พลิ้วริ้วริ้วสายลมลิ่วคราวดึก กอไม้คึกสีซอล้อลมหนาว หญิงช่างฝันนอนเล่นนับเก็จดาว น้ำค้างพราวสีเงินเพลินใจมอง เส้นสายหมอกสีหม่นหล่นกระจาย ลมหนาวกรายหมายมาเข้าแทรกซ้อน ยะเยือกเย็นเหน็บหนาวใจสั่นคลอน ห้วงสะท้อนอ่อนไหวใครสักคน กลางเงาเพ็ญเด่นดาวลมหนาวโบก กลิ่นดอกโศกโยกเคล้าเย้ากมล ปลุกชีวิตสับสนคมอารมณ์ ให้ตรองตรมแตกกอช่อน้ำตา ลอยละล่องท่องแผ่นฟ้านภากว้าง คล้ายอ้างว้างคร่ำครวญคะนึงหา ดอกคิดถึงดอกรักดอกศรัทธา เศร้าวิญญาหว้าเหว่เห่อาดูร ใจยังคอยลอยวนคนเคยรัก เจ็บปวดนักรักแปรเปลี่ยนเป็นศูนย์ ทั้งที่ใจใยรักกับเกื้อกูร์ ดังเพื่อนหนุนจุนเจือเอื้อหากัน ปล่อยลอยลมซมซานพาลใจแป้ว ปล่อยล่วงแล้วแซวซ้ำแกล้งระกำ ปล่อยเลือนลับซับซ้อนย้อนรับกรรม ปล่อยเพ้อฝันค้างคากลับคาใจ
ไรไก่ 9 ต.ค. 2548 14:32 น. - ID 82152 
779
4
0
9 ตุลาคม 2548 17:45 น. - comment id 525350
..ตอนนี้บ้านเรน..อากาศเริ่มหนาวแล้วนะคะ.. เรนชอบฤดูหนาวมากด้วยดิคะ ..เรนแวะมา ขอบคุณ..พี่ไรไก่นะคะ ..
10 ตุลาคม 2548 00:35 น. - comment id 525439
หน้าส่วนตัว
...มาพร้อมลมพรมพลิ้วลอยลิ่วล่อง
จากใจหมองคนหนึ่งคะนึงหา
ไปหาน้องของพี่ที่ไกลตา
โปรดรู้ว่าดวงจิตคิดถึงเธอ...
สวัสดีครับ
10 ตุลาคม 2548 07:53 น. - comment id 525458
อ่านแล้วนึกถึงใครบางคนจังค่ะ คิดถึงเธอเสมอแม้อยู่ห่าง ฝ่าสิ่งขวางหาเสียงพี่ที่ลุ่มหลง หากพบหน้าคนดีที่พะวง ตัวฉันคงสุขใจกว่ามารำพึง
10 ตุลาคม 2548 14:41 น. - comment id 525618
บทนี้เป็นการใช้คำที่หวานมากทีเดียว อ่อนไหวมากค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
