ทั้งทั้งที่ใจอยากขอโทษเธอหนักหนา แต่ยังกล้าเชิดใส่ให้เธอเห็น ทั้งเดินหนีทั้งเบือนหน้าทุกเช้าเย็น ทำตัวเป็นผู้หญิงเอาแต่ใจไม่ฟังความ ทั้งทั้งที่รักเธอมากมากที่สุดในหัวใจ ปากบอกไม่ซ้ำปฏิเสธเมื่อสอบถาม ทั้งพูดจาไม่น่าฟังแถมวู่วาม เธอเฝ้าตามมาเอาใจไม่เคยแล ทั้งทั้งที่อยากจะยอมยอมทุกสิ่ง แต่ต้องทิ้งเพราะทิฐินั้นแน่แท้ ทำใจแข็งในใจอ่อนกลัวเปลี่ยนแปร ทำไม่แลแม้ใส่ใจในบางที ทั้งทั้งที่อยากทำตามที่เธอนั้นต้องการ ทั้งทั้งที่ใจสงสารเธอคนนี้ แต่ฉันดื้อรั้นไม่ยอมเธอสักที ทั้งทั้งที่รักเธอคนนดีสุดหัวใจ ทั้งทั้งที่อยากบอกรักเธอที่สุด ก็ต้องหยุดเพียงเพราะว่าไม่อยากอ่อนไหว กลัวเธอเห็นว่าฉันอ่อนแอเกินไป แล้วเธอจะไม่เห็นคุณค่าที่ฉันมี แต่วันนี้ฉันรู้รู้ทุกสิ่ง คือเรื่องจริงที่ใจของฉันนี้ ต้องยอมรับยอมจำนนสิ่งที่มี คือวันนี้เธอจากไปไม่หวนคืน หากวันนั้นฉันขอโทษเธอสักนิด สำนึกผิดในเรื่องที่ทำน้ำตารื่น เธอก็คงกลับมาไม่ทวงคืน กับหัวใจที่เคยยื่นให้ฉันในวันวาน อยากรั้งเธอเข้ามากอดเพื่อขอโทษ สิ่งที่โกรธฉันจะยอมทุกอย่างหากเธอนั้นได้สงสาร แต่มันสายเกินกว่าที่ใจเธอจะต้องการ กลัวกลับมาแล้วทรมานอย่างวันนั้นที่ฉันทำ
21 กันยายน 2548 12:57 น. - comment id 517356
ทั้งทั้งที่รู้แก่ใจในรัก ทั้งทั้งประจักษ์หวนคิดยากผลักไส ทั้งทิ้งที่ทิษฐิมากวนใจ ทั้งทั้งที่ภายในนั้นใฝ่ปอง.....อิอิลูกรักแหย่เล่นๆจ้า แก้วประเสริฐ.
21 กันยายน 2548 12:59 น. - comment id 517360
ความผิดพลากมักเป็นบทเรียนที่ดีเสมอๆ.. อย่างน้อย แม้นมีวาสนาอีกสักครั้ง คงได้แก้ไขสิ่งที่เคยพลาดผิดไป....
21 กันยายน 2548 13:00 น. - comment id 517362
เอมจ๋า... เอมจ๋า... กุศลกรรมที่ไม่มีอะไรใหญ่เท่ากับการให้ *อโหสิกรรม*... สำหรับของเอมมิใช่การโกรธ เกลียด แค้น พี่ว่าแค่ๆ น้อยใจ และงอนน้อยๆ ถึงปานกลางเท่านั้นกระมังจ้ะ... ฉะนั้น เลิกทิฐินั่นน่ะ ถูกต้องแล้วครั๊บบบบบพ๊มมมมม... ตบมือให้คนดี คนเก่งที่หนึ่งเลย... พี่คิดถึงเอมจ้ะ คิดถึงมากด้วย แต่รู้ว่าเอมงานยุ่งมั๊กๆมากๆ... วันศุกข์นี้ไปสังสรรค์พี่ฝากคำระลึกถึงไปถึงทุกๆ ท่านด้วยนะ... แล้วเราคงได้พบกันในเร็ววันนี้นะ บาย... สวัสดีค่ะ
21 กันยายน 2548 13:10 น. - comment id 517374
สวัสดีค่ะน้องเด็กดื้อ พี่กานต์คนดื้อไม่ค่อยเหมือนน้องเท่าไรค่ะ พี่คนดื้อมีทิฐิกับเขาไม่เคยนานเลยค่ะ ต้องไปงอนง้อเขาทุกทีค่ะ พี่ว่าถ้ามีทิฐิเจ็บแป๊บเดียวนะคะ ขืนเราใจอ่อน...ก็ยังเจ็บอยู่วันยังค่ำ สู้ลาไปเลยดีกว่า............... แต่พี่ไม่เคยทำได้สักกะทีนะคะ..ก็ฉันมันคนดื้อ เดี๋ยวพี่กานต์ตั้งชมรมคนดื้อดีกว่าไหม อิอิ พี่คนดื้อคิดถึงนะคะ หายดื้อได้แล้วเจ้าเอมเอ๊ย ให้พี่ดื้อคนเดียวพอแล้ว
21 กันยายน 2548 13:25 น. - comment id 517382
หากวันนั้นทำผิดสะกิดให้ ต้องหวั่นไหวทุกข์จมล่มความฝัน หากวันนี้จะขอโทษอย่าโกรธกัน ขอให้หันกลับมาอย่าลาไกล ไม่มีทิฐิดีที่สุดค่ะ.......
21 กันยายน 2548 13:53 น. - comment id 517391
พี่ไม่มีทิฐิค่ะ มีแต่มานะ กับมานี อิอิ เริ่มปวดเฮดแล้ว หิวเหล้าอ่ะ
21 กันยายน 2548 16:35 น. - comment id 517458
สนับสนุนค่ะ การมีทิฐิ เป็นเรื่องที่ดี่ค่ะ อ่านงานนี้ พอเดาสีหน้าผู้แต่งได้เลยนะคะเนี่ย จะเข้ามาอ่านบ่อยๆนะคะ
21 กันยายน 2548 17:04 น. - comment id 517470
บางทีทิฐิก็อาจทำให้เราดูแย่ได้นะคะ ทำใจง้อใครซะบ้างจะได้รู้สึกดีดีต่อกัน เพิ่งรู้นะคะว่าคุณก็เป็นคนสระบุรีเหมือนกัน
21 กันยายน 2548 19:20 น. - comment id 517505
รู้สึกว่าอารมณ์เราจะคล้ายกันจังเลยนะ
21 กันยายน 2548 20:34 น. - comment id 517523
................ นางมาทักทายนะ วันนี้งานยุ่งมาก รีบมาก็ต้องรีบไป xxxx เป็นกำลังใจให้คุณเอม
21 กันยายน 2548 22:22 น. - comment id 517589
คนที่ดึงพลังไปใช่ใครอื่น นั่นบันไดใช่ไม้ลื่นสนุกสนาน ก็ลิฟท์เสียละเหี่ยห้อยถอยเบิกบาน ต้องเดินจนน่องโป่งยานเพื่องานเรา 5555 แซวซะหน่อย
21 กันยายน 2548 22:27 น. - comment id 517592
กำแพงหนึ่งซึ่งขวางทางความสุข กั้นกรอบทุกข์ให้ตนหม่นและหมาง คือการถือความคิดไม่ละวาง ตกหลุมพรางอัตตาพาเสียใจ อยากอ่อนโยนแต่กลับโอนไปกระด้าง อยากอีกอย่างทำอีกอย่างไม่แก้ไข อยากได้สุขกลับสร้างทุกข์ให้ท่วมไป อยากเข้าใกล้แต่กลับถอยเพิ่อรอยราน อย่าบ่นไปเลยค่ะน้องเอม..อ่านแล้วก็เห็นภาพคนดื้อถือทิฐิ ความคิดตนเป็นใหญ่ขึ้นมาชัดเลย..
22 กันยายน 2548 00:36 น. - comment id 517642
เอ่อ ปาตาติตาปา เวรมณี สิขัง ท่องไงหว่า จะเอาคำพระ เข้าช่วยตัวเองยังท่องไม่รอดเลย น้อยเอ่ย เป็นกำลังใจละกัน สาวน้อย อย่ามีทิฐิแรงไปละกัน เดี่ยว จะ งง งง งง อาราย พี่เปนรายไป สงส้ยทิฐิแรงไปนิดส์
22 กันยายน 2548 22:12 น. - comment id 517976
...คิดเสียว่า..เป็นบทเรียนอีกบทหนึ่งแล้วกันครับ สวัสดีครับ
23 กันยายน 2548 12:53 น. - comment id 518193
..... หากเธอรักจงบอกรักจักได้ไหม กับหัวใจจะลดทิฐิลงตรงตรงนี้ หากเธอยังรู้สึกเช่นเดิมนะคนดี ความรู้สึกที่มีจะให้คุณไม่เปลี่ยนแปลง อิ อิ แซวกลับจ้าพ่อแก้ว เย็นนี้เจอกันนะคะ คิดถึงพ่อแก้วค่ะ .. พี่แทนคะ .... บทเรียนที่ได้รับจากสถานการณ์ต่าง ๆ ทำให้เอม ได้เรียนรู้ชีวิตเพิ่มขึ้นค่ะ ขอบคุณค่ะพี่แทนที่แวะมาเยี่ยม พี่ปรายจ๋า ... เอมก็คิดถึงพีปรายเช่นกันค่ะ หากมีโอกาสเราคงได้นอนชมจันทร์ด้วยกันอีกนะคะ เด็กดื้อตอบพี่เด็กดื้อกว่า .... ก็อยากใจอ่อนอ่ะ แต่ไงได้ล่ะน๊า ... ตอนนี้ลองมาบอกอีกครั้งสิ จะตอบเหมือนอย่างที่ใจคิดเชียวค่ะ พี่กานต์เรื่องชมรมอ่ะ เห็นด้วยคร๊าบบบ.. พี่กานต์เป็นประธาน เอมเป็นรองประธานน๊าคะพี่ พี่หยีจ๋า ... ใช่ ใช่ ใช่ค่ะพี่หยี ถ้าไม่มีทิฐิเขาก็คงไม่ไป พี่อุ๊ ... โหพี่กะลังอยากได้อยู่พอดีเลยอ่ะ เสียดายตอนสมัยเรียนประถมคืนอาจารย์ไปหมดไม่ได้สะสมไว้อ่ะ อยากได้ ๆ ๆ ๆ ๆ คิดถึงพี่จ๋อเด้อค๊า ... โซดาจ๋า ... เอิ๊กส์ ๆ ๆ เอมมีกองหนุนวุ้ย ... ง้านฝ่ายหนับหนุนต้องทำตัวอ้วนให้ได้เท่าเอมก่อนดีกว่านะคะ อ่ะค่ะ แบ่งหนม ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย ยินดีเสมอจ้า เจลจ๋า ... อ้าวเป็นสระบุรีเหมือนกันหรอจ๊ะ อ่ะ ๆ เรียนแถวไหนหว่า เคยเดินสวนทางกันไม๊หนอเรา เย็นนี้เจอกันนะจ๊ะ เจล สาว พฤษภจ๋า ... อารมณ์อ่อนไหว ที่ซ้อนไว้ภายในใจ ใครหนอใครจะรับรู้สิ่งนี้บ้าง อยากให้เธออยากให้เรามีทุกอย่าง และไม่ทิ้งขว้างกันและกันนิรันดร์ คงจะเป็นคนขี้เหงาด้วยใช้ไม๊คะ เหมือนตอนนี้กำลังเหงาเชียวค่ะ พี่นางจ๋า ... เอมก็ยุ่งค่ะ แต่ยังไงพี่นางรักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่ ( เฮ่อ เย็นนี้ฉานก็ติดประชุมอีกแว้ววววว จะได้ออกกี่โมงก็บ่ฮู้หน้อ เวงกรรม ) พี่หน่องอ่ะ .. เออ มาแซว ๆ ๆ ๆ ๆ ... เย็นนี้นะเดี๋ยวเหอะ ๆ เดี๋ยวพี่ได้มีเรื่องแซวหนูอีกอ่ะ อิ อิ พี่ไอซ์ .... จะงงยังไงเอมก็รักพี่ไอซ์น๊า .... เย็นนี้เจอกันนะพี่ จุ๊บ จุ๊บ พี่หนุ่ย .. จ้า บทเรียนราคาแพงด้วยค่ะพี่ ...
23 กันยายน 2548 12:56 น. - comment id 518197
คนเอาแต่ใจใครใครก็ไม่รัก แถมยังผลักแถมยังไสให้ไกลห่าง มีน้ำตาเพราะความดื้อรั้นสะบั้นมิจาง โดนทิ้งขว้างเพราะทิฐิเฮ่อเศร้าจัง ... เอมอ่ะไม่ใช่แค่เด็กดื้อธรรมดานะคะพี่ดอกแก้วเอมยังซนเอมแต่ใจ งอแง ขี้เหงา ขี้อ้อน บางทีใครพูดอ้อนมาก็จาใจอ่อนนิด ๆ หากถ้าโกรธอยู่มาอ้อนสิคะ หายเป็นปริดทิ้งเชียวค่ะ แต่เอมอ่ะ งือ ๆๆๆ ๆ ใคร ใคร ก็ไม่รัก พี่ดอกแก้วกั๊บป๋ม รักเอมหน่อยน๊า ... อิ อิ มาอ้อนพี่ดอกแก้วจ้า ...