซาแว้ป..
2 พฤศจิกายน 2548 16:33 น. - comment id 534401
ลดน้ำหนักแล้วบอกว่าฝืดได้อย่างไร เจ้าลม.. แบบนี้ ระวังครูไหวฯ จะเอ็ดน๊า
4 พฤศจิกายน 2548 01:45 น. - comment id 534846
,พอมีเวลา แวะเข้ามา ดีใจที่ได้อ่านกลอน ของคุณ windsaint วันนี้ค่ะ ว่างเมื่อไหร่จะแวะมาอ่านนะคะ
2 พฤศจิกายน 2548 19:19 น. - comment id 535484
ความทรงจำก็เหมือนสายลม ผ่านไปแล้ว แต่ย้อนกลับเข้ามาใหม่ได้
3 พฤศจิกายน 2548 16:57 น. - comment id 536522
เป็นอะไรที่โดนจัยคนแก่มากครับน้องปุ๊ก +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+