๑ พยับฝนคลั่งฟ้า ปลาบปลาย เกินถั่งถ้อยห่วงสาย สวาทร้าง อกประหวั่นประกาย ฟ้าแปลบ ขวัญอ่อนกระเจิงคว้าง สุดคว้าอกอิง ๑ พยับฝนวับฟ้า ปลาบผวาว่าห่วงหาย หวั่นหวาดสวาทวาย ขวัญเดียวดายคว้าสายลม ๑ นานนักเจ้ารักเร้น ใจจัดเจนมิเว้นข่ม น้ำใจใครปรารมภ์ ยังมิสมไยขมกลืน ๑ ทรมานพี่รู้ มิเอ็นดูเช่นคู่ชื่น เงียบงันนิ่งวันคืน ลืมแพรผืนเคยชื่นชาย ๑ ฟ้าวาบปลายปลาบอก ยิ่งสะทกอกห่างหาย ดึกนี้มิมีสาย- สวาทคลายรักกลายคำ ๑ หนใดไม่เคยรู้ คนชื่นชูอยู่ชื่นฉ่ำ ฟ้าแวบแปลบประจำ ใครปลอบย้ำหวาดคร่ำครวญ ๑ แปลบฟ้าเพลาสาง คนเมินหมางห่างเกินหวน สงบ..ยิ่งทบทวน รัก..นิ่ง..ควร..มิรวนเร ๑๑๑๑๑
29 กันยายน 2548 07:40 น. - comment id 520785
.........แปลบฟ้า............ .........ฟ้าแลบ.........แสบใจ........
29 กันยายน 2548 07:49 น. - comment id 520790
ทรมาน ไม่มีใครรู้ อดสู ก็ไม่มีใครเห็น ทน กล้ำกลืนกับความทุกข์ลำเค็ญ แสนยากเข็ญกับตัวตนบ่นลำพัง
29 กันยายน 2548 09:23 น. - comment id 520827
ไม่ได้มานาน ถ้า ไม่ ให้ลิง์มาคงมาไม่ถูก คิดถึง นะคะ
29 กันยายน 2548 09:31 น. - comment id 520833
1........ ใครล่ะ........
29 กันยายน 2548 09:35 น. - comment id 520835
2........ ก็สุขลึก ๆ นะ .....
29 กันยายน 2548 09:38 น. - comment id 520837
3....... ขอบคุณครับที่แวะมา.....
29 กันยายน 2548 10:49 น. - comment id 520864
แปลบฟ้าน้ำตาร่วง มิอาจทวงสิ่งหวงแหน รักให้คนไกลแดน กลับตอบแทนด้วยน้ำตา พยับฝนคนลาจาก พร้อมกับฝากเล่ห์เสน่หา พายุฝนมนต์มายา มิอาจคว้าวิมานรัก
29 กันยายน 2548 11:07 น. - comment id 520879
29 กันยายน 2548 13:18 น. - comment id 520952
รู้ว่าทรมาน ทำไมไม่เอ็นดู อิอิ
29 กันยายน 2548 13:37 น. - comment id 520958
แปลบฟ้า...ฝนมา...น้ำท่วมอะ...เฮ้อ..
29 กันยายน 2548 14:32 น. - comment id 520995
เห็นแสงวะแว้บวับ เอ๊ะ!ปุบปับแสงอะไร แปลบฟ้าฟ้าแลบใช่ไหม? อ๋อ! ไม่ใช่ แสงแฟลชนี่เอง แต่งได้คมดีค่ะ ^^
29 กันยายน 2548 15:33 น. - comment id 521036
กลัวฟ้าค่ะ อิอิ สาบานเอาไว้เยอะด้วยดิคะ
29 กันยายน 2548 17:35 น. - comment id 521101
แวะมาสวัสดีค่ะ ช่วงนี้ฝนตกอยู่ด้วย ก็ฟ้าแปลบๆแวบๆวับๆ เรื่อยเลย เขียนกลอนได้ดีจังเลยนะคะ ชอบ พยับฝนวับฟ้า ปลาบผวาว่าห่วงหาย หวั่นหวาดสวาทวาย ขวัญเดียวดายคว้าสายลม บทนี้เป็นพิเศษค่ะ แล้วจะตามมาอ่านอีกนะคะ
30 กันยายน 2548 02:39 น. - comment id 521259
.....เพียงฝนหล่นจากฟากฟ้า นภาชุ่มฉ่ำสายฝน เมื่อฟ้าโปรยปรายสายชล รอยหม่นบรรทับกับใจ ............... ................. ................... .......................... .............................. เพียงฝนหล่นจากฟากฟ้า น้ำตากระเซ็นเป็นสายฝน เมื่อฟ้าโปรยปรายสายชล มีใครคนหนึ่งเขาเฝ้าครวญ ................. หวัดดีค่ะพี่เพลงผิว แวะมาอ่านกลอนค่ะ นำกลอนของคุณ ธาร ธาราทิพย์มาต่อให้นะค่ะ
1 ตุลาคม 2548 11:12 น. - comment id 521836
รัก...นิ่ง...ควร..มิรวนเร อืม อยากทำได้จัง เชอะๆๆๆๆๆ
2 ตุลาคม 2548 18:28 น. - comment id 522122
7....... แปลบคำคนย้ำโศก ยิ่งไหวโยกนัยอกอ้าง รักไยใจเวิ้งว้าง มิเคยพรางรักร้างลา
2 ตุลาคม 2548 18:30 น. - comment id 522123
8............
2 ตุลาคม 2548 18:32 น. - comment id 522124
9....... นั่นสิเนอะ.... ไยมิเอ็นดูเช่นคู่ชื่น .. .
2 ตุลาคม 2548 18:34 น. - comment id 522125
10........ ครับ...... กลัว..ท่วมใจด้วยสิ
2 ตุลาคม 2548 18:40 น. - comment id 522126
11......... ครับ ........แฟลชในหัวใจ ขอบคุณที่แวะชมครับ......
2 ตุลาคม 2548 18:42 น. - comment id 522127
12....... กลัวฟ้าสางมากกว่า......... .
2 ตุลาคม 2548 18:44 น. - comment id 522129
13......... ยินดีและขอบคุณที่แวะชมครับ
3 ตุลาคม 2548 15:32 น. - comment id 522417
14............ มาครางครวญเพราะใคร
3 ตุลาคม 2548 15:36 น. - comment id 522420
15....... ปากไม่ตรงกับใจ เพราะไม่เคยคิดเชื่อ เชอะ.....ช่างมากเหลือเฟือ ไม่คิดเผื่อให้ใคร..........
4 ตุลาคม 2548 12:48 น. - comment id 522747
อืมมมมมม..........
7 เมษายน 2551 06:25 น. - comment id 837322
...๐ ทรมานฤๅรู้ ใจร้ายสู้ขับไล่ กรีดใจริ้วลากไป แพรผืนไหนจะสำคัญ