ท้อ .. ฤๅเราจะต้องช้ำจนจำเจ เคยทุ่มเทจนหมดกลับหดหาย เหลือเพียงซากผุพังซังกะตาย รอวันสลายเป็นผงคลุกลงดิน ..๏ ท้อแท้จังเจ็บช้ำ...............ประเดประดัง ยอมทุ่มเทหมดยัง............ ....เหือดว้าง เหลือเพียงซากผุพัง..............ซังอดีต รอแต่วันสลายร้าง..................ร่วงเคล้าลงดิน ฯ ร้าว .. ฤๅเป็นเพียงความฝันที่ฟุ้งเฟ้อ พริบตาเผลอตื่นกลายมลายสิ้น ยามเพ้อพร่ำร่ำไห้ไร้คนยิน โศกกัดกินกร่อนใจไปทุกวัน ..๏ ร้าวรอนฝันเฟื่องเฟ้อ.........ฤๅคลาย เผลอพริบตาตื่นมลาย..............มอดสิ้น เพ้อพร่ำร่ำไห้ตาย...................คนไป่ ยินเนอ กรำโศกใจเจ็บดิ้น...................ด่ำเทื้อทุกวัน ฯ นึก .. ฤๅเป็นเพียงตัวเราที่รู้สึก ในส่วนลึกของใจหลงใฝ่ฝัน แท้คือภาพมายามาหลอกกัน ม่านหมอกกั้นเลือนลางช่างพรางตา ..๏ นึกฤๅรู้สึกเพี้ยง...............เราคณา ในส่วนลึกโหยหา..................ใฝ่นั้น แท้คือภาพมายา....................มาหลอก ม่านหมอกเลือนลางกั้น..........เหล่าล้วนพรางตา ฯ หวัง .. ฤๅต้องทนต่อไปในชีวิต เฝ้าข่มจิตข่มใจคนไร้ค่า รอเศษเสี้ยวความหวังอย่างทรมา ก็ปราศคนกรุณามาบรรเทา ...๏ หวังชีพฤๅจักต้อง.............ฝืนทน เฝ้าข่มจิตใจตน......................ค่าไร้ รอเสี้ยวเศษหวังวน.................เวียนเทวษ ก็ปราศคนโอบให้...................ทุกข์ท้อบรรเทา ๚ะ๛
24 กันยายน 2548 00:59 น. - comment id 517921
คุณยังเยาว์ .. ภาพนี้ให้ความรู้สึกถึงฉากที่ดูเหมือนการรอคอยอย่างสิ้นหวัง อัลมิตรานึกเรื่องเป็นฉาก ๆ ตอน ๆ ไป ดำเนินเรื่องเหมือนความจริง ในตอนนี้ .. คุณแก้วนิดา ..:) ขอบคุณค่ะ ไอซ์ .. แต่ละฉากย่อมสมบทบาทในแต่ละคน บางคนต้องทนข่มอารมณ์ที่ขื่นขมในหัวใจ แสร้งยิ้ม แสร้งสบตา ทั้งที่ใจละลาย ศิษย์น้อง .. โอ้โห เพียบ ..เห็นบินมาแต่ไกล คุณร้อยฝัน .. ตาปรือจัง ผมยังไม่แห้งเลย ตอนนี้นั่งตากผมอยู่ค่ะ คนใจร้ายแกล้ง .. เอาสเปรย์รุ้งมาฉีดเต็มหัวเลย .. เจ้าแมลงใจร้าย แกล้ง ค่ะ
23 กันยายน 2548 08:57 น. - comment id 518059
23 กันยายน 2548 09:30 น. - comment id 518077
ท้อ ทำไมใจสู้ดูสักครั้ง ร้าว ก็ช่างร้าวไหวเพียงใจแหยง นึก แต่แต่สิ่งดีงามข้ามระแวง หวัง สำแดงรักแท้แผ่ให้ดู.... แวะมาปลอบ
23 กันยายน 2548 09:40 น. - comment id 518088
แวะมาอ่านงานเขียนที่เยี่ยมยอด แสนชื่นชอบบทประพันธ์ท่านเหลือหลาย ฉากอารมณ์.......
23 กันยายน 2548 09:43 น. - comment id 518091
พี่พุดมาพลีอ้อมกอดให้ แนบแน่นนาทีนี้ และ คนดี อย่ายอมท้อแท้แพ้พ่าย ลืมเรื่องร้ายวันหวาน รอหวานหวังใหม่ ที่ย่อมมากับอาทิตย์อุทัยในเวลา ด้วยรัก..
23 กันยายน 2548 09:45 น. - comment id 518093
พี่พุดมาพลีอ้อมกอดให้ แนบแน่นนาทีนี้ และ คนดี อย่ายอมท้อแท้แพ้พ่าย ลืมเรื่องร้ายวันวาน รอหวานหวังใหม่ ที่ย่อมมากับอาทิตย์อุทัยในเวลา ด้วยรักล้นใจ เอาช่อดอกไม้มาพลีวางไว้ ในอ้อมตักในอ้อมใจแล้วนะคะคนดี
23 กันยายน 2548 10:14 น. - comment id 518116
อย่าเป็นเลยเจ๊ คนไร้ความทรงจำน่ะ เดี๋ยวขึ้นบ้านผิด ..... วันนี้ฝากหอมแก้มสาวๆ เผื่อด้วยนะขอรับ อิอิอิ เหอๆๆๆ
23 กันยายน 2548 10:46 น. - comment id 518122
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ ท้อ.แท้อ่อนแอและสิ้นหวัง ร้าว.ประดังในรักช้ำหนักหน่วง นึก.ไปแล้วเหมือนจิตนี้ติดบ่วง หวัง.ทุกห้วงให้พ้นหนทางตรม... มะกรูดว่า...เข้มแข็งค่ะ เข้มแข็ง... รักษาสุขภาพนะค่ะ...
