นิราศศรีสะเกษ ... ๒

วฤก


ถึงมหา สารคาม นามกระเดื่อง
นิยามเมืองตักสิลาพาขานไข
แหล่งศึกษาวิชาการพิศาลไกล
แววว่องไววิทยาปัญญาชน ฯ
นั่งริมคลองสมถวิลถวิลหา
โอ้ขวัญตาตัวพี่ที่ห่างหน
ยิ่งถวิลถึงน้องหมองทุรน
หมายกมลมุ่งคืนมาชื่นเชย
สมชื่อคลองต้องใจจะได้สม
เฉยช้ำตรมตนไข้ใจเฉื่อยเฉย
เลยละร้างห่างเรือนเหมือนละเลย
ใจเจ้าเอ๋ยขื่นขมไม่สมใจ
อยากจะสมถวิลหวังดังตั้งจิต
จะสัมฤทธิ์ดังจินต์ถวิลไฉน
เพราะแรมรอนจรห่างหนทางไกล
สุดจะให้หายตรมสมชื่อคลอง ฯ				
comments powered by Disqus
  • กีรติ

    29 ธันวาคม 2544 01:27 น. - comment id 27831

    อิอิ  อู้เยอะๆก็ได้ครับ  อยากอ่านอีก
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    29 ธันวาคม 2544 03:46 น. - comment id 27843

    แหะๆ กว่าจะถึง... รออ่านจ้า... ชอบ ยาวดี...
  • คนศรีสะเกษ ( เขียนจากอเมริกา)

    30 ธันวาคม 2544 14:01 น. - comment id 27972

    ร่ายกลอน(ศรีสะเกษ) ถามหน่อยได้ไหมว่าเป็นคนศรีสะเกษหรือเปล่า
  • ม้าก้านกล้วย

    31 ธันวาคม 2544 22:26 น. - comment id 28108

    เมื่อไหร่ จะถึงอุบล น้อ รอท่าอยู่
  • วฤก

    4 มกราคม 2545 02:34 น. - comment id 28608

    ขอแก้ไขกลอนเดิมครับ .... ที่พาเที่ยวทุ่งนานั้น
    ผิดขนบนิราศไปไกล ...
    
    ตอบคุณคนศรีสะเกษ ....
    
     ครับผม ... ผมเป็นชาวศรีสะเกษเดิม ตอนนี้พ่อ แม่ ก็อยู่ศรีสะเกษ
    ง่า .... ผมศิษย์เก่าโรงเรียนวัดพระโต อ่ะครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน