หลับตาเสียก่อนจอมขวัญ ฟ้าฟากนั้นยังพร่างพราวด้วยดาวแสน พาเธอโบกบินผ่านล้านดินแดน เมื่อฟ้าทองส่องฟ้าแทนจงตื่นตา ข้ามเขาโน้นโพ้นนั้นที่ฝันถึง ที่ซึ่งกษีรธารรินผ่านป่า มีจุมพิตตะวันไล้ปลายเมฆา มีทวยเทพเทวามาร่ายรำ เธอจะเห็นเรียวหญ้าแตะฟ้าขาว เธอจะกรุ่นกลิ่นดาวทั้งเช้าค่ำ สดับเสียงทิพย์นารีขับลำนำ อย่างเคยนึกลึกล้ำตามนิทาน จะมีเพียงเรื่องราวของเราสอง ตามทำนองนิยายเก่าเคยเล่าขาน เมื่อฟ้าทองส่องท้องฟ้าทิวาวาร เราจะอ่านนิทานฝันพันมายา
กะเรกะร่อน 13 ต.ค. 2548 02:29 น. - ID 82307 
847
2
0
13 ตุลาคม 2548 08:35 น. - comment id 526655
หลับตาแล้ว แต่โพ้นนิทานยิ่งไกลห่างออกไป นับวัน นับคืน นับเดือน นับปี จะไปถึงโพ้นนิทานได้ไหมหนอ
13 ตุลาคม 2548 08:44 น. - comment id 526660
ตีสอง .. โห อัลมิตราหลับไปนานโขแล้วนะนั่น
13 ตุลาคม 2548 11:21 น. - comment id 526720
พี่พุดไพรใจสาวบ้านนา รักอ่าน..ฟังนิทาน มากค่ะ และกำลังอ่านเจ้าหงิญ แล้วคลั่งนิทานมากค่ะ มาเคียงใจค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
