อันรูปทรงโคลงร่างคือว่างเปล่า สวยวับวาวแตกดับสูญสิ้นพลัน ไม่จีรังคงที่อยู่ชั่วกัลป์ คืนโลกครันไม่หวั่นกับรูปตน เอกซเรย์มองปุทะลุร่าง เป็นความว่างภายนอกของตัวคน อวัยวะภายในทุกแห่งหน มองเห็นจนเวียนวนหม่นหมองใจ เช่นกับน้ำงามใสที่ไร้สิ่ง มองเห็นนิ่งจริงแท้ซ่อนซุกนัย สิ่งเจือปนมากมายล้วนเป็นภัย น้ำแก้วใสไว้ใจไม่ได้จริง ล้วนเป็นสิ่งจริงไม่เกิดขึ้นใหม่ และไม่ได้ดับไปในทุกสิ่ง ไม่เพิ่มขึ้นลดลงจากของจริง ไม่ขาวยิ่งดำนิ่งนิรันดร์เอย
17 ตุลาคม 2548 00:32 น. - comment id 469454
แวะมาอ่านงานกลอนค่ะ
17 ตุลาคม 2548 20:09 น. - comment id 528380
จึ๋ยยย!!! เห็นความจิงเรยคะพี่ไรไก่.. หัวข้อเกือบพางง แนะ.. ..^__^
17 ตุลาคม 2548 20:21 น. - comment id 528388
ในผู้คนไร้ตัวตน..ไร้อัตตา ไร้เราเขานานาให้หวงแหน มีเพียงธรรมทำงานไปทั่วแดน เกิดแล้วดับทดแทนไม่มีจริง สวัสดีค่ะไรไก่