เรื่องยาวขนาดสั้น :: ไดอารี่ของชีวิตหมายเลข 2
เสือยิ้มมุมปาก
แกว่ามั้ย ว่าคนเรามันชอบยึดติด
ทั้งสิ่งที่เป็นของเราและไม่ใช่ของเรา
เหมือนกับที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า
ของที่เรายึดมั่นถือมี สักวันก็ต้องคืนเค้าไป
ให้เราคิดซะว่า ทุกสิ่งทุกอย่างรวมทั้งร่างกายของเรานั้น
เป็นสิ่งซึ่งเรายืมของคนอื่นมา สักวันเจ้าของมาเอาคืน..
สำหรับบางคนเจ้าของอาจจะมาทวงคืนเร็ว
สำหรับบางคนอาจจะช้า
ซึ่งก็เป็นสิ่งไม่แน่นอนอีกเช่นกัน - -
แกคงสงสัยว่าเค้าพูดอะไร ..
เค้าก็สงสัยเหมือนกัน
แกเครียด เค้ารู้ เพราะเค้าก็ไม่สบายใจ ..
ไม่ต่างจากแกสักเท่าไหร่เลย
แกอาจจะบอกว่า เค้าคงไม่รู้หรอก
เพราะมันไม่ใช่เค้า ..
แต่เค้าคิดว่าเค้าเข้าใจนะ --
ไม่แปลกเลยที่เราจะปล่อยวางบางอวัยวะไปบ้าง..
คงจะสมดุลกันพอดีกับการที่แกมีไส้ติ่ง
มันเป็นส่วนเกินใช่มั้ย??
คล้ายๆว่า มันผิดที่ ผิดทาง เท่านี้เอง - -
เค้าว่าแกควรจะตระหนักตรงที่ว่า
เราเป็นอะไรและควรจะเป็นอย่างไร ??
มากกว่าการที่จะมัวมาคิดว่า เรามีหรือไม่มีอะไร
เพราะเรื่อง เป็น เราสร้างได้และทำให้มันมั่นคงได้
แต่เรื่อง มี มันไม่ใช่สิ่งแน่นอน
และก็ไม่สามารถจับยึดมันได้
ไปนอนแล้วนะ .. ฝันดีเพราะมีแกในฝัน --