เพราะควมโลภ และ เห็นแก่ตัว
ทรายกะทะเล
ผิดจรรยา ผิด แต่แรกที่แนบข้าง
เพีงเห็นบ้างความดี มี ต่อฉัน
เพียงอยากให้เธอมีเงิน ค้ำจุนกัน
เธอเท่านั้น ส่งเงิน ให้พ่อเธอทุกเดือน
พี่น้องเธอ ต่างเห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น
จะว่ากันฉันไม่ได้ สัก นิด เหมือน
อย่างย้านเธอ เธอก็ให้ ไม่แชเชือน
ลูกเราเหมือน ถูก เมินมองข้ามไป
เห็นแก่ตัวที่สุดสุด จะเอ่ย
ไม่ขอเย้ยอะไรกันนักหนา
แต่จะพูดความจริงออกไป ให้รู้ว่า
เธอนั้นฆ่าฉันทั้งเป็นไม่รู้ตัว
เธอ เอาสินค้ามาแย่งแข่งกันขาย
ของเธอได้สินค้าดี มีทุกหน
ฉันไม่เคยเอ่ยปากว่า มีแต่ทน
และไม่ฟ้งอใครคนไหน ให้อับอาย
แต่มันมากเกินไปเกินจะเอ่ย
ความที่เชยนักรัก ไม่ จัก เหลียว
ว่าเธอนั้น แย่งไปหมดแล้วนะเชียว
เหลือสิ่งเดียวฉันต้องบอก ความจริงไป
เธอ เอาสินค้ามาขาย แข่งกันเอง
ไม่ยำเกรง ว่าใครรู้ จะเสียหาย
ฉันไม่เกี่ยว ไม่มีเอี่ยว ฉันเดียวดาย
แต่กลับส่ง ท้ายว่า ฉันทำ นั้นขาดทุน
รู้หรือไม่ รายจ่าย ไม่เพิ่มพูน
มีแต่เธอเบิกอาดูรให้ฉิบหาย
ฉันทนแก้ไม่สบาย ทั้งใจกาย
ยังไม่รู้ตัวอีกว่า ความโลภ และ เห็นแก่ตัว
วันนึงฉันก็คงต้องพูดไป
ขอลาไซร้าโลก ดันแสน จะ สับสน
โลกที่มี แต่การหลอก ปอกลอกคน
ขอเป็นคน ธรรมดา ไม่ยุ่งกัน