23 กันยายน 2548 11:16 น. - comment id 518132
๏ ร้าวรอนฝันเฟื่องเฟ้อ.........ฤๅคลาย เผลอพริบตาตื่นมลาย..............มอดสิ้น เพ้อพร่ำร่ำไห้ตาย...................คนไป่ ยินเนอ กรำโศกใจเจ็บดิ้น...................ด่ำเทื้อทุกวัน ฯ ด่ำเทื้อ แปลว่า อะหยัง งงจ้า ....
23 กันยายน 2548 11:30 น. - comment id 518145
อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ ยังไงก็มารอความหวังเป็นเพื่อนนะคะ
23 กันยายน 2548 12:04 น. - comment id 518165
เศร้า
23 กันยายน 2548 12:09 น. - comment id 518170
23 กันยายน 2548 12:39 น. - comment id 518186
มาแนวเศร้าอีกแล้วนะค้า แต่เพาะอ่า
23 กันยายน 2548 13:01 น. - comment id 518200
คุณร้อยแปดพันเก้า .. ขอบคุณมากค่ะ :) คุณฤกษ์ .. จะรอดูลีลาคุณสำแดงค่ะ :) คุณไรไก่ .. ขอบคุณมากค่ะ คุณพุดพัดชา .. อ้อมกอดที่อบอุ่น ใครต่อใครก็โหยหา มิเว้นไว้ซึ่งอัลมิตรา ก็ปรารถนาเดียวกัน นายเมา .. ไม่ถนัดเลยแฮะ ว่าจะพกแต่กระเทียมไป แต่ไม่แน่นะ คนอื่นอาจมีเต็มตะกร้าค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. บางทีเราไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนมองเห็นว่าเข้มแข็งเลย คุณทิฆัมพร .. ตีความได้ดังนี้คะ ด่ำ..ลึกลงจนถึงก้นบึ้ง เทื้อ..ครั้ง หน ด่ำเทื้อทุกวัน ...ถึงก้นบึ้งทุกครั้งทุกวัน คุณatm .. สู้รอ รอแล้วรอแล้วรอไม่สิ้น รอจนร่างดับถมทับแผ่นดิน แผ่นฟ้า ..แต่เขาไม่เคยซึ้ง คุณธรรม .. ค่ะ เศร้าจัง คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. แปลว่า ลิงหอมดอกไม้ เหรอ คุณsodasasa .. เป็นเพียงฉากของบางอารมณ์ ค่ะ
23 กันยายน 2548 13:23 น. - comment id 518216
อย่าสิ้นหวัง แม้จะนึกท้อ หรือร้าวนะคะ ภาพเศร้ามากค่ะคุณอัลมิตรา
23 กันยายน 2548 13:47 น. - comment id 518236
แวะมาทักทายจ้าาาาาาา........ หายไปนาน....ไม่ได้ไปไหน....ยังคงวนเวียนอยู่ใกล้ๆบ้านกลอนนี่ละจ๊ะ....คิดถึงนะ
23 กันยายน 2548 15:38 น. - comment id 518273
...๏ ฉาก อารมณ์.. การแสดงในฉากอารมณ์นี้ ใครนะจะได้ตุ๊กตาทอง อยากแสดงเก่งๆบ้าง จะได้ไปฮอลีวูด คอมเม้นไม่เข้ากะกลอนหรอก เพราะไม่รู้จะตอบอะไร ดี หัวหายอะ ...
23 กันยายน 2548 19:17 น. - comment id 518314
ยังไม่มีใครมาบรรเทาอีกเหรอครับศิษย์พี่ คิ คิ
23 กันยายน 2548 23:44 น. - comment id 518449
อื้อ
24 กันยายน 2548 12:27 น. - comment id 518526
เก่งจริงก็ขึ้นกระทู้ใหม่ฟ้องเขาทั้งเวปเลยดิครับ อามิตัล ชะหนอย!!!
24 กันยายน 2548 18:51 น. - comment id 518637
หลากลีลา..อารมณ์บ่มรู้สึก จนตกผลึกตะกอนกร่อนดวงจิต เกินเก็บกักทุกข์ท้อต่อชีวิต กลายเป็นพิษอารมณ์ทับถมใจ จะถอนพิษทุกข์ท้อก่อความหวัง ต้องหยุดยั้งอารมณ์ข่มจิตไว้ สร้างพลังด้วยตัวอย่ากลัวใคร เปลี่ยนฉากใหม่ให้งามตามใจตน
24 กันยายน 2548 22:11 น. - comment id 518691
คุณเรไร .. หากเป็นเช่นนั้น อัลมิตราไม่ใช่คนเก่งจริงหรอก เอาอย่างนี้ละกัน อัลมิตราผิดเอง ที่เป็นจอมป่วนในงาน คุณโป๊ยเซียน .. เป็นเพียงฉากอารมณ์ที่ขมขื่น ทนกล้ำกลืนปกปิดเมื่อจิตหวน ทุกอักษรเรียงร้อยถ้อยกระบวน ความจริงล้วนสุดแสลงเกินแพร่งพราย
25 กันยายน 2548 16:36 น. - comment id 518915
เฮ้อ..หมดแล้ว หมดสิ้น หมดหวังที่เธอจะเหลวแล ฉันคงต้องอยู่คนเดียว โดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกาตลอดกาล
6 ตุลาคม 2548 07:55 น. - comment id 523835
คุณน้องจ๋า .. :) ถึงต้องอยู่คนเดียว ก็ต้องอยู่ให้ได้ค่ะ